fb

12ήμερη κρουαζιέρα «Σκανδιναβία & Ρωσία από Αγία Πετρούπολη»

Διάρκεια: 11 ΗΜΕΡΕΣ

τιμή από 1624€

Περιγραφή

Επισκεφθείτε την Νορβηγία με τους καταρράκτες,  τις βουνοπλαγές,  τους παγετώνες. Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και φυσικό θαύμα της φύσης, τα Νορβηγικά φιορδ, θα σας προσφέρουν εμπειρίες με παραμυθένια τοπία,  σαν  βγαλμένα από όνειρο. Φτάστε στο υψηλότερο σημείο του Βορρά.

Ονειρευτείτε τις χώρες της  Βαλτικής! Ταλλίν, Ρίγα, Βίλνιους! Ταξίδι από την Θεατρική και κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Βαλτικής, γνωστή και ως «Παρίσι του Βορά, το Ταλλίν, από εκεί στην όμορφη Ρίγα με την Διεθνιστική ατμόσφαιρα και τα παιχνιδιάρικα κτίριά της και τέλος στο μαγευτικό, πολύχρωμο και ανατρεπτικό Βίλνιους με τα μεγαλεπήβολα artnouveau και νέοBaroque κτίρια. Τα αξιοθέατα της Βαλτικής δεν έχουν τέλος! Βγαλμένες απ’ τη λήθη του παρελθόντος, οι τρεις χώρες της Βαλτικής όχι μόνο διεκδικούν επαξίως μια θέση στις πιο όμορφες χώρες του κόσμου αλλά ακόμα,  διαθέτουν πλούσιο ιστορικό και καλλιτεχνικό παρελθόν με μνημεία που σφράγισαν την ιστορική τους διαδρομή και παραμένουν οι πιο απτές μαρτυρίες του χθες.

ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑΣ

ΗΜΕΡΑ

ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

ΑΦΙΞΗ

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

1η

Αγία Πετρούπολη, Ρωσία

-

18:00

2η

Ελσίνκι, Φιλανδία

07:00

16:00

Στοκχόλμη, Σουηδία

07:00

19:00

4η

Εν πλω

-

-

5η

Κοπεγχάγη, Δανία

05:00

18:00

6η

Όσλο, Νορβηγία

10:00

23:00

7η

Εν Πλώ    

-

-

8η

Βαρναμούντε (Βερολίνο)

07:00

22:00

9η

Εν Πλώ

-

-

10η

Ταλίν, Εσθονία

09:00

17:00

11η

Αγία Πετρούπολη, Ρωσία

07:00

 

 

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ: Λιμενικά τέλη 

ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ: Αεροπορικά εισιτήρια

 

 

 

ΤΙΜΕΣ

Εσωτερική Καμπίνα

από

1624 €

Εξωτερική Καμπίνα

από

2226 €

 

 

Μάιος:

07,18,29

Ιούνιος:

09,20

Ιούλιος

01,12,23

Αύγουστος

03,14,25

 

