fb

Πληροφορίες για: Καμπότζη

Περιγραφή

Το Βασίλειο της Καμπότζης, πιο απλά γνωστό σαν Καμπότζη είναι χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας με πληθυσμό πάνω από 13 εκατομμύρια ανθρώπους και πρωτεύουσα την Πνομ Πενχ. Η Καμπότζη είναι διάδοχο κράτος της κάποτε πανίσχυρης Αυτοκρατορίας των Χμερ, που κυβερνούσε το μεγαλύτερο μέρος της Ινδοκίνας μεταξύ του 11ου και του 14ου αιώνα. Το όνομα «Καμπότζη» προέρχεται από αυτό του αρχαίου Khmer βασίλειου Kambuja που σημαίνει <<έδαφος>>. Το αρχαίο σανσκριτικό όνομα Kambuja ή Kamboja αναφέρθηκε σε μια πρώτη ινδο-ιρανική φυλή, τους Kambojas, που ονομάστηκαν μετά από τον ιδρυτή εκείνης της φυλής, Kambu Svayambhuva.

Οι πρώτες ενδείξεις ανεπτυγμένου πολιτισμού στην περιοχή τοποθετούνται γύρω στο 1.000 π.Χ. Η περιοχή υπήρξε κέντρο της Αυτοκρατορίας των Χμερ, που άκμασε από τον 9ο έως και τον 13ο-14ο αιώνα. Κατόπιν η χώρα πέρασε διαδοχικά στην κυριαρχία Ταϊλανδών και Βιετναμέζων. Το 1863 έγινε προτεκτοράτο της Γαλλίας, από την οποία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1953. Αν και επίσημα ουδέτερη κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, η χώρα βομβαρδίστηκε από την αμερικανική αεροπορία και έγινε θέατρο επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού, καθώς η μεθόριός της αποτελούσε καταφύγιο των Βιετκόνγκ. Ταυτόχρονα, βρισκόταν σε εξέλιξη το αντάρτικο των Κόκκινων Χμερ, με αρχηγό τον Πολ Ποτ, για την κατάληψη της εξουσίας, κάτι που κατάφεραν το 1975. Το 1978 το Βιετνάμ εισέβαλε στη χώρα για να σταματήσει τις δολοφονίες Βιετναμέζων από το καθεστώς, ξεκινώντας έναν πόλεμο που κράτησε μέχρι το 1991.

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Εκλογές 2008

Οι γενικές εκλογές διεξήχθησαν στην ασιατική χώρα στις 27 Ιουλίου του 2008. Ο πρωθυπουργός Χουν Σεν ανακηρύχθηκε νικητής των βουλευτικών εκλογών στις 28 Ιουλίου του 2008. Τα πρώτα αποτελέσματα από πηγές του CPP έδειξαν ότι το CPP κέρδισε το 58,3% των ψήφων και 91 έδρες, το SRP 21,9% και 26 έδρες, το Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 3, το NRP 2 και το FUNCINPEC 1 έδρα. Οι Ευρωπαίοι παρατηρητές των εκλογών ανέφεραν ότι το προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος ήταν τόσο μεγάλο ώστε ίσως είχε γίνει νοθεία στις εκλογές αυτές. Γενικά, οι εκλογές δεν διεξήχθησαν με βάση τα διεθνή πρότυπα.

Η χώρα συνορεύει με την Ταϊλάνδη στα δυτικά και βορειοδυτικά, με το Λάος στα βορειοανατολικά και με το Βιετνάμ στα νότια-νοτιοανατολικά. Νότια βρέχεται από τον κόλπο της Ταϊλάνδης. Η γεωγραφία της χώρας κυριαρχείται από τον ποταμό Μεκόνγκ (που στα Χμερ σημαίνει μεγάλος ποταμός και την Τονλέ Σαπ (λίμνη γλυκού νερού), που είναι και σημαντικός ιχθυοπαραγωγικός πόρος. Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας, κι έτσι κατά την υγρή εποχή η ροή του νερού αντιστρέφεται, και μεταφέρεται από τον Μεκόνγκ πίσω στην Τονλέ Σαπ και τη γύρω πεδιάδα.

Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας βρίσκεται στην τροπική ζώνη και έχει κλίμα τροπικό που χαρακτηρίζεται από ελάχιστες εποχιακές θερμομετρικές διαφορές (μέση ετήσια θερμοκρασία στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ 27,5°C) και πολλές βροχές, που οφείλονται κυρίως στους νοτιοδυτικούς μουσώνες και κυμαίνονται από 5.000 χιλιοστά στα νοτιοδυτικά έως 1.400 χιλιοστά στις κεντρικές πεδιάδες και τα βορειοανατολικά.

