Πληροφορίες για: Μποτσουάνα

Μέχρι τον 20ό αιώνα
Πιθανότατα οι πρώτοι κάτοικοι της χώρας ήταν οι νομάδες Σαν (Βουσμάνοι), ενώ το 1600 μετανάστευσαν στην περιοχή οι Σότο. Η επικρατέστερη σήμερα εθνική ομάδα, η Τσουάνα, ήρθε στη χώρα γύρω στο 1800. Το 1801 έφτασαν και οι πρώτοι Ευρωπαίοι εξερευνητές, οι οποίοι άνοιξαν το δρόμο για την εγκατάσταση βρετανικής ιεραποστολής στις όχθες του ποταμού Κούρουμαν (1813), με αρχηγό τον Ρόμπερτ Μόφατ (1821). Στη συνέχεια άρχισαν να καταφτάνουν στην περιοχή κάτοικοι γειτονικών χωρών που είχαν εκδιωχθεί από τους Ζουλού. Μεταξύ αυτών ήταν και οι Ντέμπελε, οι οποίοι, αφού εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Τράνσβααλ της Νότιας Αφρικής, με αρχηγό τον Μζιλικάζι πραγματοποίησαν επιδρομές εναντίον της χώρας. Το 1837 συγκρούστηκαν με τους Μπόερς και ηττήθηκαν.
Μετά την ανακάλυψη χρυσού στην Μποτσουάνα (1867), οι Βρετανοί κατέλαβαν τη χώρα και το 1885 η περιοχή περιήλθε πλήρως στο βρετανικό έλεγχο με την ονομασία Μπετσουαναλάνδη. Το 1886 αναγνωρίστηκε ως αποικία της Βρετανίας και το 1896 έγινε τμήμα της Αποικίας του Ακρωτηρίου.

Ο 20ός αιώνας
Το 1960 ο Άγγλος αρμοστής αντικαταστάθηκε από το Νομοθετικό και Εκτελεστικό Συμβούλιο και πέντε χρόνια αργότερα ψηφίστηκε το πρώτο Σύνταγμα της χώρας, το οποίο υποχρέωσε την κυβέρνηση να προκηρύξει εκλογές. Την πλειοψηφία των εδρών κέρδισε το Δημοκρατικό Κόμμα της Μπετσουαναλάνδης (28 από τις 31 έδρες), με αρχηγό τον Σερέτσε Χάμα. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1966 η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Βρετανία και ανακηρύχτηκε η Δημοκρατία της Μποτσουάνα.
Στις εκλογές των ετών 1974, 1978 και 1979 το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδιζε διαρκώς σχεδόν όλες τις έδρες, οι οποίες από 32 αυξήθηκαν σε 36. Τον Σεπτέμβριο του 1984 όμως εμφανίστηκε για πρώτη φορά μια δυναμική αντιπολίτευση, το Εθνικό Μέτωπο της Μποτσουάνα, το οποίο κέρδισε 5 έδρες. Στο μεταξύ είχε πεθάνει ο πρόεδρος Χάμα (Ιούλιος 1980) και την ηγεσία του κόμματος είχε αναλάβει ο δόκτωρ Κετ, οποίος μέχρι σήμερα εξακολουθεί να είναι πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η σημερινή πολιτική κατάσταση
Το 1989 η σύμπραξη της κυβέρνησης της χώρας (Δημοκρατικό Κόμμα της Μποτσουάνα) με τις κυβερνήσεις της Μοζαμβίκης, της Ζάμπια, της Ζιμπάμπουε και του Μαλάουι για το εμπόριο ελεφαντοστού έφερε θετικά αποτελέσματα. Στις εκλογές της 3ης Οκτωβρίου του 1989 το Δημοκρατικό Κόμμα της Μποτσουάνα κέρδισε 31 έδρες. Το 1992 ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πίτερ Μούσι και ο υπουργός Γεωργίας Ντανιέλ Κβελαγκόμπε κατηγορήθηκαν για καταπάτηση και ιδιοχρησία δημόσιου εδάφους και υποχρεώθηκαν να παραιτηθούν. Από την 1η Απριλίου 1998 πρόεδρος της χώρας είναι πο Φέστους Μογκάε.