Μία εμπειρία από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου

Ενα σπάνιας ομορφιάς και ταξιδιωτικής αξίας οδοιπορικό στη Βόρεια Σκανδιναβία έρχεται να ξυπνήσει τα καλοκαιρινά μας όνειρα... Με το τέλος της άνοιξης οι πάγοι στους δρόμους και στα πεδινά περάσματα της Βόρειας Σκανδιναβίας έχουν πλέον υποχωρήσει και ο καιρός έχει αρκετά γλυκάνει, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ξεκινήσουμε την ανεπανάληπτη αυτή διαδρομή που στόχο έχει τη «γη του ήλιου του μεσονυχτίου» και τις εσχατιές του Βορρά της Ευρώπης.
Πρώτος σταθμός του οδοιπορικού μας είναι τα Νησιά Λοφότεν, τόπος μακρινός για ναυτικούς και έμπνευση για ποιητές. Είμαστε ήδη βορειότερα του Αρκτικού Κύκλου, του 66ου παραλλήλου, όπου και παρατηρείται το φαινόμενο της συνεχούς ημέρας. Εναλλαγή τοπίων, άγριοι βράχοι μέσα σε ήρεμες θάλασσες, γαλήνια ψαροχώρια με πολύχρωμα σπιτάκια στα πόδια χιονισμένων βουνών, ήπιες θερμοκρασίες από το Γκολφ Στριμ και το Μεξικό που σαν ευλογία έρχονται και αγκαλιάζουν τα νησιά, γλυκαίνοντας την εκεί παραμονή μας. Και μετά η «πορεία προς τον Βορρά». Στον δρόμο μας το φυσικό λιμάνι του Νάρβικ, το «Παρίσι του Βορρά», το Τρόμσε, η Άλτα με τις βραχογραφίες, το Χάμερφεστ που θεωρείται η βορειότερη πόλη του κόσμου, και υπέροχες διαδρομές με φέρι. Τα βουνά είναι χιονισμένα ακόμα και το καλοκαίρι, κάθε φιόρδ και κάθε στροφή στον δρόμο Ε6 είναι μια αποκάλυψη, κάθε οροπέδιο μας διηγείται το πέρασμα Λαπώνων, ταράνδων και παγετώνων, κάθε ποτάμι φέρνει μαζί του λαϊκούς μύθους και σιγοτραγουδά τις μελωδίες του Γκριγκ… Και κάθε πρωί κοιτάζουμε τον χάρτη μας και είναι ακόμα μεγαλύτερη η προσμονή μέχρι να φτάσουμε στο βορειότερο νησί της ευρωπαϊκής ηπείρου, το Μάγκερεϊ, και μετά στο Βόρειο Ακρωτήριο, εκεί όπου πλέον «τελειώνει ο δρόμος».
Εκεί όπου αντικρίζει κανείς τα απόκρημνα βράχια και τη θάλασσα του Μπάρεντς. Η συγκίνηση μπερδεύεται με την ικανοποίηση γιατί φτάσαμε τόσο μακριά, τόσο βόρεια. Με έκπληκτα μάτια να κοιτούμε τον φωτεινό νυχτερινό ουρανό για να κατανοήσουμε την πορεία του μεσονύχτιου ήλιου! Να μην ξημερώνει ποτέ, γιατί απλά ποτέ δεν νύχτωσε, πηγαίνοντας, θαρρείς, κόντρα σε όλα αυτά που μας έμαθαν οι σταθεροί και απαρέγκλιτοι κανόνες της φύσης.Και έπειτα από αυτήν την «κορύφωση» του ταξιδιού μας, ο δρόμος μάς φέρνει πιο νότια, στη γη των Λαπώνων, μέσα από τα ατελείωτα δάση και τις λίμνες της Βόρειας Φινλανδίας, στο Καριγκασνιέμι, το Ίναρι, το Ίβαλο, το Ροβανιέμι, εκεί όπου περνάμε από την πολική στην εύκρατη ζώνη και θα κοιτάξουμε για τελευταία φορά το βράδυ προς τον Βορρά για να δούμε τον ήλιο του μεσονυχτίου. Τελευταία μας στάση και σύνοψη του ταξιδιού στις ακτές της Βαλτικής και στην πρωτεύουσα Ελσίνκι.Όταν σχεδιάζαμε το πρόγραμμα αυτό, είχαμε στο μυαλό μας τους ταξιδιώτες που θέλουν να δουν ένα φαινόμενο μοναδικό μαζί με μια φύση εξαίρετης ομορφιάς που τόσο γενναιόδωρα η Βόρεια Σκανδιναβία προσφέρει. Θέλαμε συγχρόνως να ανεβάσουμε ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων, χρησιμοποιώντας πτήσεις και όχι πολύωρες διαδρομές με πούλμαν. Επειδή όμως ένα ταξίδι είναι πάνω από όλα γνώση, εξερεύνηση και εμπειρία, έχουμε επιλέξει σε κάποιες περιοχές να γίνουν μεγαλύτερες οδικές διαδρομές, για να έρθουμε σε επαφή με τους ανθρώπους, την πραγματική ζωή και τις λεπτομέρειες του τοπίου.

...
περισσότερα

Πότσδαμ

Η πρωτεύουσα του κρατιδίου του Βραδεμβούργου, είναι μια από τις πιο δημοφιλείς μονοήμερες εκδρομές από το Βερόλινο, αφού ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί με το μετρό της πόλης. 
Μεγαλοπρεπής γαλήνια και καταπράσινη, με ένα περιβάλλον αντάξιο των βασιλιάδων της  Πρωσίας που κάποτε είχαν την έδρα τους εδώ, η πόλη είναι μια καλοδεχούμενη απόδραση από την πολύβουη γερμανική πρωτεύουσα. 
16  μεγαλοπρεπή παλάτια και απέραντα πάρκα, πολλά εκ των οποίων μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, καθώς και η έντονη αίσθηση της ιστορίας παντού στην πόλη, συνθέτουν μια μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία. 
Εδώ έγινε η περίφημη Διάσκεψη του Πότσδαμ που καθόρισε τον μεταπολεμικό χάρτη της Ευρώπης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ η θρυλική γέφυρα Glienicke που ενώνει την πόλη με το Βερολίνο, όπου γινόταν η ανταλλαγή κατασκόπων μεταξύ Ανατολής και Δύσης, είναι ένα από τα πιο γνωστά σημεία αναφοράς του Ψυχρού Πολέμου. 
Η πόλη έχει επίσης μια πολύ σημαντική και άγνωστη σε πολλούς συμβολή στην ιστορία του κινηματογράφου. Η πρώτη βωβή ταινία γυρίστηκε το 1912 στα στούντιο της πόλης του Μπάμπελσμπεργκ, που σήμερα ανήκει στο Πότσδταμ, το οποίο αποκαλείται και «Χόλιγουντ της Γερμανίας».
Τέλος, παραδοσιακές γερμανικές μπυραρίες και ανοιχτές αγορές παραδοσιακών προϊόντων συμπληρώνουν την εικόνα του προορισμού, που κανένας επισκέπτης του Βερολίνου δεν πρέπει να χάσει.

