Ο πλούτος της Βόρειας Ινδίας |24.01.2019

Φτάνουμε νωρίς το πρωί στο Δελχί και με την άφιξή μας ξεκινά και η γνωριμία μας μ’ αυτή τη συναρπαστική ανατολίτικη μεγαλούπολη. Θα ξεκινήσουμε από το Παλαιό Δελχί με την επίσκεψή μας στο Jama Masjid, το Μεγάλο Τζαμί, το μεγαλύτερο τέμενος στην Ινδία και θρησκευτική έδρα της πολυπληθούς μουσουλμανικής ομάδας στην πόλη. Πριν μεταβούμε στο ξενοδοχείο μας, μπορούμε να απολαύσουμε μια πρώτη βόλτα με ρίκσο (τα τοπικά τρίκυκλα ποδήλατα-ταξί) στο παλιό παζάρι Chandni Chowk. Κατόπιν θα τακτοποιηθούμε στα δωμάτιά μας, και στη συνέχεια πιάνουμε ξανά το νήμα της περιήγησής μας στο Δελχί, με μια πανοραμική ξενάγηση στο κεντρικό Δελχί κατά τη διάρκεια της οποίας θα διασχίσουμε τη δενδροφυτεμένη λεωφόρο Rajpath με τα εντυπωσιακά κυβερνητικά κτίρια, το Προεδρικό Μέγαρο Ραστραπάτι Μπαβάν που μέχρι το 1947 ήταν η κατοικία του Βρετανού αντιβασιλέα της Ινδίας, το Κοινοβούλιο και την Πύλη των Ινδιών, που χτίστηκε στη μνήμη των Ινδών στρατιωτών - πεσόντων στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Συνεχίζοντας, θα επισκεφθούμε τους ναούς Lakshmi Narayan και Sikh Bangla Sahib, ο καθένας εντυπωσιακός με τον δικό του τρόπο. Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας, δείπνο και διανυκτέρευση.

Ξεκινάμε την ημέρα απολαμβάνοντας το πρωινό μας στο ξενοδοχείο μας, πριν παρακολουθήσουμε ένα από τα πιο συγκλονιστικά θεάματα του ταξιδιού μας. Είναι η μεγάλη Παρέλαση για την Ημέρα της Δημοκρατίας, στη λεωφόρο Raj Path: μπροστά μας θα παρελάσουν αγήματα από όλες τις επαρχίες της Ινδίας, πολλά από αυτά με πολύχρωμες, φανταχτερές στολές και τουρμπάνια, ενώ μην εκπλαγείτε όταν δείτε να συνοδεύουν τους στρατιώτες ακόμη και… στρατιωτικοί ελέφαντες! Η παρέλαση γίνεται στα πλαίσια των εορτασμών για την ανεξαρτησία της Ινδίας, και συνήθως συμμετέχει και μία (ή και περισσότερες) άλλη χώρα ως επίσημος προσκεκλημένος.

Μετά το πέρας της παρέλασης θα συνεχίσουμε την ξενάγησή μας στο Δελχί. Θα επισκεφθούμε το συγκρότημα του τεμένους Κουτάμπ Μινάρ (12^ος αι.), έργο της εποχής του Σουλτανάτου του Δελχί (12^ος-16^ος αι.), που προηγήθηκε της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Μουγκάλ (1526-1707). Στο ιστορικό πλαίσιο αυτής της αυτοκρατορίας εντάσσεται και το μαυσωλείο του Χουμαγιούν, που επίσης θα επισκεφθούμε, το πρώτο αυτοκρατορικό ταφικό μνημείο των Μουγκάλ στην Ινδία, που αποτέλεσε μάλιστα πρότυπο για την κατασκευή του Ταζ Μαχάλ!

Αφού πάρουμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο, αφήνουμε το Δελχί και αναχωρούμε οδικώς για το Αλβάρ. Η πόλη, γνωστή και ως "Πύλη των Τίγρεων", αποτελεί την ανατολική είσοδο στη Γη των Βασιλέων. Μετά από σύντομη ανάπαυση στο ξενοδοχείο μας θα ξεναγηθούμε στο παλάτι του Αλβάρ, στα κενοτάφια του μαχαραγιά Μπακταβάρ Σινγκ και της συζύγου του Ράνι Μούσι, καθώς και στο φρούριο Μπάλα Κίλα. Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Αλβάρ, στην αγκαλιά των λόφων Αραβάλι, βρίσκεται η λίμνη Σιλισέρ με ένα ακόμη παλάτι. Θαρρείς πως από το παραθύρι θα ξεπροβάλει η Ραπουνζέλ του παραμυθιού κι ο χείμαρρος των μαλλιών της θα γίνει σκάλα για ν’ ανέβει το βασιλόπουλο. Διανυκτέρευση στο Αλβάρ, στο ξενοδοχείο-φρούριο The Ηill Fort Kesroli (Heritage Hotel).