Όσον αφορά τα δημογραφικά στοιχεία η Καμπότζη ανήκει στις λεγόμενες χώρες του Τρίτου Κόσμου που χαρακτηρίζονται από τον υψηλό ρυθμό αύξησης του πληθυσμού και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο. Το έτος 2002 ο μέσος όρος των γεννήσεων ήταν της τάξης του 3,3% και των θανάτων 1,05%. Το ίδιο έτος ο μέσος όρος αύξησης του πληθυσμού ήταν από τους μεγαλύτερους στον κόσμο (2,24%), με τον αστικό πληθυσμό να εμφανίζει ακόμη μεγαλύτερη αύξηση που έφτανε το 4,1%. Η βρεφική θνησιμότητα το 2002 έφτανε το 6,4%. Το ίδιο έτος ο πληθυσμός της χώρας παρουσίαζε την παρακάτω ηλικιακή σύνθεση: το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού (40,7%) αποτελούνταν από παιδιά ηλικίας έως 14 ετών, το 55,8% από άτομα ηλικίας από 15 έως 64 ετών, ενώ μόνο ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 3,5% αποτελούσαν τα άτομα από 65 ετών και άνω. Το 1995 το ποσοστό του αγροτικού πληθυσμού ήταν από τα υψηλότερα στον κόσμο και έφτανε το 79% του συνολικού πληθυσμού. Ο αστικός πληθυσμός αποτελούσε το υπόλοιπο 21% με τάση όμως περαιτέρω αύξησης. Το 2002 ο μέσος όρος ζωής ήταν ο τρίτος χαμηλότερος μεταξύ των ασιατικών χωρών (μετά το Αφγανιστάν και το Λάος) και έφτανε τα 57,1 χρόνια, με τις γυναίκες να ζουν λίγο περισσότερο από τους άνδρες (59,5 χρόνια έναντι 54,81 των ανδρών).


Σύνθεση πληθυσμού
Η χώρα εμφανίζει εθνοφυλετική ομοιογένεια. Περισσότερο από το 88% των κατοίκων ανήκουν στη γηγενή εθνική ομάδα των Χμερ, οι οποίοι αποτελούν επιμειξία διαφόρων εθνοτήτων (Ινδών, Μαλαισιανών, Βιετναμέζων, Ταϊλανδών και Κινέζων). Το 1975 όλες οι άλλες εθνικές μειονότητες, εκτός από τους Κινέζους εξορίστηκαν από τη χώρα. Σήμερα οι Βιετναμέζοι αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνική μειονότητα (γύρω στο 5,5%) και ακολουθούν οι Κινέζοι (3,1%), ενώ οι άλλες μειονότητες, με κυριότερους τους Ταϊλανδούς, αποτελούν το 2,8%.


Θρησκεία
Μέχρι το 1989 η Καμπότζη ήταν ένα κράτος αθεϊστικό και μόλις τη χρονιά εκείνη αναγνωρίστηκε ως επίσημη θρησκεία της χώρας ο βουδισμός του ρεύματος Θεραβάντα, που ακολουθείται από το 95%του πληθυσμού. Το υπόλοιπο 5% είναι σουνίτες μουσουλμάνοι (200.000), ενώ υπάρχει και μια μικρή κοινότητα χριστιανών καθολικών.


Γλώσσα
Επίσημη γλώσσα είναι η χμερική, την οποία χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Η χμερική είναι απόγονος της παλαιότερης γλώσσας παλί, η οποία αποτέλεσε το διάδοχο της ινδικής σανσκριτικής. Η γαλλική, κατάλοιπο από την εποχή της αποικιοκρατίας, χρησιμοποιείται κυρίως στις συναλλαγές, ενώ η κινεζική, η βιετναμέζικη και η ταϊλανδέζικη χρησιμοποιούνται από τις αντίστοιχες μειονότητες. Τα τελευταία χρόνια και η αγγλική γλώσσα είναι κατανοητή σε λίγες περιοχές, όπως στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ, κυρίως στα μεγάλα εμπορικά καταστήματα και τις διεθνείς εταιρείες.

Οι συγκοινωνίες της χώρας δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένες, αν και τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε σημαντική πρόοδος. Το 1997 το μήκος του οδικού δικτύου έφτανε τα 35.769 χλμ. και του σιδηροδρομικού μόλις τα 603 χλμ. Κυριότερο αεροδρόμιο της χώρας είναι αυτό της πρωτεύουσας Πνομ Πενχ, που συνδέει την Καμπότζη με αρκετές άλλες ασιατικές χώρες. Ιδιαίτερα αναπτυγμένες είναι οι ποτάμιες συγκοινωνίες μέσω του ποταμού Μεκόνγκ, που είναι πλωτός σε όλη την έκταση της χώρας. Τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας είναι αυτά της Κομπόνγκ Σαν, στον κόλπο της Ταϊλάνδης, και το ποτάμιο λιμάνι της Πνομ Πενχ στον ποταμό Μεκόνγκ. Ανεπαρκές είναι και το επικοινωνιακό δίκτυο της χώρας το οποίο βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο της κυβέρνησης. Το 1999 λειτουργούσαν πέντε τηλεοπτικοί και δεκατρείς ραδιοφωνικοί σταθμοί, ενώ το 1997 υπήρχαν σε όλη τη χώρα 1.340.000 ραδιόφωνα, 94.000 τηλεοράσεις και ένας μικρός αριθμός τηλεφωνικών συσκευών (περίπου 21.800).