fb

Πληροφορίες για: Αζερμπαϊτζάν

Αζερμπαϊτζάν: το νέο... Ντουμπάι της Ευρασίας
Ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μια χώρα αντιφάσεων και αντιθέσεων, με ταχεία ανάπτυξη και τουρισμό που βρίσκεται ακόμη στα «σπάργανα». Πρόκειται για μια χώρα που αποτελεί ένα συναρπαστικό μίγμα αρχαίων ιστορικών αυτοκρατοριών, αλλά και σύγχρονων αναζητήσεων.

Πολιτισμός και τουρισμός
Περιτριγυρισμένη από ημιέρημο, στις όχθες της πλούσιας σε πετρέλαιο Κασπίας Θάλασσας, η κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της χώρας, Μπακού, είναι ένα δυναμικό αστικό κέντρο, με φανταχτερές λιμουζίνες και πληθώρα ουρανοξυστών, γύρω από έναν γραφικό αρχαίο πυρήνα, την παλιά πόλη, Icheri Sheher, που προστατεύεται από την UNESCO και στολίζεται από εντυπωσιακά αξιοθέατα όπως ο πύργος Maiden Tower. Επισκεφτείτε το εντυπωσιακό Μουσείο Χαλιών, το Ιστορικό και άλλα μουσεία της πρωτεύουσας, της πολύβουη κεντρική αγορά, αλλά και το ζωροαστρικό ναό Ateshgah με την αιώνια φωτιά, στη χερσόνησο Apsheron.


Πολιτιστική εξέλιξη,
Το Αζερμπαϊτζάν προσπαθεί επίσης να βελτιώσει την εικόνα του διεθνώς. Το 2011, η χώρα κέρδισε στο μουσικό διαγωνισμό της Eurovision και φιλοξένησε την επόμενη χρονιά την διοργάνωση που διεξήχθη με μεγάλη επιτυχία. Απώτερος Στόχος ήταν να προβάλει έτσι τον πολιτισμό και τις παραδόσεις της χώρας, στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Μπακού

Το Μπακού είναι η πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 η πόλη έχει 2.045.815 κατοίκους. Βρίσκεται στις νότιες ακτές της χερσονήσου Αμπσερόν της Κασπίας και αποτελείται από την κεντρική και την παλαιά πόλη.

Γκαντζά

Η Γκαντζά είναι πόλη του δυτικού Αζερμπαϊτζάν. Έχει πληθυσμό 313.300 κατοίκους.

Ναφταλάν

Η Ναφταλάν είναι πόλη του Αζερμπαϊτζάν που φημίζεται για τον ιαματικό τουρισμό της. Η περιοχή είναι πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου που είναι ακατάλληλα για βιομηχανική χρήση, και γι'αυτό τα χρησιμοποιούν για ιαματικά λουτρά.