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και αναχώρηση οδικώς για το Βρινταβάν. Καθοδόν σταματάμε στο Ντιγκ (Deeg) παλιά πρωτεύουσα και μετέπειτα θέρετρο του τοπικού βασιλείου των Τζατ, το οποίο αναδύθηκε τον 18ο αιώνα, καθώς κατέρρεε η άλλοτε κραταιά αυτοκρατορία των Μουγκάλ.  Οι Τζατ δεν κατάγονταν από τον ήλιο ή τη σελήνη, όπως η αριστοκρατία των Ρατζπούτ, η κάστα των πολεμιστών που κυριαρχούσε κάποτε σε ολόκληρο το Ρατζαστάν. Καθώς ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, θεωρούνταν κατώτεροι και ποτέ δεν έγιναν αποδεκτοί από τους Ρατζπούτ, αν και ήταν εξαίρετοι πολεμιστές.  Απέκτησαν τεράστιο πλούτο και ισχύ και βρέθηκαν στο προσκήνιο των ιστορικών εξελίξεων του 18ου αιώνα υπό την καθοδήγηση ενός οξυδερκούς και πολυτάλαντου ηγεμόνα, του Σουράτζ Μαλ, τον οποίο ένας ιστορικός αποκάλεσε «Οδυσσέα των Τζατ».. Τα αξιοθέατα εδώ είναι τα έργα του Σουράτζ Μαλ: το περίτεχνο παλάτι μέσα σε κήπους περσικού στυλ με επιρροές ινδοϊσλαμικής αρχιτεκτονικής και το απέριττο, ογκώδες φρούριο, το οποίο προστάτευε την πόλη από επίδοξους εισβολείς μέχρις ότου οι αλλεπάλληλες συγκρούσεις που συγκλόνισαν την Ινδία κατά τον 18ο αιώνα επέβαλαν τη μεταφορά της πρωτεύουσας στη γειτονική Μπαραπούρ. Η νέα πρωτεύουσα με το Σιδηρούν Φρούριο Λόχαγκαρ, ένα από τα καλύτερα οχυρά της χώρας, παρείχε μεγαλύτερη ασφάλεια.

Μετά το Ντιγκ αρχίζει η ιερή περιοχή του Κρίσνα. Ο Κρίσνα είναι η όγδοη μετενσάρκωση του θεού Βισνού και η πλέον ισχυρή. Είναι ο ανώτατος θεός. Ο τόπος αυτός είναι Νούμερο 1 τόπος προσκυνήματος για τους ινδουιστές.  Λέγεται ότι είναι πιο εύκολο να μετρήσει κανείς τους κόκκους της σκόνης σε ολόκληρη τη γη παρά τους ιερούς χώρους εδώ. Κάθε βήμα είναι και προσκύνημα. Κάθε προσκύνημα κι ένας μύθος. Στη συνέχεια λοιπόν της διαδρομής μας, και σε απόσταση μόλις 12 χλμ. από το Ντιγκ, συναντάμε τον περίφημο λόφο Γκοβαρντάν· (το όνομα σημαίνει… «αγελαδοτροφή»!). Για τους πιστούς του Κρίσνα, ο λόφος αυτός είναι ο τροφοδότης των αισθήσεων και των αισθημάτων, και μέσω αυτών, της αφοσίωσης στον θεό. Είναι ο ίδιος ο θεός και τον λατρεύουν κάνοντας γύρω του parikrama (περιφορά). 