...
περισσότερα

Βαλτικές χώρες Εσθονία – Λιθουανία - Λεττονία

Τρεις χώρες του βορρά τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο συνυφασμένες μεταξύ τους που για τους περισσότερους ταξιδιώτες αποτελούν έναν κοινό συναρπαστικό προορισμό.
Σε μια σχετικά περιορισμένη γεωγραφική έκταση συναντάμε τρεις γλώσσες, κουλτούρες, παραδόσεις και λαούς αλλά και μια κοινή και ταραγμένη ιστορική πορεία με αλλεπάλληλους κατακτητές που κατέληξε στην ανεξαρτητοποίηση των τριών χωρών από τη Σοβιετική Ένωση το 1991 και τη ραγδαία εξέλιξή τους έκτοτε.
Παραμυθένιες πόλεις με πύργους και κάστρα πάνω σε λόφους, παμπάλαιες εκκλησίες και πλακόστρωτα στενά, ανάμεικτη αρχιτεκτονική με μεσαιωνικά, μπαρόκ, σοβιετικά και υπερσύγχρονα στοιχεία, πάρκα και πράσινο, χαρακτηρίζουν τα αστικά τοπία των τριών μικρών αλλά πανέμορφων χωρών.
Όμως και έξω από τις πόλεις, παρά την έλλειψη μεγάλων ορεινών όγκων, η φύση της περιοχής είναι απαράμιλλη. Αμμώδεις παραλίες αχανείς δασώδεις εκτάσεις, διάσπαρτες λίμνες και πηγές δημιουργούν μια παγανιστική ατμόσφαιρα η οποία σε συνδυασμό με τους λαϊκούς τοπικούς θρύλους για μάγισσες, νεράιδες και ξωτικά που ζουν στα πυκνά δάση, εξάπτουν και γοητεύουν τη φαντασία του επισκέπτη.
Ένα ταξίδι σε οποιαδήποτε από τις τρεις Βαλτικές χώρες ή ακόμα καλύτερα και στις τρεις μαζί, είναι μια εμπειρία ξεχωριστή που ανταμείβει τον επισκέπτη με εικόνες σπάνιας ομορφιάς που μένουν χαραγμένες στο μυαλό για πάντα.

...
περισσότερα

Νορβηγία!

Όταν τα βουνά δίνουν τη θέση τους σε καταπράσινες κοιλάδες, διάφανες λίμνες, γαλαζοπράσινες όχθες, γραφικούς μικρούς οικισμούς και ξύλινα σαλέ, θαρρείς πως είναι κουκλόσπιτα, βγαλμένα από σελίδες παραμυθιού. Μια όαση αρμονίας, με μαγικές φωτοσκιάσεις που αιχμαλωτίζουν το βλέμμα καθώς περιπλανιέσαι σε φιδωτούς δρόμους με αποκαλυπτικά τοπία. Aνεξάντλητες φυσικές ομορφιές, πολιτιστικός πλούτος και κομψές πόλεις. Η Νορβηγία βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου, οπότε θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τι κάνει τόσο ευτυχισμένους τους Νορβηγούς! Η σκανδιναβική αυτή χώρα είναι ένας προορισμός… ζωής που μοιράζεται ανάμεσα σε Βορρά και Νότο. Φιόρδ, γραφικά νησάκια, παγετώνες, λίμνες, καταρράκτες. Ξεκινάμε με την πρωτεύουσα της Νορβηγίας, το Όσλο, γεμάτη μουσεία των Βίκινγκς, γκαλερί τέχνης και μια εντυπωσιακή όπερα. Βρίσκεται στο φιόρδ Oslofjord, περιβάλλεται από πράσινους λόφους, βουνά κι από ένα άγριo δάσος, εύκολα προσβάσιμο, το Marka. To πιο εντυπωσιακό ωστόσο, είναι ότι γύρω από το Όσλο υπάρχουν 40 νησιά, ενώ στην ευρύτερη περιοχή 343 λίμνες! Η διαδρομή μας μέσω της νορβηγικής υπαίθρου είναι πραγματικά συγκλονιστική. Διασχίζουμε το Όππνταλ, μια μικρή αλλά ιστορική κωμόπολη, το Σούνταλσερα, μια πόλη χτισμένη ακριβώς στην τοποθεσία όπου ξεκινά (ή τελειώνει) το φιορδ Σούνταλφιορντ και συνεχίσουμε μέχρι την Κρίστιανσουντ. Ακολουθούμε τον περίφημο «Δρόμο του Ατλαντικού», μία από τις πλέον εντυπωσιακές και άκρως φωτογενείς διαδρομές στον κόσμο! Στόχος μας πάντα είναι το πανέμορφο, παγκοσμίου φήμης, φιορδ της Νορβηγίας, το Γκέιρανγκερ, με το χαρακτηριστικό σχήμα S, την παρθένα φύση, τους ψηλούς καταρράκτες και τα βουνά γύρω του. Απολαμβάνουμε μια ανεπανάληπτη κρουαζιέρα στο ομορφότερο φιορδ της χώρας και ανακαλύπτουμε τον λόγο για τον οποίο λένε ότι η φύση της Νορβηγίας είναι «εξωπραγματική»: τα νορβηγικά φιόρδ, τα οροπέδια, το απίστευτο πράσινο, οι αμέτρητοι καταρράκτες. Αλήθεια, πόση ομορφιά αντέχετε; Επισκεπτόμαστε τον παγετώνα Μπρίκσνταλ με troll cars (μικρά αμαξάκια) και ανεβαίνουμε με «ιπτάμενο τρενάκι» στο Mount Flοyen για μια υπέροχη θέα του Μπέργκεν και των περιχώρων, αφού πρώτα περιηγηθούμε στη γραφική παλιά πόλη του Μπέργκεν, αντικρίζοντας ένα νορβηγικό, παράκτιο τοπίο γεμάτο πανέμορφα φιόρδ και επιβλητικά βουνά. Στη διαδρομή μεταξύ Μπέργκεν και Kirkenes, βλέπουμε απομονωμένα χωριά και εντυπωσιακά ακρωτήρια στον Αρκτικό Κύκλο, ενώ κάνουμε την εκπληκτική διαδρομή με τραίνο Φλομ – Μύρνταλ. Μια γοητευτική εξερεύνηση στα άγνωστα μονοπάτια των νορβηγικών ακτογραμμών και των φιορδ, στους δρόμους του Ατλαντικού, όπως μόνο το ανήσυχο πνεύμα του Versus μπορεί να προσφέρει.

