Μικρό νησιωτικό κράτος στην κεντρική Μεσόγειο. Περιλαμβάνει τα νησιά: Μάλτα (αρχαία Μελίτη), Γκότσο (στα ΒΔ) και Κομίνο (ανάμεσα στα δύο προηγούμενα), καθώς επίσης και τέσσερις ακατοίκητες βραχονησίδες. Τα νησιά συναποτελούν το αρχιπέλαγος της Μάλτας και βρίσκονται 58 περίπου μίλια νότια της Σικελίας, δυτικά της Τυνησίας και βόρεια της Λιβύης, ενώ απέχουν από τις αφρικανικές ακτές 180 μίλια. Η στρατηγική θέση των νησιών τα κατέστησε πολύ νωρίς σε πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ των ευρωπαϊκών και των αφρικανικών λαών και πολιτισμών.
Η συνολική έκταση του κράτους ανέρχεται στα 316 τ. χλμ. Συγκεκριμένα, το νησί της Μάλτας έχει έκταση 246 τ. χλμ., το νησί Γκότσο 67 τ. χλμ. και το μικρό νησί Κομίνο 2,6 τ. χλμ. Η Μάλτα είναι το 8ο μικρότερο σε έκταση κράτος του κόσμου και το 5ο μικρότερο της Ευρώπης μετά το Λιχνεστάιν, το Σαν Μαρίνο, το Μονακό και την πόλη του Βατικανού. Συγκριτικά με άλλες χώρες η έκταση του κράτους είναι ίση σχεδόν με το μισό της έκτασης της Σιγκαπούρης και περίπου διπλάσια από αυτή του Λιχνεστάιν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2002 ο πληθυσμός της Μάλτας ανέρχεται στους 397.499 κατοίκους, κατατάσσοντας τη χώρα στην 164η παγκόσμια θέση. Συγκριτικά με τις ευρωπαϊκές χώρες η Μάλτα βρίσκεται στην 38η θέση, ξεπερνώντας σε πληθυσμό το Βατικανό, το Σαν Μαρίνο, το Λιχνεστάιν, το Μονακό και την Ισλανδία. Όσον αφορά την πυκνότητα του πληθυσμού, η Μάλτα είναι η 4η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα του κόσμου και η 3η της Ευρώπης μετά το Μονακό και το Βατικανό. Με βάση τα νεότερα στοιχεία για τον πληθυσμό, η πυκνότητα φτάνει τους 1.257,9 κατοίκους ανά τ. χλμ.
Γεωγραφία
Το αρχιπέλαγος αποτελεί τις κορυφές ενός υποβρύχιου οροπεδίου, το οποίο εκτείνεται από τη Σικελία μέχρι την Αφρική και έχει ασβεστολιθική προέλευση. Το νησί της Μάλτας, που είναι και το μεγαλύτερο από όλα, έχει ανάγλυφο χαμηλό έως λοφώδες. Στα δυτικά σχηματίζει ένα υψίπεδο, το οποίο από τα ανατολικά προς τα δυτικά βαθμιαία ανυψώνεται για να φτάσει στο Ναντούρ Τάουερ τα 258 μ., που αποτελεί και το υψηλότερο σημείο της χώρας. Το υψίπεδο περιβάλλεται από αργιλικές κλιτύες, οι οποίες, σε συνδυασμό με την ασβεστολιθική προέλευση, ευνοούν τη διήθηση και την υπόγεια αποθήκευση του νερού, γι` αυτό και η κυκλοφορία επιφανειακών υδάτων είναι σχετικά πρόσφατη. Λόγω της ασβεστολιθικής προέλευσης και της μικρής έκτασης των νησιών δεν υπάρχουν λίμνες και μόνιμα ποτάμια, παρά μόνο μικρά εποχιακά ρεύματα.
Οι ακτές των νησιών είναι γενικά βραχώδεις, ψηλές και παρουσιάζουν πλούσιο διαμελισμό με κόλπους, λιμάνια, όρμους και αμμώδεις παραλίες. Μεγαλύτερο διαμελισμό παρουσιάζουν οι ακτές του βόρειου και ανατολικού τμήματος του νησιού της Μάλτας, όπου σχηματίζονται οι όρμοι Άρμιερ, Μελιέχα, Σεντ Πολ, Σαλίνα και Μαρσαξλόκ. Στις ανατολικές ακτές βρίσκεται και ο όρμος με τις πολλές διακλαδώσεις, στον οποίο είναι χτισμένη η πρωτεύουσα Βαλέτα, ο οποίος περιλαμβάνει στόμια ποταμών που σχηματίστηκαν ύστερα από την καταβύθιση κοιλάδας ή κοιλάδων. Στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί, το Γκότσο, οι ακτές είναι πιο ομαλές και μόνο στα ανατολικά σχηματίζεται ο κόλπος Σεντ Μέρις. Κατά μήκος των ακτών των νησιών υπάρχουν διάσπαρτες μικρές ακατοίκητες νησίδες, μεγαλύτερες από τις οποίες είναι η Κομινάτο, η Σελμουνέτ και η Φιλφόλα.