Ο ναός Νταν Γκάτι με το ομοίωμα του λόφου στη στέγη του, πάνω από την κεντρική πύλη, δίνει οπτική υπόσταση στην ταυτότητα "θεός είναι ο λόφος" εδώ.  Δίπλα στο λόφο βρίσκεται η Μάνσι Γκάνγκα, μια τεχνητή λίμνη που θεωρείται τόπος ιερός, καθώς η δημιουργία της αποδίδεται στη θεία βούληση.  Οι κατασκευές γύρω από τη λίμνη είναι έργα των βασιλέων της Αμπέρ. Γύρω από τον μακρόστενο λόφο υπάρχουν ναοί, ιερές λιμνούλες (kund) και μια σειρά από χώρους προσκυνήματος. Ξεχωρίζει ο ναός Χαριντέβ από κόκκινο ψαμμίτη, ο οποίος, κατά την παράδοση, θεμελιώθηκε από τον δισεγγονό του Κρίσνα πριν από 4.800 χρόνια. Ο ναός που θα δούμε κτίστηκε από τον μαχαραγιά της Τζαϊπούρ κατά τον 16ο αιώνα. Το Κουσούμ Σαρόβαρ (σημαίνει "Λίμνη των Λουλουδιών") είναι συνδεδεμένο με τη Ράντα, την πολυαγαπημένη του Κρίσνα, που μάζευε λουλούδια μαζί με τις φίλες της για να τα προσφέρει στον καλό της. Ο χώρος έχει σχέση και με τον βασιλικό οίκο των Τζατ. Ένα εκπληκτικό συγκρότημα ναών και κενοταφίων της βασιλικής οικογένειας έκτισε ο Σουράτζ Μαλ γύρω από τη λίμνη τον 18ο αιώνα, που υποδηλώνει όχι μόνον την ισχύ και τον πλούτο του αλλά και την καλλιτεχνική του ευαισθησία. Η αρχιτεκτονική καθηλώνει και οι νωπογραφίες με σκηνές από την καθημερινή ζωή και τη Μαχαμπαράτα γοητεύουν.  

Άφιξη στο Βρινταβάν, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας Nidhivan Hotel 4* (ολοκαίνουργιο, το καλύτερο στην πόλη). Δείπνο και διανυκτέρευση.

Σημείωση: Τα γεύματα δεν περιλαμβάνουν ζωικής προελεύσεως εδέσματα στον ιερό τούτο τόπο. 

Στη δυτική όχθη του ιερού ποταμού Γιαμούνα βρίσκεται το Βρινταβάν ("Άλσος με βασιλικούς"), η πόλη των ναών – λέγεται ότι εδώ υπάρχουν 5.000 ναοί. Στα άλση και τα λιβάδια της περιοχής πέρασε ο Κρίσνα τα νεανικά του χρόνια, παίζοντας τη φλογέρα του δίπλα σε κοπάδια αγελάδων και χορεύοντας με τις βοσκοπούλες. Μέσα λοιπόν από στενά πολύβουα σοκάκια θα φθάσουμε σε χώρους λατρείας που κτίστηκαν πριν πεντακόσια χρόνια, αλλά και πιο πρόσφατα. Οι ναοί Madan Mohan, Rang Nath ji, Govind Deo, Shri i Radha Raman Mandir, Radha Damodara, Bankey Bihari, Iskcon Krishna Balarama Mandir, Radha Ramana, Shahji, Jugal Kisore είναι μερικά από τα κοσμήματα του Βρινταβάν. Ο καθένας με την ιστορία του, την αρχιτεκτονική του, τη θρησκευτική του σημασία. Καθώς σουρουπώνει, θα βρεθούμε στο Κέσι Γκατ, όπου ο Κρίσνα σκότωσε ένα φοβερό δαίμονα με μορφή αλόγου, για να παρακολουθήσουμε την ιεροτελεστία "Ααρτί", την τελετή προς τη θεά Γιαμούνα.

Σημείωση: Στην Ινδία τα ποτάμια είναι θηλυκού γένους. Είναι θεές συνδεδεμένες με την έννοια της γονιμότητας.  Η Γκάγγα και η Γιαμούνα, τα ιερότερα ποτάμια της, συναντώνται κατά την πορεία τους και γίνονται ένα.

Δείπνο και διανυκτέρευση στο Βρινταβάν (Nidhivan Hotel 4*).

