Πληροφορίες για: Τυνησία

Από τις πρώτες γραπτές ιστορικές πηγές, η Τυνησία κατοικείτο από φυλές Βερβέρων. Στις ακτές της αποίκησαν οι Φοίνικες ήδη από τον 10ο αιώνα π.Χ. Τον 6ο αιώνα π.Χ., η δύναμη της Καρχηδόνας αυξήθηκε πολύ και έγινε η κυρίαρχη δύναμη στη Μεσόγειο έπειτα από μια σειρά πολέμων με την Ελλάδα. Η Καρχηδόνα ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. από αποίκους της Τύρου (σημερινή χώρα Λίβανος), οι οποίοι έφεραν μαζί τον πολιτισμό και τη θρησκεία των Φοινίκων και των Χανααναίων. Ο θρύλος αναφέρει ότι η πόλη ιδρύθηκε από τη βασίλισσα Διδώ, όπως αναφέρεται και στην Αινειάδα του Βιργίλιου. Κατά τη διάρκεια μιας σειράς πολέμων με τη Ρώμη, μια Καρχηδονιακή εισβολή με αρχηγό τον Αννίβα κατά τη διάρκεια του Πρώτου Καρχηδονιακού Πολέμου παραλίγο να αποτρέψει την άνοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Καρχηδόνα τελικά κατακτήθηκε από τη Ρώμη το 2ο αιώνα π.Χ., μια κρίσιμη καμπή που σήμαινε το πέρασμα του πολιτισμού της αρχαίας Μεσογείου στο σύγχρονο κόσμο μέσω της Ευρώπης αντί της Αφρικής. Μετά τη ρωμαϊκή εισβολή, η περιοχή έγινε σιτοβολώνας της Ρώμης. Κατακτήθηκε από τους Βανδάλους τον 5ο αιώνα μ.Χ. και επανακτήθηκε από τους Βυζαντινούς τον 6ο αιώνα μ.Χ. με αρχηγό το Βελισσάριο, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Ιουστινιανός. Τον 7ο αιώνα μ.Χ. κατακτήθηκε από τους Άραβες. Κυβέρνησαν διαδοχικές μουσουλμανικές δυναστείες, ενώ δεν έλειψαν και εξεγέρσεις από τους Βέρβερους. Οι ακτές βρέθηκαν για λίγο χρονικό διάστημα υπό την κυριαρχία των Νορμανδών της Σικελίας τον 12ο αιώνα μ.Χ. Το 1159, η Τυνησία κατακτήθηκε από τη δυναστεία των Αλμοχάντ. Τους ακολούθησε η δυναστεία των Χαφσίντ (1230-1574). Αργότερα, η Ισπανία πήρε υπό τον έλεγχό της αρκετές παράκτιες πόλεις, αλλά επανακτήθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπό την κυριαρχία της οποίας η Τυνησία απέκτησε εικονική ανεξαρτησία. Η δυναστεία των Χουσσεΐν ξεκίνησε το 1705 και κράτησε μέχρι το 1957.

Η Τυνησία είναι συνταγματική Προεδρική Δημοκρατία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να είναι αρχηγός Κράτους και τον Πρωθυπουργό να είναι αρχηγός Κυβερνήσεως. Το νέο Σύνταγμα υιοθετήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014 και εγγυάται τα δικαιώματα των γυναικών, ενώ ορίζει ότι το θρήσκευμα του Προέδρου "πρέπει να είναι το Ισλάμ". Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την κυβέρνηση, ενώ η νομοθετική από την κυβέρνηση και από τη μονοθάλαμη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η θητεία του προέδρου είναι πενταετής. Τον Οκτώβριο του 2014 διεξήχθησαν στη χώρα οι πρώτες εκλογές με το νέο Σύνταγμα μετά την Αραβική Άνοιξη. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Σε γενικές γραμμές το υψόμετρο των οροσειρών δεν είναι πολύ υψηλό. Η Τυνησία μαζί με την Αλγερία και το Μαρόκο αποτελούν το "Νησί της Δύσης" (Τζεχίρα αλ - Μαγκρέμπ), μια περιοχή της βορειοδυτικής Αφρικής, που επηρεάζεται από την οροσειρά του Άτλαντα. Η πιο σημαντική τυνησιακή οροσειρά, Ντορσάλ, αποτελεί τμήμα του Άτλαντα και εκτείνεται από τα νοτιοδυτικά προς τα βορειοανατολικά. Το πιο υψηλό βουνό, Τζαμπάλ ας - Σανάμπι βρίσκεται στην ανατολική Τυνησία και φτάνει τα 1544 μ., ενώ το όρος Ζαγκουάν (1295 μ.), εκτείνεται στη βόρεια Τυνησία. Στο κεντρικό τμήμα της χώρας οι οροσειρές έχουν μέσο ύψος 1000 και αποτελούν προεκτάσεις του Άτλαντα της Σαχάρας. Στα βορειοδυτικά οι ορεινές αλυσίδες της Κρουμιρίας δεν ξεπερνούν τα 1000 περίπου μ. και στα βόρεια παράλια απλώνονται σε μέτριο ύψος τα απόκρημνα όρη Μόγκοντ.
Νοτιότερα της οροσειράς Νρορσάλ εκτεταμένες στέπες ύψους 180 ως 455 μ. διασχίζονται από μικρές οροσειρές, που έχουν διεύθυνση από βορρά προς νότο. Κατά μήκος των ανατολικών μεσογειακών ακτών απλώνονται μεγάλες πεδιάδες, όμως η νότια Τυνησία καλύπτεται από ερημικές περιοχές.