Η χώρα καταλαμβάνει ένα τμήμα του αφρικανικού οροπεδίου και γι` αυτό το έδαφός της είναι κυρίως επίπεδο. Κεντρικά και νοτιοδυτικά βρίσκεται ένα τμήμα της ερήμου Καλαχάρι (συνολική έκταση της ερήμου 712.250 τ. χλμ.), με υψόμετρο που κυμαίνεται από 900 μέχρι 1.000 μ. Το έδαφος της περιοχής συνίσταται από πετρώματα ή είναι σκεπασμένο από θίνες και κόκκινη άμμο. Το ανατολικό τμήμα της χώρας καλύπτεται από λοφώδεις λειμώνες. Στα βόρεια βρίσκεται το βύθισμα Μαμπάμπε και στα βορειοδυτικά το ψηλότερο σημείο της Μποτσουάνα, οι λόφοι Τσοντίλο (μέγιστου ύψους 1.300 μ.). Νοτιότερα του βυθίσματος Μαμπάμπε, στα κεντρικά περίπου της χώρας, βρίσκεται το βύθισμα Μακγκαγκικγκάντι.

Η Μποτσουάνα έχει κλίμα ηπειρωτικό υποτροπικό. Οι θερμικές διακυμάνσεις που παρατηρούνται είναι μεγάλες. Ειδικότερα, το χειμώνα η θερμοκρασία είναι χαμηλή (0° C), ενώ το καλοκαίρι πάρα πολύ υψηλή (38° C). Η χώρα δέχεται αρκετές βροχές, που είναι περισσότερο έντονες στα βόρεια. Το μέσο ετήσιο ύψος βροχόπτωσης φτάνει περίπου τα 460 χιλιοστά - λιγότερο από 230 χιλιοστά στην έρημο Καλαχάρι - με αποτέλεσμα η χώρα να γνωρίζει μακροχρόνιες περιόδους ξηρασίας.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 2002 το ποσοστό της γεννητικότητας έφτανε το 2,8% και της θνησιμότητας το 2,63% (βρεφική θνησιμότητα 6,47%), ενώ το 2002 ο πληθυσμός παρουσίασε αύξηση με ρυθμό 0,18%. Με αυτά τα δεδομένα υπολογίζεται πως ο πληθυσμός της χώρας από 1.591.232 κατ. (2002) θα αυξηθεί περίπου σε 1.610.000 κατ. το 2010. Το 2002 ο μέσος όρος ζωής έφτανε τα 35,29 χρόνια (35,15 χρόνια ζουν οι άντρες και 35,43 οι γυναίκες). Το 2002 η ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού είχε ως εξής: η πλειονότητα των κατοίκων (40%) ήταν παιδιά ηλικίας μέχρι 14 ετών, το 55,8% αποτελούσαν οι ενήλικες ηλικίας 15-64 ετών και μόνο το 4,2% οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών. Όσον αφορά την κατανομή του πληθυσμού, το 70,8% των κατοίκων ζει σε αγροτικές περιοχές, ενώ το 29,2% στις πόλεις.

Το συγκοινωνιακό δίκτυο της χώρας βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Το οδικό δίκτυο έχει μήκος 10.217 χλμ., από τα οποία τα 5.620 περίπου είναι ασφαλτοστρωμένα. Ωστόσο πολλοί επαρχιακοί δρόμοι είναι στενοί και ακατάλληλοι για τα αυτοκίνητα, γι` αυτό οι κάτοικοι συχνά κυκλοφορούν με ποδήλατα ή με τα πόδια. Το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει μήκος 888 χλμ. και συνδέει κυρίως τις μεγάλες πόλεις. Στη χώρα λειτουργούν επίσης 10 αεροδρόμια, με πιο αξιόλογο αυτό της πρωτεύουσας Γκαμπορόνι. Εθνικός αερομεταφορέας της Μποτσουάνα είναι η "Air Botswana".
Στον τομέα της ενημέρωσης το 2001 εξέπεμπαν 25 ραδιοφωνικοί σταθμοί (13 στα FM, 8 στα μεσαία και 4 στα βραχέα) και 1 τοπικό τηλεοπτικό κανάλι. Το 2001 υπήρχαν στη χώρα 131.000 τηλέφωνα, 252.720 ραδιόφωνα και 31.000 τηλεοράσεις. Οι πολίτες μπορούν να χρησιμοποιούν και τα δημόσια τηλέφωνα που έχει τοποθετήσει το κράτος στα ταχυδρομικά γραφεία.
Στο χώρο της έντυπης ενημέρωσης κυκλοφορούν πολλές εφημερίδες, κρατικές και ιδιωτικές, γραμμένες σε γλώσσες μπαντού και στην αγγλική γλώσσα. Η κυβέρνηση αποστέλλει δωρεάν στα σχολεία την εφημερίδα "Daily News". Η μέση ημερήσια κυκλοφορία των εφημερίδων φτάνει τα 35 φύλλα ανά 1.000 άτομα.