Μετά το πρωινό μας, αφήνουμε το Βρινταβάν και αναχωρούμε οδικώς για την Άγκρα. Καθοδόν επισκεπτόμαστε την Ματούρα, γενέθλιο τόπο του Κρίσνα. Η Ματούρα, ως πόλη ιερή, προσελκύει (όπως και το Βρινταβάν) πλήθη πιστών που προσέρχονται για να σβήσουν παλιές αμαρτίες και να κάνουν ένα βήμα προς τη μόκσα, τη λύτρωση από τον κύκλο της ζωής και του θανάτου.  Ο θεός, σύμφωνα με τον μύθο, γεννήθηκε σε ένα κελί φυλακής.  Γύρω από το κελί κτίστηκε ένα τεράστιο συγκρότημα, ο ναός της Γεννήσεως του Κρίσνα (Sri Krishna Janma Bhoomi), κορυφαίος χώρος λατρείας για τους Ινδουιστές. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο, το πιο σημαντικό αξιοθέατο της πόλης (το οποίο θα επισκεφθούμε) θα δούμε μια πλούσια συλλογή γλυπτών της σπουδαίας Σχολής της Ματούρας (1ος π.Χ. - 6ος μ.Χ. αιώνας), η οποία στηρίχθηκε σε μια στέρεη ντόπια παράδοση και εμπλουτίστηκε από επιρροές που προήλθαν από την ελληνιστική Σχολή της Γκαντάρας. Αυτές οι περίπου σύγχρονες σχολές άλλαξαν τα δεδομένα σχετικά με την τέχνη και τον βουδισμό όχι μόνο στην Ινδία αλλά και στην ευρύτερη Ασία.  Καθώς συνεχίζουμε τη διαδρομή μας, επισκεπτόμαστε τη Sikandra, όπου θα δούμε το μαυσωλείο του αυτοκράτορα Άκμπαρ (Άκμπαρ σημαίνει Μέγας), του σημαντικότερου αυτοκράτορα της δυναστείας των Μουγκάλ. Ξεχωρίζει η επιβλητική πύλη από κόκκινο ψαμμίτη με ενθέσεις λευκού μαρμάρου, η οποία οδηγεί σε ένα μεγάλο κήπο περσικού στυλ (chahar bagh).  Στο κέντρο του κήπου, η μετά θάνατον κατοικία του Άκμπαρ είναι τόσο μεγαλοπρεπής όσο αρμόζει σε έναν  πράγματι – και όχι απλώς κατ’ όνομα  – μεγάλο αυτοκράτορα.

Άφιξη στην Άγκρα, μεταφορά και τακτοποίηση στο 5* ξενοδοχείο μας. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Η Άγκρα ταυτίζεται με την αρχιτεκτονική κληρονομιά της δυναστείας των Μουγκάλ, των Τουρκομογγόλων κατακτητών που από τα μέσα του 16^ου αιώνα την χρησιμοποίησαν για μεγάλα διαστήματα ως πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας τους. Θα επισκεφθούμε λοιπόν το αποκορύφωμα της τέχνης των Μουγκάλ, και παράλληλα το πιο γνωστό μνημείο αγάπης αλλά και ματαιοδοξίας στον κόσμο, το μοναδικό Ταζ Μαχάλ. Είναι ο τάφος – παλάτι που έκτισε ο Σαχ Τζαχάν μέσα σε έναν κήπο που παραπέμπει στον Κήπο του Παραδείσου του Κορανίου, για την πολυαγαπημένη του σύζυγο Μουμτάζ Μαχάλ, η οποία πέθανε στη γέννα του 13^ου παιδιού τους το 1631. Για την κατασκευή του, που ξεκίνησε την ίδια χρονιά και ολοκληρώθηκε το 1653, συγκεντρώθηκαν οι καλύτεροι τεχνίτες και αρχιτέκτονες από την Ινδία ως την Περσία. Θα δούμε ακόμη από κοντά το Κόκκινο Φρούριο, έργο των αυτοκρατόρων Άκμπαρ, Τζαχανγκίρ και Σαχ Τζαχάν, όπου θα θαυμάσουμε την απαράμιλλη χλιδή των παλατιών του. Χτισμένο κοντά στον ποταμό Γιαμούνα, περιβάλλεται από διπλά τείχη, το ύψους των οποίων υπερβαίνει τα 20 μέτρα. Αποτελείται από σειρά παλατιών και κήπων συνθέτοντας μια ολόκληρη καστροπολιτεία. Εδώ ο Σαχ Τζαχάν πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής τους, έγκλειστος από τον γιο του Αουράνγκαζεπ. Θα δούμε επίσης το μαυσωλείο Iitamad Ud Daula, στην απέναντι όχθη του ποταμού Γιαμούνα: αποκαλείται και το «Μικρό Ταζ», ήταν μάλιστα το πρώτο Μουγκάλ κτίσμα που χτίστηκε εξ ολοκλήρου με μάρμαρο pietra dura.