Το κλίμα ποικίλλει ανάλογα με τη μορφολογία. Η βόρεια Τυνησία παρουσιάζει κλασικό μεσογειακό κλίμα με ήπιους χειμώνες, θερμά και ξηρά καλοκαίρια και βροχοπτώσεις που κυμαίνονται από 400 χλμ. ως 1000 χιλιοστόμετρα στα ορεινά ετησίως και σημειώνονται σχεδόν αποκλειστικά κατά τους χειμερινούς μήνες. Προς το κέντρο το κλίμα είναι ξηρό και στις ερημικές περιοχές του νότου το κλίμα είναι ερημικό. Στην κεντρική και νότια Τυνησία συχνά πνέουν οι νότιοι, ξηροί άνεμοι Λίβας (Λέμπετς) και Γκέλι. Οι βροχοπτώσεις στο κεντρικό τμήμα είναι περιορισμένες και κυμαίνονται από 150 χιλιοστόμετρα ως 400 χιλιοστόμετρα το χρόνο, ενώ στο νότιο τμήμα και ιδιαίτερα στις παρυφές της Σαχάρας οι βροχές είναι σπανιότατες και η ανομβρία τις τελευταίες δεκαετίες τείνει να είναι συνεχής. Στο βορρά η μέση θερμοκρασία τον Ιανουάριο είναι 9°C και τον Ιούλιο 25,5°C ετησίως, στα ανατολικά παράλια της κεντρικής Τυνησίας (πόλη Σφαξ) οι θερμοκρασίες είναι 11°C και 25,5°C αντίστοιχα, ενώ στην έρημο του νότου σημειώνονται μεγάλες ημερήσιες θερμικές διακυμάνσεις που ξεπερνούν συχνά και τους 49°C.

Το 2002 ο πληθυσμός της Τυνησίας υπολογίστηκε στους 9.815.644 κατοίκους με πυκνότητα 55,4 ατόμων ανά τετρ. χλμ. Περίπου το 57,2% του πληθυσμού διαμένει σε αστικά κέντρα και το 42,8% στην επαρχία. Τα δημογραφικά στοιχεία που αφορούν την Τυνησία μαρτυρούν μια αναπτυσσόμενη τριτοκοσμική χώρα με υψηλό ποσοστό γεννητικότητας (1,68%), θνησιμότητας (0,5%) και βρεφικής θνησιμότητας (2,7%). Επίσης παρουσιάζονται γοργοί ρυθμοί αύξησης του πληθυσμού που το 2002 έφτασε στο 1,6%. Την ίδια χρονιά το προσδοκώμενο όριο ζωής και είχε φτάσει στο ικανοποιητικό επίπεδο των 74,16 χρόνων με μικρή απόκλιση του μέσου όρου των ανδρών (72,56 χρόνια) από των γυναικών (75,16 χρόνια). Ενδεικτικό στοιχείο που επιβεβαιώνει τα δημογραφικά δεδομένα, που αναφέρθηκαν, είναι η ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού. Το 2002 το 27,8% των κατοίκων ήταν κάτω των 15 ετών, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού, το 65,9% είχε ηλικίες από 15 ως 64 ετών και το 6,3% ήταν ηλικίας 65 ετών και άνω.

Ένα μέτριο δίκτυο ασφαλτοστρωμένων δρόμων συνδέει την πρωτεύουσα με τα αστικά κέντρα και την επαρχία. Το 2001 το οδικό δίκτυο είχε μήκος 23.100 χλμ. Την ίδια χρονιά το σιδηροδρομικό δίκτυο είχε μήκος 2.168 χλμ. Ο σιδηρόδρομος εξυπηρετεί τις βόρειες και παράκτιες περιοχές. Τα πιο σημαντικά λιμάνια είναι της Τύνιδας, της Μπιζέρτα και του Σφαξ. Από τα 5 διεθνή αεροδρόμια το σημαντικότερο είναι της Τύνιδας και καλύπτει το μεγαλύτερο αριθμό τακτικών πτήσεων του εθνικού αερομεταφορέα, της Tunis Air.
Το επικοινωνιακό δίκτυο συνεχώς αναπτύσσεται και μπορεί να θεωρηθεί ως σχετικά μέτριο. Το 1997 υπήρχαν 920.000 τηλεοράσεις και 2,06 εκατομμύρια ραδιόφωνα. Ο τύπος ελέγχεται από την κυβέρνηση και εθνικό πρακτορείο ειδήσεων της Τυνησίας είναι το ΤΑΡ (Tunis Afrigue Presse).