Ναγκόρνο Καραμπάχ, μία αιώνια ιστορία

Το Ναγκόρνο (ορεινό) Καραμπάχ ή Αρτσάχ (η αρχαία ονομασία του), είναι ένα νεοσύστατο κράτος που ιδρύθηκε στα χρόνια της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, κάνοντας χρήση σχετικού δικαιώματος που παρείχε το Σοβιετικό Σύνταγμα και κηρύσσοντας την ανεξαρτησία του από το Αζερμπαϊτζάν με δημοψήφισμα. Ωστόσο δεν είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και τυπικά υπάγεται στο Αζερμπαϊτζάν παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα των κατοίκων του είναι Αρμένιοι. Βρίσκεται στην περιοχή της Υπερκαυκασίας και συνορεύει δυτικά με την Αρμενία, ανατολικά και βόρεια με το Αζερμπαϊτζάν και νότια με το Ιράν. Το τοπίο στο Καραμπάχ ή Αρτσάχείναι ορεινό και δασώδες με δρυς και οξιές.Αλλά μέσα από τα δάση ξεπροβάλλουν και πεδιάδες με αμπελώνες, οπωρώνες και ελαιώνες για τους μεταξοσκώληκες. Η περιοχή διαθέτει επίσης πολλές ιαματικές πηγές και κοιτάσματα ψευδαργύρου, άνθρακα, μολύβδου, χρυσού, μαρμάρου και ασβεστόλιθου. Διοικητικήπρωτεύουσά της είναι ηΣτεπανακέρτκαι πολιτιστική η αρχαία αρμενική Σουσί. Ο αρμενικός πολιτισμός έχει τις ρίζες του από την αρχαιότητα στην περιοχή του Αρτσάχκαι άκμασε ιδιαίτερα κατά την πρώιμη μεσαιωνική εποχή. Για παράδειγμα τον 5ο αιώνα, λειτούργησε εκεί το πρώτο αρμενικό σχολείο στο μοναστήρι Αμαράς υπό τον ΆγιοΜεσρώπΜαστότς, που δημιούργησε το αρμενικό αλφάβητο. Γύρω στα μέσα του 7ου αιώνα, η περιοχή κατακτήθηκε από ΆραβεςΜουσουλμάνουςμαζί με την Περσία και κυβερνήθηκε από τοπικούς διοικητές του Χαλιφάτου. Το 821 ο αρμένιος πρίγκιπας ΣαχλΣμπατιάνεπαναστάτησε στο Αρτσάχκαι έτσι ιδρύθηκε η Βουλή των Χατσέν (από τη λέξη χατς που σημαίνει σταυρός). Έτσι το Αρτσάχ έγινε πριγκιπάτο κι αυτό διήρκεσε ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Τότε έγινε προτεκτοράτο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ο ΤσάροςΑλεξάνδρος Α' αναγνώρισε τον ντόπιο πρίγκιπα ΙμπραχίμΧαλίλ Χαν και τους απογόνους του ως τους μοναδικούς κληρονομικούς ηγεμόνες της περιοχής.
Η σημερινή σύγκρουση Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, έχει τις ρίζες της στη σοβιετική έμπνευση περί Υπερκαυκασίας (1918). Επρόκειτο για τη δημιουργία μίας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας (της Υπερκαυκασίας), η οποία όμως διαλύθηκε αμέσως στις ξεχωριστές Δημοκρατίες της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας. Τον Ιούλιο του 1918, η πρώτη αρμενική Συνέλευση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ανακήρυξε την περιοχή αυτοδιοικούμενη και δημιούργησε εθνικό συμβούλιο και κυβέρνηση. Τον Αύγουστο του 1920, η Αρμενία υπέγραψε μια προκαταρκτική συμφωνία με τους μπολσεβίκους, στην οποία τους παραχωρούσε την περιοχή μέχρι την τελική διευθέτηση.Από τότε και για αρκετές δεκαετίες με τη Σοβιετική Ένωση να έχει σταθερά τον έλεγχο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, η διαμάχη σταμάτησε. Και επανήλθε λίγο πριν τη διάλυση της ΕΣΣΔ.Το 1987 οι Αρμένιοι κάτοικοι του Ναγκόρνο Καραμπάχ κατηγόρησαν το Αζερμπαϊτζάν γιααζερικοποίησηκαι έστειλαν αίτημα προς τη Μόσχα για ένωση με την Αρμενία. Στις 10 Δεκεμβρίου 1991, σε δημοψήφισμα ενέκριναν τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους. Το δημοψήφισμα μποϊκοτάρισαν οι Αζέροι του Ναγκόρνο Καραμπάχ και αμέσως μετά ξέσπασε ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με το δεύτερονα λαμβάνει υποστήριξη από την Αρμενία. Τον Μάιο του 1994, υπεγράφη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός η οποία τυπικά παραμένει σε ισχύ μέχρι σήμερα… Αλλά το έχουμε ξαναδεί, αυτές οι ιστορίες δεν τελειώνουν έτσι εύκολα...

...

περισσότερα

Γιορτές Νοβρούζ, Ουζμπεκιστάν

«Την ημέρα αυτή ο Πέρσης βασιλιάς φορούσε το στέμμα με τον κύκλο του ήλιου, και ως πρώτος ιερέας στον Ναό της Φωτιάς μοίραζε πλούσια δώρα στον λαό του».
Οι παραδόσεις για τις γιορτές Νοβρούζ (ή Νεβρούζ) χάνονται μέσα στο πέρασμα των χιλιετιών και τα διδάγματα του ζωροαστρισμού: ήταν την πρώτη μέρα του νέου έτους, σύμφωνα με το ημερολόγιό τους, όταν οι Ζωροάστρες γιόρταζαν το Νοβρούζ, την αλλαγή της εποχής και τον ερχομό της άνοιξης. Σήμερα, τη συγκεκριμένη ημέρα γιορτάζουν περίπου 300 εκατ. άνθρωποι σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, η Γεωργία, η Ινδία, το Ιράν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Ιρακινό Κουρδιστάν, το Τατζικιστάν, η Τουρκία, το Ουζμπεκιστάν, το Πακιστάν, το Τουρκμενιστάν.