...
περισσότερα

Σουηδία- Πανεπιστήμιο Ουψάλα

Η Ουψάλα από τις παλαιότερες πόλεις της Σουηδίας, χρονολογείται από τον 3ο Μ.Χ. αιώνα και είναι το ιστορικό και πνευματικό κέντρο της χώρας. Το πανεπιστήμιό της, επίσης από τα αρχαιότερα της χώρας και ένα από τα κορυφαία στον κόσμο, χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και συγκεντρώνει πάνω από 40 χιλιάδες φοιτητές κάτι που κάνει την Ουψάλα μια ζωντανή πανεπιστημιούπολη που σφύζει από ζωή, δημιουργία και φοιτητικά στέκια. Πανέμορφα στενά και παλαιά καλοδιατηρημένα κτήρια γύρω από τον ποταμό Fyris, καθώς και ο αρχαιολογικός χώρος της παλιάς πόλης δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για έναν επισκέπτη για να κάνει έναν γαλήνιο περίπατο με εικόνες τόσο από τις ρίζες και την ιστορία της χώρας, όσο και από το δυναμικό και νεανικό παρόν της. Όλα στην πόλη περιστρέφονται γύρω από το πανεπιστήμιο, το παλιό κτήριο του οποίου είναι πια μουσείο (Gustavianum), που στεγάζει όλα τα ανεκτίμητα  ιστορικά αρχεία του, καθώς και μια σημαντική συλλογή Τέχνης. Τα υπόλοιπα κτήρια, είναι μεγαλοπρεπή αναγενησιακά κτίσματα που αφήνουν έκθαμβο τον επισκέπτη με την περίτεχνη αρχιτεκτονική τους. Το Grand Auditorium είναι διακοσμημένο με πορτραίτα βασιλιάδων και διακεκριμένων επιστημόνων που δίδαξαν στο πανεπιστήμιο, ενώ η βιβλιοθήκη, η μεγαλύτερη στη χώρα στεγάζει πάνω από 5 εκατομμύρια τόμους βιβλίων.

...
περισσότερα

Σουηδια- Δημαρχείο Στοκχόλμης

Τα βραβεία Νόμπελ, ίσως τα πιο βαρύτιμα στον κόσμο, θεσμοθετήθηκαν το 1895 από τον Σουηδό εφευρέτη της πολεμικής βιομηχανίας, Άλφρεντ Νόμπελ και με εξαίρεση το βραβείο για την Ειρήνη, απονέμονται κάθε χρόνο, από το 1901, στο δημαρχείο της Στοκχόλμης στις 10 Δεκεμβρίου, κάθε χρόνο – στην επέτειο θανάτου του Νόμπελ.  Την τελετή ακολουθεί ένα πλούσιο δείπνο στην μπλε αίθουσα του δημαρχείου της Στοκχόλμης, όπου η βασιλική οικογένεια της χώρας είναι οι επίσημοι προσκεκλημένοι. Το μεγαλοπρεπές δημαρχείο της πόλης, χτισμένο πάνω στο νησάκι Kungsholmen, κατασκευάστηκε από το 1911 έως το 1923 με πάνω από οκτώ εκατομμύρια κόκκινα τούβλα και εγκαινιάστηκε στις 23 Ιουνίου 1923, ακριβώς 400 χρόνια μετά την άφιξη στην πόλη του Γουσταύου του 1ου απελευθερωτή της Σουηδίας από την Ένωση των τριών Σκανδιναβικών χωρών. Η διάσημη Μπλε Αίθουσα, φιλοξενεί το μεγαλύτερο όργανο στην Σκανδιναβία με 10.270 ηχητικούς σωλήνες, ενώ η Χρυσή Αίθουσα εντυπωσιάζει με τα λαμπερά ψηφιδωτά που αναπαριστούν πρόσωπα και γεγονότα από τη Σουηδική ιστορία.  Το Δημαρχείο και ο πύργος του είναι επισκέψιμα μόνο με οργανωμένες ξεναγήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, οι οποίες περιλαμβάνουν και κάθοδο από τα σκαλιά που κατεβαίνουν επίσημα οι νικητές των βραβείων Νόμπελ. Το πάρκο γύρω από το δημαρχείο είναι διακοσμημένο με εντυπωσιακά αγάλματα βασιλιάδων και άλλων ιστορικών προσώπων.