Το βραδάκι θα επισκεφθούμε το Mehatb bagh, ένα συγκρότημα κήπων τοποθετημένο ακριβώς απέναντι από το Ταζ Μαχάλ (στην απέναντι όχθη του Γιαμούνα), γνωστό επίσης και ως «Ο Κήπος του Σεληνόφωτος». Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας, δείπνο και διανυκτέρευση.

Σήμερα θα μεταβούμε σιδηροδρομικώς στο Γκουάλιορ, μια πόλη με πολύπτυχη ιστορία και λαμπρά αξιοθέατα.  Πάνω σε βράχο ορθώνεται το περίφημο φρούριο του  Γκουάλιορ, τα θεμέλια του οποίου ακουμπούν σε θρύλους και θαύματα και η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ντόπιοι και ξένοι κατακτητές το διεκδίκησαν και ξεδίπλωσαν τη σημαία τους στα τείχη του μετά από επικές μάχες. Δίπλα στον ανηφορικό δρόμο που οδηγεί στο φρούριο κάνουμε στάση για να δούμε τους Τζαϊνιστές Τιρτανκάρα (προφήτες) που είναι σκαλισμένοι στο βράχο. Ο ένας φθάνει σχεδόν τα είκοσι μέτρα. Τα γυμνά αγάλματα, που ανήκουν στην ινδική παράδοση και μαρτυρούν ότι το Γκουάλιορ ήταν κέντρο τζαϊνιστικής λατρείας, δεν άρεσαν στον Μπαμπούρ, που ως καλός μουσουλμάνος, έδωσε εντολή να καταστρέψουν τα είδωλα. Σώθηκαν μερικά, έστω με σπασμένα κεφάλια και γεννητικά όργανα (αποκαταστάθηκαν αργότερα). Θα δούμε το παλάτι Γκουρζάρι Μαχάλ, που έκτισε ο Μαν Σινγκ Τομάρ για την αγαπημένη του γυναίκα, την Μρινιαγιάνι, που απαίτησε ξεχωριστή κατοικία για τον εαυτό της. Θα επισκεφθούμε επίσης το παλάτι Μαν Μαντίρ, οι εξωτερικοί τοίχοι του οποίου είναι στολισμένοι με μωσαϊκά, τους δύο ναούς Σας Μπάχου και τον ναό Τέλι Κα Μαντίρ του 9ου αιώνα, που συνδυάζει στοιχεία του βόρειου και του νότιου στυλ αρχιτεκτονικής, τον Ναό του Ηλίου (Surja Mandir), καθώς και το Μουσείο της δυναστείας των Σκίντια στο παλάτι Τζάϊ Βιλάζ, που κτίστηκε έχοντας ως πρότυπο τα ανάκτορα των Βερσαλλιών. Το υπόλοιπο παλάτι χρησιμοποιείται και σήμερα από τον μαχαραγιά του Γκουάλιορ και δεν είναι επισκέψιμο. Ένα άλλο γειτονικό παλάτι είναι το Ούσα Κιράν (Παλάτι των Ηλιαχτίδων της Αυγής). Κτίστηκε το 1902 σε στυλ αρ ντεκό και φιλοξένησε τον Γεώργιο Ε΄, τον βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας. Σήμερα είναι ξενοδοχείο της περίφημης αλυσίδας Τατζ. Σ’ αυτό το ξενοδοχείο – το Taj Usha Kiran Palace (Heritage Hotel) - θα διανυκτερεύσουμε και εμείς απόψε.