Στο Ουζμπεκιστάν το Νοβρούζ γιορτάζεται οικογενειακά, σε χαρούμενη ατμόσφαιρα, όπως ο δυτικός κόσμος γιορτάζει την Πρωτοχρονιά. Οι άνθρωποι καθαρίζουν και τακτοποιούν τα σπίτια τους, αγοράζουν καινούργια ρούχα, και την ημέρα της εαρινής ισημερίας μαζεύεται ολόκληρη η οικογένεια, ετοιμάζουν παραδοσιακά πιάτα, αλμυρές και γλυκές γεύσεις, διασκεδάζουν και ανταλλάσσουν δώρα.

...

περισσότερα

Πληροφορίες για τις Χώρες

Αζερμπαϊτζάν

Το Αζερμπαϊτζάν είναι χώρα στην περιοχή του Καυκάσου και έχει έκταση 86.600 km² και πληθυσμό 9.165.000 (εκτίμηση 2011). Πρωτεύουσα είναι το Μπακού. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Ιλχάμ Αλίγιεφ και Πρωθυπουργός ο Αρτούρ Ρασιζάντε. Επίσημη γλώσσα της χώρας είναι η αζερική ή αζερμπαϊτζανική (μια τουρκική γλώσσα).
Η ονομασία του Αζερμπαϊτζάν προέρχεται από τον Ατροπάτη, Πέρση σατράπη της αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών, ο οποίος αργότερα έγινε σατράπης της Μηδείας από τον Μεγάλο Αλέξανδρο. Η αρχική ετυμολογία του ονόματος εικάζεται ότι προέρχεται από την αρχαία περσική θρησκεία του ζωροαστρισμού, καθώς στον ύμνο του άγγελου φύλακα αναφέρεται η φράση "âterepâtahe ashaonô fravashîm ýazamaide", η οποία μεταφράζεται ως "λατρεία του αγίου Ατάρε-πατά". Ο Ατροπάτης κυβέρνησε την περιοχή της Ατροπατάνης (το σημερινό ιρανικό Αζερμπαϊτζάν), ενώ το όνομα του σατράπη είναι ελληνική απόδοση παλαιότερου αρχαιοπερσικού ονόματος που είχε τη σημασία "ο προστατευμένος από την ιερή φλόγα". Το ελληνικό όνομα Ατροπάτης αναφέρεται στον Διόδωρο τον Σικελό και τον Στράβωνα, ενώ μεταφράζεται στα σύγχρονα περσικά ως "ο φύλακας της φωτιάς".