...
περισσότερα

Καύκασος, η «στέγη της Ευρώπης»

Η εµβληµατική οροσειρά του Καυκάσου µοιράζεται ανάµεσα σε τέσσερεις χώρες (Ρωσία, Γεωργία, Αζερµπαϊτζάν και Αρµενία) και περιβάλλεται από ένα πολύµορφο σκηνικό φυσικών τοπίων. Έχει συνολικό µήκος (ο κυρίως Καύκασος και ο µικρός Καύκασος) περίπου 1.200 Km και πλάτος 100-200 km. Το ψηλότερο σηµείο είναι το όρος Ελµπρούζ στη Ρωσία (5.642 m), το οποίο είναι ουσιαστικά και το ψηλότερο σηµείο στην Ευρώπη. 
Από γλωσσολογικής και πολιτισµικής απόψεως, ο Καύκασος είναι από τις πιο ποικιλόµορφες περιοχές της γης. 
Η περιοχή του Καυκάσου χωρίζεται σε τρία τµήµατα:
Προκαυκασία: η βόρεια του Καυκάσου περιοχή
Κεντρική Καυκασία: η έκταση που απλώνεται η οροσειρά
Υπερκαυκασία: η νότια της κύριας οροσειράς περιοχή
Στα όρια της Υπερκαυκασίας βρίσκονται η Γεωργία, η Αρµενία και το Αζερµπαϊτζάν.

Ο Καύκασος είναι η γεωλογική "ραφή" µεταξύ δύο ηπείρων - Ασίας και Ευρώπης. 

Σταυροδρόµι ή γέφυρα πολιτισµών, τόπος συνάντησης δύο µεγάλων πολιτισµικών ενοτήτων, της Ασιατικής και της Ευρωπαϊκής, του Ισλάµ και του Χριστιανισµού.

Μια περιοχή όπου τον 20ο αιώνα δοκιµάστηκαν δύο συστήµατα, δύο κόσµοι διαφορετικοί. 

Η περιοχή του Καυκάσου και της Κασπίας Θάλασσας βρίσκεται στο µαλακό υπογάστριο της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης και αποτελεί µία περιοχή πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

...
περισσότερα

Κασπία, μια λίμνη που ήθελε να γίνει θάλασσα…

Η Κασπία Θάλασσα είναι η µεγαλύτερη λίµνη της Γης (373.000 km2). Ονοµάζεται "θάλασσα" λόγω του τεράστιου µεγέθους της, που ξεπερνάει τις επόµενες έξι µεγαλύτερες σε έκταση λίµνες µαζί.
Η επιφάνειά της βρίσκεται 28 µέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Έχει µέγιστο µήκος 1.200 km και πλάτος 200-400 km. Στο βόρειο τµήµα της, όπου εκβάλλουν ο Βόλγας και ο Ουράλης (οι κυριότεροι τροφοδότες της), είναι αβαθής. Τα µεγαλύτερα βάθη συναντώνται στο νότιο τµήµα, όπου το βάθος σε µερικά σηµεία φτάνει τα 980 µέτρα. 
Οι ακτές της Κασπίας έχουν συνολικό µήκος περίπου 6.500 km και διαµοιράζονται ανάµεσα στη Ρωσία, το Καζακστάν, το Τουρκµενιστάν, το Αζερµπαϊτζάν και το Ιράν. 
Η µεγάλη έκταση σε γεωγραφικό πλάτος (από 37° έως 47° βόρειου πλάτους) δηµιουργεί µεγάλες διαφορές κλίµατος στις διάφορες περιοχές της: στα βόρεια για παράδειγµα, η µέση χειµερινή θερµοκρασία είναι -8°C και στα νότια 8°C, ενώ οι µέσες θερινές θερµοκρασίες κυµαίνονται αντίστοιχα στους 22° και 28°C. 
Αισθητά διαφέρει και η αλµυρότητα του νερού: η µέση είναι 13‰, µε µικρότερες τιµές κοντά στις εκβολές του Βόλγα και µεγαλύτερες (200‰) στον Κόλπο του Καρά Μπογκάζ-Γκολ. Κατά µέσο όρο όµως, η αλµυρότητα της Κασπίας είναι το 1/3 εκείνης του θαλασσινού νερού.
Η περιοχή της Κασπίας είναι από τις πιο ενεργειακά πλούσιες του πλανήτη. Τα µεγάλα κοιτάσµατα πετρελαίου, που έχουν ανακαλυφθεί στο εσωτερικό της, έχουν δηµιουργήσει τριβές ανάµεσα στα κράτη που µοιράζονται σύνορα µαζί της, ενώ σηµαντικό ρόλο προσπαθούν να παίξουν και οι ΗΠΑ µέσω των στρατιωτικών δυνάµεων που διατηρούν στην περιοχή. 