Το βράδυ, εφόσον ο χρόνος το επιτρέπει, κάντε μια βόλτα με ρίκσο στο Maharaj Bada, τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική αγορά του Γκουάλιορ. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο και κατόπιν αναχώρηση οδικώς για το Μπαρατπούρ. Καθοδόν επισκεπτόμαστε το Φατεχπούρ Σίκρι, την καστροπολιτεία από κόκκινο ψαμμίτη που έκτισε ο Άκμπαρ εκεί όπου υπήρχε ένα χωριό, το Σίκρι, για να τιμήσει τον Σελίμ-ουντ-ντιν-Τσίστι, τον σούφι ασκητή που προέβλεψε ότι ο μέχρι τότε άτεκνος αυτοκράτορας θα αποκτούσε όχι μόνον ένα γιό αλλά τρεις. Το Σούκρι ονομάστηκε Φάτεχπουρ, Πόλη της Νίκης, μετά τη νικηφόρο εκστρατεία του Άκμπαρ στο Γκουτζαράτ. Τη Φάτεχπουρ Σίκρι τη χρησιμοποίησε ως πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του για 14 μόνο χρόνια από το 1571 ως το 1585. Υπολογίζεται ότι το 1585 είχε περί τους 250.000 κατοίκους, γρήγορα ωστόσο ξεκίνησε η παρακμή της και η εγκατάλειψη αυτής της όμορφης πόλης, κυρίως λόγω έλλειψης πόσιμου νερού. Η διαδρομή μας συνεχίζεται για το Μπαρατπούρ. Άφιξη, μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, το Taj Usha Kiran Palace. Το υπόλοιπο της ημέρας θα υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Δείπνο και διανυκτέρευση. 

Πρωινό στο ξενοδοχείο. Πρωινή επίσκεψη στο Bharatpur Bird Sanctuary, έναν παράδεισο πουλιών, στον εθνικό δρυμό Κεολαντέο - Γκάνα. Είναι ο κορυφαίος του είδους στην Ινδία και ένας από τους σημαντικότερους στον κόσμο. Πάνω από τριακόσια είδη πουλιών, τα περισσότερα αποδημητικά, βρίσκουν εδώ ασφαλές καταφύγιο. Δημιουργήθηκε πριν 250 χρόνια από τον μαχαραγιά της Μπαρατπούρ Σουράτζ Μαλ, ο οποίος βέβαια δεν είχε κατά νου την προστασία των πτηνών, αλλά τις γαστριμαργικές απολαύσεις, δηλαδή η έγνοια του ήταν πώς θα εξασφαλίσει πάπιες στο τραπέζι του! Ως τόπος κυνηγιού χρησίμευσε και στους διαδόχους του, οι οποίοι συχνά καλούσαν και τους Εγγλέζους φίλους τους. Ένας από αυτούς, ο αντιβασιλέας της Ινδίας, μαζί με την παρέα του σκότωσε το 1938 μέσα σε μια ημέρα 4.273 πάπιες και χήνες! To 1964 το κυνήγι απαγορεύθηκε, ενώ από τη δεκαετία του ΄80 ο χώρος ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός και τέθηκε υπό την προστασία της UNESCO.

Στο δρόμο για την Τζαϊπούρ βρίσκεται το Αμπανέρι.  Στο χωριό αυτό ένα  baori, ένα πηγάδι – ταμιευτήρας νερού, είναι το αξιοθέατο, μια μοναδική κατασκευή των ντόπιων για να συγκεντρώνουν τα νερά της βροχής. Με 3.500 σκαλιά και βάθος 20 μέτρα είναι από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα baori της Ινδίας. Από τον 9^ο αιώνα που κατασκευάστηκε παρείχε νερό σε εποχές ξηρασίας και αποτελούσε χώρο κοινωνικών συναθροίσεων και τελετουργικού καθαρμού πριν την προσέλευση των πιστών στον παρακείμενο ναό της Χαρσάτ Μάτα, της θεάς της Χαράς και της Ευτυχίας, στην οποία ήταν αφιερωμένος. Πίστευαν ότι η θεά, που ήταν πάντα χαρούμενη, σκόρπιζε χαρά και στους κατοίκους του χωριού. Ο ναός της, του 10^ου αιώνα, είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα πρώιμης μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής στο Ρατζαστάν. Αργά το απόγευμα φθάνουμε στην Τζαϊπούρ, την πρωτεύουσα του Ρατζαστάν. Η «Ροζ Πόλη» κτίστηκε βάσει πολεοδομικού σχεδίου στις αρχές του 18^ου αιώνα από τον Τζάι Σινγκ Β΄ για να γίνει πρωτεύουσα του οίκου των Κατσβάχα, όταν η παλιά πρωτεύουσα, η Αμπέρ, δεν κάλυπτε πλέον τις ανάγκες του βασιλείου. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, δείπνο και διανυκτέρευση στην Τζαϊπούρ.

Μετά το πρωινό μας θα ξεναγηθούμε στο φρούριο Amber, ένα από τα πιο γραφικά του Ρατζαστάν. Καθοδόν θα κάνουμε μία στάση για φωτογραφίες στο «Παλάτι των Ανέμων», το εμβληματικό Hawa Mahal.

