Βόλτες σε ασβεστωμένα σοκάκια με αυθεντικό χρώμα, περαντζάδα στην προκυμαία, μαγευτικά ηλιοβασιλέματα... Η αρχοντική Κορώνη αντανακλά περασμένα μεγαλεία, ενώ ατενίζει δυο θάλασσες από το νοτιοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου. Πόλη των πρώιμων βυζαντινών χρόνων, στρατηγικό σημείο, που την καθόρισε ιστορικά και την έκανε να ακμάσει ιδιαίτερα μεταξύ 13ου και 18ου αιώνα μ.Χ. ως σημαντικό εμπορικό κέντρο της εποχής. Έμεινε στη βενετσιάνικη κυριαρχία μέχρι το 1500 μ.Χ., ενώ μετά πέρασε στην τουρκική. Το διάσημο Κάστρο της, κυριεύει με τον επιβλητικό του όγκο σχεδόν ολόκληρο το ακρωτήριο Ακρίτας. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς άρχισε να χτίζεται (περίπου τον 13ο αιώνα), αλλά κατοικείται ακόμη. Τον πληθυσμό του αποτελούν τέσσερις οικογένειες που κρατάνε ζωντανά τα χαμηλοτάβανα σπιτάκια και οι πέντε καλόγριες της παλιοημερολογίτικης Μονής του Τιμίου Προδρόμου.

Πρόκειται για ένα από τα κομψότερα δείγματα της βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής και από τα ελάχιστα κάστρα που στο εσωτερικό τους σώζονται οικίες και ναοί, αλλά και λαξευμένοι τάφοι, υπόγειες θολωτές δεξαμενές, ο οκταγωνικός πύργος – δείγμα της Οθωμανικής αρχιτεκτονικής – οι εκκλησίες της Αγίας Σοφίας (βυζαντινή εκκλησία του 12ου αιώνα) και του Αγίου Χαραλάμπους (παλιό τζαμί που σήμερα λειτουργεί ως ορθόδοξος ναός). Η γραφική ανηφορική διαδρομή, που ξεκινάει από τον μόλο, μας γυρίζει αιώνες πίσω. Τα στενά καλντερίμια μας οδηγούν στην κεντρική πύλη του κάστρου, στη βόρεια πλευρά. Εδώ, ήταν συγκεντρωμένο το σύνολο του οικισμού στη προσπάθειά του να προφυλαχθεί από τις επιδρομές των κατακτητών και των πειρατών. Αξίζει μια στάση στο πλάτωμα του κάστρου για να θαυμάσετε τη συγκλονιστική θέα: όλος ο Μεσσηνιακός κόλπος στα πόδια σας και στο βάθος οι κορυφές του Ταΰγετου! Το μόνο σίγουρο είναι ότι όποιος βρεθεί στην Κορώνη, πρέπει να δοκιμάσει ελιές και λάδι της περίφημης κορωνέικης ποικιλίας, προϊόντα στα οποία οφείλεται κατά παράδοση ο πλούτος των κατοίκων της. Έτσι βγήκε και η γνωστή φράση για τον «Μπάρμπα στην Κορώνη».