...
περισσότερα

Μαντζουρία - Μια εμπειρία από την Σενγιάνγκ

Η πρώτη επαφή με τη Βόρεια Κορέα είναι καθηλωτική, καθώς μοιάζει σαν να προσγειωθήκαμε σε άλλον πλανήτη. Το ταξίδι σε μια χώρα τόσο ιδιαίτερη άλλωστε, είναι από μόνο του μία once in a lifetime εμπειρία. Η Σενγιάνγκ, η θρυλική πρωτεύουσα των Μαντζουριανών αυτοκρατόρων, είναι κτισμένη στις όχθες του Χουν Χε, παραποτάμου του Λιάο, στην ιστορική περιοχή της Μαντζουρίας. Οι Μαντσού έδωσαν στην πόλη αρχικά το όνομα Μούκντεν, το οποίο στη γλώσσα τους σημαίνει «ανθισμένη πρωτεύουσα». Από εδώ ξεκίνησαν για την κατάκτηση της Κίνας και την ίδρυση της τελευταίας αυτοκρατορικής δυναστείας των Τσινγκ. Η Σενγιάνγκ αποτελεί σημαντικό βιομηχανικό κέντρο της Κίνας από το 1930 και θεωρείται εμπορικός κόμβος για τις κινεζικές εξαγωγές σε Ιαπωνία, Ρωσία και Κορέα. Κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας στην πόλη, την προσοχή μας τράβηξε το πάρκο Beiling. Πραγματικά εντυπωσιακό! Επισκεφθήκαμε τα ανάκτορα, τα οποία αποτελούν μια μικρογραφία της Απαγορευμένης Πόλης του Πεκίνου, αλλά και το πολύ ενδιαφέρον Μουσείο Ιστορίας. Περπατήσαμε στην γραφική «Παλιά Οδό» του ιστορικού κέντρου, είδαμε επιβλητικά κτίρια της αρχιτεκτονικής παράδοσης της Μαντζουρίας, ενώ επισκεφθήκαμε και την καθολική εκκλησία, που αποτελεί μνημείο αποικιακής εποχής. Μυηθήκαμε στον πολύχρωμο κοσμοπολιτισμό της Σενγιάνγκ και αποκαλύψαμε έναν... άλλο κόσμο.

...
περισσότερα

Δανία - Κοπεγχάγη

Μια πόλη που συστηματικά βρίσκεται στην κορυφή κάθε λίστας ποιότητας ζωής για τους κατοίκους της, δεν μπορεί παρά να αποτελεί έναν ιδανικό ταξιδιωτικό προορισμό και για τους επισκέπτες της.

Γραφικά κανάλια, πολύχρωμα, παμπάλαια κουκλίστικα σπίτια, χιλιάδες ποδήλατα, σκανδιναβική κουλτούρα και ντιζάιν διάχυτα παντού και τέτοια ζωντάνια και νεανικότητα που λίγες πόλεις του κόσμου διαθέτουν, βάζουν την ανεξίτηλη σφραγίδα τους σε έναν υπέροχο προορισμό που πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκεται στα σχέδια κάθε ανθρώπου που αγαπά τα ταξίδια.

Φαρδιοί, τεράστιοι δρόμοι, πεντακάθαροι, με απόλυτη ησυχία και τάξη τόσο για αυτοκίνητα όσο και για πεζούς με έμφαση στα ποδήλατα. Ναι, είναι η χώρα του ποδηλάτου. Όλοι έχουν ποδήλατο. Από 3χρονα παιδιά μέχρι 90χρονοι. Υπάρχουν ειδικοί ποδηλατόδρομοι, ξεχωριστές διαβάσεις για τα ποδήλατα, σεβασμός. Δεν μπλέκονται με τους πεζούς ούτε φυσικά και με τα αυτοκίνητα. Με το ποδήλατο πας παντού και καλύπτεις αρκετές αν όχι όλες τις διαδρομές. Επίσης σε κάθε βαγόνι των τρένων και του μετρό υπάρχουν θέσεις που ασφαλίζουν τα ποδήλατα. Παντού υπάρχουν πάρκινγκ ποδηλατων, πάρκινγκ που μπορούν να χορέσουν εκατοντάδες ποδήλατα.

Η ηπειρωτική Δανία διαθέτει σπάνια πολιτιστικά στοιχεία παγκόσμιας κληρονομιας. Αρχικά o Καθεδρικός Ναός στο Ροσκίλντε αποτελεί την πρώτη γοτθική εκκλησία της Βόρειας Ευρώπης και  η τελευταί κατοικία για τους περισσότερους βασιλιάδες της Δανίας. Επίσης το διάσημο και εντυπωσιακό κάστρο Κρόνμποργκ στο Χέλσινγκορ, που έμεινε στην ιστορία ως το σπιτι του Άμλετ, πρίγκηπα της Δανίας, περιφρουρούσε το κύριο θαλάσσιο δρόμο πρός την Βαλτική. Ωστόσο, τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν και οι υπόλοιπες περιοχές της Δανίας, υπόσχοντας στον επισκέπτη ειδυλλιακά, καταπράσινα, άγριας ομορφιάς τοπία και πολλες συγκινήσεις.