Το βασίλειο της Αμπέρ δεν ήταν από τα σημαντικότερα του Ρατζαστάν, απέκτησε ωστόσο τεράστια ισχύ και πλούτο τον 16^ο αιώνα, όταν ο ηγεμόνας του όχι μόνον δέχθηκε να συνεργαστεί με τον Άκμπαρ αλλά και να του δώσει μια πριγκίπισσα ως σύζυγο, υπό τον όρο ότι ο γιός που θα αποκτούσε ο αυτοκράτορας από αυτόν τον γάμο θα γινόταν διάδοχός του.  Ο Άκμπαρ τήρησε την υπόσχεσή του και ο γιός αυτός, ο πρίγκιπας Σελίμ, ανέβηκε στο θρόνο ως Τζαχανγκίρ, «κατακτητής του κόσμου». Η λάμψη των παλατιών και το μεγαλείο του κάστρου της Αμπέρ δεν αφήνει αμφιβολία ότι οι εξ αγχιστείας συγγενείς και σύμμαχοι του Άκμπαρ είχαν προωθηθεί στις ανώτατες θέσεις της αυτοκρατορικής ιεραρχίας. Ο Μαν Σινγκ, που έκτισε το πρώτο παλάτι κατά τον 16ο αιώνα, ήταν ο αρχηγός του αυτοκρατορικού στρατού του Άκμπαρ. Το Ντιβάν–ι– Αμ (Χώρος Δημοσίων Ακροάσεων), η πύλη του Γκανέσα, το Σις Μαχάλ (Παλάτι των Καθρεπτών), οι κήποι με γεωμετρική διάταξη ξεχωρίζουν.  Η αρχιτεκτονική και ο διάκοσμος ακολουθούν το ινδοϊσλαμικό στυλ που είχαν καθιερώσει οι Ινδο-τουρκο-μογγόλοι αυτοκράτορες.

Η απογευματινή μας ξενάγηση στην Τζαϊπούρ περιλαμβάνει το Παλάτι του Μαχαραγιά, την πρώην βασιλική κατοικία, μέρος του οποίου έχει μετατραπεί σήμερα σε μουσείο. Η συνολική έκταση του παλατιού είναι τέτοια, που καταλαμβάνει περίπου το 1/7 ολόκληρης της Τζαϊπούρ! Θα επισκεφθούμε επίσης το Jantar Mantar, το μεγαλύτερο «μαρμάρινο» αστεροσκοπείο του κόσμου! Επιστροφή στο ξενοδοχείο, δείπνο και διανυκτέρευση.