Γεωγραφία

Μορφολογία εδάφους
Μορφολογικά το Αζερμπαϊτζάν βρίσκεται κατά το ήμισυ πάνω στη γιγάντια οροσειρά του Καυκάσου. Συγκεκριμένα το δυτικό τμήμα της χώρας ξεκινά από τα ανατολικά της οροσειράς, ενώ οι κορυφές της ακολουθούν πορεία που κινείται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά. Στις περιοχές αυτές είναι πολύ συνηθισμένη η ύπαρξη ανενεργών ηφαιστείων και η κάλυψη πολλών εκτάσεων από στρώματα λάβας. Ταυτόχρονα η έντονη σεισμική δραστηριότητα, τυπικό χαρακτηριστικό της τεκτονικά ιδιόμορφης περιοχής του Καυκάσου στοιχειοθετεί ένα γεωλογικά ευμετάβολο τοπίο, στο οποίο κυριαρχούν ως επί το πλείστον ηφαιστειακά πετρώματα. Στο υπέδαφος της ίδιας περιοχής υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου.
Επιχειρώντας μια μορφολογική διάκριση θα λέγαμε ότι το ανάγλυφο της χώρας διαμορφώνεται από τα όρη του Μεγάλου Καυκάσου στο βορρά και από τα αντίστοιχα του Μικρού Καυκάσου στα νοτιοανατολικά και νότια. Ο Μεγάλος Καύκασος εισέρχεται στη χώρα από τα βόρεια και καταλήγει στις ακτές της Κασπίας θάλασσας. Εκεί βρίσκονται και τα ψηλότερα βουνά της χώρας, τα όρη Μπαζαρντιουζιού με υψόμετρο 4.480 μ. και Σαχντάγκ με υψόμετρο 4.243 μ. Ο Μικρός Καύκασος εισέρχεται στο Αζερμπαϊτζάν στα δυτικά και κινείται πάντα προς τα νοτιοανατολικά της χώρας καταλήγοντας στην οροσειρά Καραμπάχ. Εδώ η ψηλότερη κορυφή είναι η Μουραβντάγ με υψόμετρο 3.724 μ. Στην περιοχή αυτή σχηματίζεται και το οροπέδιο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, το οποίο αρχίζει και χαμηλώνει προς τα νοτιοανατολικά καταλήγοντας σταδιακά στις κοιλάδες του νότου. Οι δύο οροσειρές του Μεγάλου και Μικρού Καυκάσου τέμνουν κατά τέτοιο τρόπο τη χώρα ώστε στο κέντρο της δημιουργούν μία μακρόστενη πεδινή έκταση (πεδιάδα Μουγκντάνσκ), η οποία αναπτύσσεται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά και καταλήγει στις ακτές της Κασπίας. Γενικά όσο προχωρούμε από τα δυτικά υψίπεδα προς την Κασπία το υψόμετρο των ορών υποχωρεί και το ανάγλυφο εξομαλύνεται, ενώ οι οροσειρές και τα οροπέδια δίνουν τη θέση τους σε επίπεδες πεδινές εκτάσεις. Στα ανατολικά της χώρας το έδαφος εισέρχεται μέσα στην Κασπία θάλασσα σχηματίζοντας τη Χερσόνησο Αμπσερόν, πάνω στην οποία είναι χτισμένο το Μπακού.
Υδρογραφία
Μπορεί τα νερά της βροχής που κατεβαίνουν από τον Καύκασο να σχηματίζουν πολυάριθμα υδάτινα ρεύματα, παρ` όλα αυτά οι δύο σημαντικότεροι ποταμοί του Αζερμπαϊτζάν, που συγκεντρώνουν και το σύνολο των ρευμάτων, είναι ο Κουρά και ο Αράξης. Ο Κουρά είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της χώρας, προέρχεται από την Τουρκία, διασχίζει τη νότια Γεωργία και εισέρχεται στο Αζερμπαϊτζάν από τα βορειοδυτικά της χώρας. Εκεί σχηματίζει αρχικά τη δική του κοιλάδα και κινούμενος σταθερά προς τα νοτιοανατολικά διαρρέει την πεδιάδα Μουγκντάνσκ, εκβάλλοντας στις νοτιοανατολικές ακτές της Κασπίας θάλασσας αφού πρώτα ενωθεί με τον Αράξη. Έχει μήκος 1.515 χλμ. και η λεκάνη απορροής του καλύπτει 188.000 τετρ. χλμ. Η μέση ετήσια παροχή ύδατος του Κουρά είναι 580 κυβ. μ./ δευτ.
Ο Αράξης πηγάζει από την Τουρκία, νότια του Ερζερούμ, στη συνέχεια ευθυγραμμίζεται με τα σύνορα Αρμενίας - Τουρκίας και Αρμενίας - Ιράν, εισέρχεται στο Αζερμπαϊτζάν και ακολουθώντας πορεία προς τα βορειοανατολικά ενώνεται με τον Κουρά στην πεδιάδα Μουγκντάνσκ. Μετά από 915 χλμ. αυτόνομης πορείας του Αράξη, οι δύο ποταμοί ενωμένοι χύνονται στην Κασπία θάλασσα.
Η μεγαλύτερη λίμνη του Αζερμπαϊτζάν είναι η τεχνητή λίμνη Μινγκετσεβίρ, η οποία σχηματίζεται από τα νερά του Κουρά στα βορειοδυτικά, κοντά στα σύνορα της χώρας με τη Γεωργία. Η λίμνη αυτή έχει έκταση 605 τετρ. χλμ. και είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φυσική λίμνη της χώρας.

περισσότερα

Με μια ματιά

Αζερμπαϊτζάν: Η χώρα της φωτιάς
Χάρη στον μαύρο χρυσό, το φυσικό αέριο και τις τεράστιες οικονομικές επενδύσεις, το Μπακού, η πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, έχει μεταμορφωθεί τα τελευταία χρόνια σε μια δυναμική και κοσμοπολίτικη πόλη, προσανατολισμένη στο μέλλον.

Χάρτης Ταξιδιού Αζερμπαϊτζάν