Οι λάτρεις της Τέχνης θα ενθουσιαστούν στην Εθνική Πινακοθήκη, η οποία διαθέτει έργα των μεγαλύτερων ζωγράφων, αλλά και στην Γλυπτοθήκη Carlsberg καθώς και στο εκπληκτικό μουσείο μοντέρνας Τέχνης Louisiana Museum of Modern Art.

Η Κοπεγχάγη σε μόλις λίγα χρόνια έχει καταφέρει να γίνει διεθνές κέντρο υψηλής γαστρονομίας με πάνω από 15 εστιατόρια με αστέρια Michelin, ένας αριθμός πολύ μεγάλος για τον πληθυσμό της, αλλά και πλήθος οικονομικότερων επιλογών όπου μπορεί να απολαύσει κανείς την πεντανόστιμη «πειραγμένη» «Νέα Σκανδιναβική Κουζίνα».

Η γειτονιά Vesterbro σφύζει από ζωή και δημιουργικότητα με καταστήματα μόδας, ντιζάιν, παζάρια και αναρίθμητα cafe, ενώ η νυχτερινή ζωή είναι αντάξια της νεανικής πόλης. 

Τέλος, μια επίσκεψη στην Christiania, την αυτόνομη εναλλακτική κοινότητα στο κέντρο της πόλης, δίνει στον επισκέπτη μια εικόνα αυθεντικής χίπικης ζωής βγαλμένης από τη δεκαετία του 70.

...
περισσότερα

Δανία – Πάρκο Legoland

Το παιχνίδι που έχει μεγαλώσει, εμπνεύσει και εκπαιδεύσει αμέτρητες γενιές παιδιών και… μπαμπάδων, αποτελεί ίσως το γνωστότερο εξαγώγιμο προϊόν και πηγή υπερηφάνειας για τους κατοίκους της μικρής σκανδιναβικής χώρας.
Θεματικά πάρκα Lego υπάρχουν σε πολλές χώρες του κόσμου αλλά την αυθεντική, πολύχρωμη, και άκρως συναρπαστική εμπειρία, θα την απολαύσει κανείς εδώ, στην πόλη που γεννήθηκε το πρώτο τουβλάκι το 1949, το Μπίλουντ της Δανίας, σε μια απόσταση 260 χλμ από την Κοπεγχάγη.
Η Legoland έχει επίκεντρο το Lego Hotel από το οποίο ξεκινούν οι αμέτρητες μαγικές εξορμήσεις που θα κάνουν τους μικρούς επισκέπτες να ονειρεύονται πολύχρωμα για καιρό και τους ενήλικους να γίνουν παιδιά έστω και για μια μέρα, για να χαθούν στους εκπληκτικούς κόσμους του πάρκου, κατασκευασμένους εξ ολοκλήρου από τα πιο διάσημα πλαστικά τουβλάκια στον κόσμο.
Κάστρα, πειρατές, στοιχειωμένα σπίτια, άγρια δύση, Βίκινγκς, και μακέτες - πιστά αντίγραφα ευρωπαϊκών πόλεων, όλα φτιαγμένα από εκατομμύρια Lego με εκπληκτική ακρίβεια και προσοχή στη λεπτομέρεια, θα σας κάνουν να χαθείτε στον κόσμο της φαντασίας και του παιχνιδιού και να μη θέλετε να φύγετε όσες ώρες κι αν μείνετε.
To μουσείο που περιέχει την ιστορία της εταιρείας από την ίδρυσή της και η επίσκεψη στο εργοστάσιο όπου παράγονται τα χρωματιστά υλικά των ονείρων εκατομμυρίων παιδιών σε όλο τον πλανήτη, συμπληρώνουν το ταξίδι στον φανταστικό κόσμο του πιο δημιουργικού παιχνιδιού που κατασκευάστηκε ποτέ.

...
περισσότερα

Δανία – Οντένσε

Το Odense είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Δανίας, γενέτειρα του ξακουστού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και όπως είναι φυσικό η προσωπικότητα και το αιώνιο έργο του είναι ρίχνουν βαριά τη σκιά τους σε κάθε γωνιά.
Μουσεία αφιερωμένα σ’ αυτόν, όπως το σπίτι που έζησε, ειδικά κέντρα με δραστηριότητες για παιδιά και αγάλματα από τις πιο γνωστές ιστορίες του, δίνουν στην πόλη μια παραμυθένια διάσταση και την καθιστούν απαραίτητο προορισμό για κάθε επισκέπτη της χώρας που είναι ή αισθάνεται παιδί.
Η μαγεία της πόλης όμως συνεχίζεται και πέρα από τα σχετικά με τον μεγάλο παραμυθά, με αναγεννησιακά κάστρα, όπως το Egeskov, το σιδηροδρομικό μουσείο, τον καλύτερο ζωολογικό κήπο της χώρας και την παραδοσιακή αλλά και υπερσύγχρονη σκανδιναβική αρχιτεκτονική που δημιουργεί ένα άκρως ενδιαφέρον αστικό τοπίο και μπορεί κανείς να τη θαυμάσει και στο χωριό – μουσείο ιστορικών σπιτιών.
Και οι μεγάλοι επισκέπτες, πάντως, θα μείνουν απολύτως ικανοποιημένοι αφού η πόλη έχει μια ζωντανή κοινωνική ζωή με υπέροχα καφέ, εστιατόρια και μπαρ που μπορεί κανείς χαλαρώσει και να απολαύσει τοπικά εδέσματα και ποτά σε μια όμορφη και γαλήνια ατμόσφαιρα.