Σήμερα το πρωί θα κατευθυνθούμε οδικώς προς το Σεκάβατι, άλλοτε φέουδο του οίκου των Κατσβάχα της Τζαϊπούρ, στα βορειοανατολικά του Ρατζαστάν. Οι πόλεις του βρίσκονταν πάνω στους δρόμους των καραβανιών και της ευημερίας. Οι Μαρβάρι, οι έμποροι της περιοχής, απέκτησαν τόσο πλούτο που χρηματοδοτούσαν ακόμη και τους φεουδάρχες και την τοπική αριστοκρατία. Αργότερα ίδρυσαν μερικές από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ινδίας και σήμερα ελέγχουν πολλούς τομείς της οικονομίας της χώρας.  Κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα έκτισαν εκπληκτικά μέγαρα με υπέροχες νωπογραφίες που αντανακλούσαν την οικονομική τους ισχύ και την κοινωνική τους θέση. Θα το διαπιστώσουμε όταν επισκεφθούμε δύο σπουδαία αρχοντικά στο Νάβαλγκαρ (τα χαβέλι – μουσεία Morarka και Dr Ramnath A Podar). Όταν άλλαξαν οι καιροί και στέρεψε ο πλούτος από το χερσαίο εμπόριο που συνέδεε το Σεκάβατι με το Γκουτζαράτ, οι ισχυροί Μαρβάρι μετακόμισαν στα νέα λιμάνια της Καλκούτας, της Βομβάης, του Μαδράς και εγκατέλειψαν τα αρχοντικά τους στο Σεκάβατι. Άφιξη στη Μαντάβα, μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, το The Desert Resort. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Η σημερινή εκδρομή μας στις γύρω πόλεις και τα χωριά του Σεκάβατι μας φέρνει πίσω σε άλλους καιρούς και, χωρίς αμφιβολία, μας επιφυλάσσει εκπλήξεις. Στο Ντούντλοντ θα δούμε το χαβέλι των Γκοένκα (Seth Arjun Das Goenka haveli), στη Φάτεχπουρ το Singhania Haveli καθώς και το πολιτιστικό κέντρο Nandine le Prince, ένα εντυπωσιακό αρχοντικό που αγόρασε και αναπαλαίωσε με μεράκι μια Γαλλίδα ζωγράφος, το οποίο θα μας δώσει μια εικόνα για το πώς ήταν αυτά τα μέγαρα την εποχή της ακμής τους. Τέλος, στη Μαντάβα θα επισκεφθούμε το Gulab Rai Ladia Haveli και το Murmuria Haveli. Στα παλαιότερα αρχοντόσπιτα των Μαρβάρι υπάρχουν τοιχογραφίες με σκηνές από την καθημερινότητα, από λαϊκές ιστορίες, από τα ινδικά έπη Μαχαμπαράτα και Ραμαγιάνα. Οι εικόνες θεών, κυρίως του Κρίσνα και της Ράντας, είναι ιδιαίτερα συνήθεις. Δεν αντικατοπτρίζουν μόνο τις λαϊκές θρησκευτικές τάσεις της περιοχής, αλλά αποδίδουν και τη θρησκευτική αφοσίωση των Μαρβάρι. Στα μέγαρα που κτίστηκαν τον 20ο αιώνα οι εικόνες τρένων, αυτοκινήτων και αεροπλάνων δείχνουν τη μεταστροφή από τη φεουδαρχία στη σύγχρονη, κοσμοπολίτικη προοπτική της οικονομίας της αγοράς. Έτσι, τα σπίτια των Μαρβάρι είναι ταυτοχρόνως παραδοσιακά, όπως ήταν και τα παλάτια των μαχαραγιάδων, αλλά και σύγχρονα καθώς απεικονίζουν τον υβριδικό κόσμο στον οποίο βρέθηκαν οι ιδιοκτήτες τους. Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας στη Μαντάβα. Διανυκτέρευση.

Σημείωση: Κάποια χαβέλι λειτουργούν ως μουσεία, άρα είναι επισκέψιμα και τα έχουμε επιλέξει, άλλα μπορούμε να τα επισκεφθούμε ζητώντας την άδεια των ενοίκων (εφ’ όσον μας την δώσουν) και άλλα είναι κλειστά.

Πρωινή αναχώρηση για την πρωτεύουσα του κράτους, το Δελχί. Το Παλιό και το Νέο Δελχί είναι στην πραγματικότητα δύο πόλεις που συνδέονται γεωγραφικά αλλά διαχωρίζονται κοινωνικά. Το Παλιό Δελχί κτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα από τον Σαχ Τζαχάν ως Σατζαχαναμπάντ, έγινε η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του και παρέμεινε πρωτεύουσα των Μουγκάλ ως το τέλος της δυναστείας (1857). Σήμερα είναι ένα ινδικό όργιο εντυπώσεων, ένα δίκτυο από στενούς δρόμους, με φθαρμένα σπίτια και μικροσκοπικά μαγαζιά, όπου ανακατεύονται οι φωνές των εμπόρων, οι κόρνες των αυτοκινήτων, οι βοϊδάμαξες, τα ποδήλατα, τα καρότσια και τα τρίκυκλα ποδήλατα (ρίκσο). Το Νέο Δελχί το έκτισαν οι Βρετανοί τον 20^ο αιώνα για να μεταφέρουν εδώ την πρωτεύουσα της δικής τους αυτοκρατορίας από την Καλκούτα. Σχεδιάστηκε από τους Βρετανούς Έντουϊν Λάτγιενς και Χέρμπερτ Μπέηκερ, εγκαινιάστηκε επίσημα το 1931 και έχει τεράστιες λεωφόρους, όμορφα οικοδομήματα και καλοδιατηρημένα πάρκα. Άφιξη και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Αργότερα θα επισκεφθούμε την τοπική αγορά της Janpath. Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας, δείπνο και διανυκτέρευση.

Μεταφορά στο αεροδρόμιο και επιβίβαση στην πτήση επιστροφής μας μέσω ενδιάμεσου σταθμού.