Ανεξάρτητο κράτος της βορειοανατολικής Ευρώπης που μέχρι το 1991 αποτελούσε μία από τις ομόσπονδες δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ. Σήμερα είναι μία από τις τρεις χώρες της Βαλτικής (οι άλλες δύο είναι η Εσθονία και η Λιθουανία). Βόρεια συνορεύει με την Εσθονία, ανατολικά με τη Ρωσία, νοτιοανατολικά με τη Λευκορωσία, νότια με τη Λιθουανία, ενώ δυτικά βρέχεται από τη Βαλτική θάλασσα και βορειοδυτικά από το μεγάλο Κόλπο της Ρίγας.
Η Λετονία έχει συνολική έκταση 64.589 τ. χλμ. και κατέχει την 123η παγκόσμια θέση. Συγκριτικά με άλλες χώρες, η έκτασή της είναι περίπου ίση με αυτή της Λιθουανίας, διπλάσια από αυτή του Βελγίου και αντίστοιχη με το μισό σχεδόν της έκτασης της Ελλάδας. Καταλαμβάνει το 0,29% της έκτασης της πρώην ΕΣΣΔ και το 0,66% του ευρωπαϊκού εδάφους.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2002, ο πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε 2.366.515 κατοίκους. Από άποψη πληθυσμού η χώρα βρίσκεται στην 132η παγκόσμια θέση, ενώ κατατάσσεται 32η ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες. Αναλογικά με την έκταση ο πληθυσμός της χώρας δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, με αποτέλεσμα η Λετονία να είναι μία μάλλον αραιοκατοικημένη χώρα. Το 2002 η πυκνότητα πληθυσμού έφτανε τους 36,6 κατοίκους ανά τ. χλμ. και ήταν η 7η μικρότερη της Ευρώπης μετά από αυτή της Εσθονίας, των σκανδιναβικών χωρών, της Ρωσίας και της Ισλανδίας.
Γεωγραφία
Μορφολογία εδάφους
Από γεωλογική άποψη το έδαφος της χώρας είναι ένα από τα παλαιότερα της Ευρωπαϊκής ηπείρου και αποτελείται από πετρώματα τα οποία έχουν υποστεί τη διαβρωτική επίδραση του ανέμου, του νερού και κυρίως των παγετώνων που κάλυπταν στη διάρκεια του Τεταρτογενούς την περιοχή. Για το λόγο αυτόν το ανάγλυφο της χώρας είναι γενικά ομαλό και αποτελείται από βαθύπεδα, τα οποία εναλλάσσονται με χαμηλούς λόφους και διαμορφώνουν εκτεταμένες περιοχές οροπεδίων μικρού ύψους, όπως τα οροπέδια Κουρζέμε στα δυτικά και Λάτγκαλε στα ανατολικά. Οι εδαφικές εξάρσεις δεν ξεπερνούν τα 300 μ. Ο λόφος Γκάιζινκαλν, ανατολικά της πρωτεύουσας Ρίγα, φτάνει τα 311 μ. και αποτελεί το ψηλότερο σημείο της χώρας.
Υδρογραφία
Η μικρή γενικά κλίση του εδάφους προς τα δυτικά διαχέει τα περισσότερα ύδατα της ρωσικής πεδιάδας σε ένα εκτεταμένο δίκτυο ρυακιών και μικρών λιμνών. Τα νερά των περισσότερων ποταμών της χώρας, οι οποίοι ξεπερνούν συνολικά τους 750 και έχουν μικρό μέγεθος και ταχύτητα, συγκεντρώνονται σε κοιλώματα του εδάφους, σχηματίζοντας εκτεταμένες ελώδεις περιοχές. Σημαντικότερος ποταμός της χώρας είναι ο Δυτικός Ντβίνα ή Νταουγκάβα. Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 1.020 χλμ., η λεκάνη απορροής του έχει έκταση 85.200 τ. χλμ. και η μέση ετήσια παροχή στις εκβολές του φτάνει τα 600 κυβ. μ. ανά δευτερόλεπτο. Πηγάζει από το οροπέδιο Βαλντάι της Ρωσίας και αρχικά ακολουθεί νοτιοανατολική κατεύθυνση. Στη συνέχεια στρέφεται βορειανατολικά, εισχωρεί στο έδαφος της Λευκορωσίας και κατόπιν της Λετονίας, για να εκβάλει τελικά στη Βαλτική. Είναι πλωτός σε μεγάλη απόσταση από τις εκβολές του, ενώ κατά μήκος του έχουν κατασκευαστεί φράγματα και υδροηλεκτρικά εργοστάσια, από τα οποία προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος της υδροηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στη χώρα. Άλλοι σημαντικοί ποταμοί της χώρας είναι ο Γκάουγια, που εκβάλλει στον Κόλπο της Ρίγας, και ο Βέντα, που εκβάλλει στη Βαλτική, κοντά στην πόλη Βέντσπιλς.
Στη χώρα υπάρχουν διάσπαρτες αρκετές λίμνες, οι οποίες καλύπτουν περίπου το 4-5% της συνολικής της έκτασης. Οι περισσότερες εντοπίζονται στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας. Μεγαλύτερη είναι η λίμνη Λούμπας, ενώ άλλες μικρότερες είναι οι Ράζνας, Νίρζας, Μπουρνιέκου, Σίλβερ, Μπάμπιτες, Πάπες κ.ά.
Ακτές
Οι ακτές της χώρας στη Βαλτική έχουν συνολικό μήκος 547 χλμ. και γενικά δεν παρουσιάζουν μεγάλο διαμελισμό. Ο μόνος αξιόλογος κόλπος που σχηματίζεται είναι ο κλειστός Κόλπος της Ρίγας. Αρκετά σημεία των ακτών καλύπτονται από άμμο, ενώ κατά μήκος τους σχηματίζονται λιμνοθάλασσες. Το μόνο αξιόλογο ακρωτήριο είναι το Κόλκασραγκς, στη δυτική είσοδο του κόλπου της Ρίγας. Απέναντί του βρίσκεται το μικρό νησί Ρούχνου.