...
περισσότερα

Δανία – Κόλντινγκ

Μια μικρή γοητευτική κωμόπολη – λιμάνι, που χρονολογείται από το 1231, όταν βρισκόταν στα σύνορα της τότε επικράτειας της χώρας και ήταν σημαντικό κέντρο τεχνιτών και εμπόρων χαρακτηριστικό που διατηρεί ακόμα και σήμερα.
Το Kolding είναι δημοφιλές για τα ιστορικά του αξιοθέατα, όπως το παλιό βασιλικό κάστρο Koldinghus που δεσπόζει στον λόφο πάνω από την πόλη, και την πόλη Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, Christiansfeld,  που σχεδιάστηκε το 1773 -1800 ως η «τέλεια πόλη» για την ντόπια μοραβική θρησκευτική κοινότητα.Πρόκειται επίσης για τη μόνη στη Δανία και δεύτερη στη Σκανδιναβία πόλη, μαζί με το Ελσίνκι, με τον τιμητικό τίτλο της UNESCO, «Design City”, γεγονός που αντικατοπτρίζει τη σημασία που δίνει στην φιλοσοφία του ντιζάιν σε κάθε έκφανση της ζωής, κάτι που γίνεται αμέσως αισθητό στον επισκέπτη.
Τοπικοί τεχνίτες κατασκευάζουν τα αριστουργήματά τα τους στα εργαστήριά και τα στούντιο που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη, όπου μπορεί κανείς να τα απολαύσει καθώς και να τα αγοράσει σε εξαιρετικές τιμές.
Τέλος η πόλη προσφέρει πολύ ιδιαίτερες δραστηριότητες για οικογένειες και παιδιά, όπως πρωτότυπους παιδότοπους, πάρκο σκέιτ, και δυνατότητα μεταμφίεσης σε βασιλιάδες και βασίλισσες μέσα το κάστρο Koldinghus.

...
περισσότερα

Λίθοι του Γιέλινγκ

Οι Λίθοι του Γιέλινγκ είναι σκαλιστοί Ρουνικοί λίθοι του 10ου αιώνα, που βρέθηκαν στην ομώνυμη πόλη της Δανίας.
Οι ρούνοι είναι ένα αλφαβητικό σύστημα γραφής που χρησιμοποιούταν από τους γερμανικούς λαούς. Τα παλαιότερα αρχεία ρούνων βρέθηκαν στη Δανία και τη Νορβηγία τον 11ο αιώνα μ,Χ.
Η ετυμολογική ρίζα της λέξης είναι κάτι σαν συνονθύλευμα των λέξεων “γράμμα” και “μυστήριο.
Οι ρούνοι είναι συνυφασμένοι με τη σκανδιναβική θρησκεία και συνδέονται στενά με τη σκανδιναβική μαγεία και την ποίηση των Σκαλντ.
Η πραγματική προέλευση των ρούνων είναι ασαφής. Κάποιοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι προέρχεται από τους Λατίνους, δεδομένου ότι ήταν η εμπορική γλώσσα κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και οι γερμανικές φυλές πιθανόν να είχαν έρθει σε επαφή με τους εμπόρους, με αποτέλεσμα να τους εκθέσουν στη γλώσσα. Επίσης, υπάρχουν επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι το ρουνικό αλφάβητο ή αλλιώς Φούθαρκ (futhark), βασίζεται στο ετρουσκικό αλφάβητο.
Κάθε ρούνος είχε ένα όνομα που υπονοούσε τη φιλοσοφική και μαγική σημασία της οπτικής του μορφής, καθώς και του ήχου τον οποίο αντιπροσώπευε. Οι ρούνοι έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη ζωή των Βίκινγκ.
Οι ρούνοι ήταν σκαλισμένοι σε πέτρα, κόκκαλο, κέρατο, ξύλο ή μέταλλο. Οι ρουνικοί λίθοι ήταν μεγάλοι βράχοι που καλύπτονταν με επιγραφές ρούνων και συνήθως ήταν αφιερωμένοι στη μνήμη ενός σπουδαίου άνδρα ή μιας σπουδαίας γυναίκας. Πάνω από 3.000 ρουνικοί λίθοι βρίσκονται στις Σκανδιναβικές χώρες.

...
περισσότερα

Αλάσκα

Η Αλάσκα κατοικήθηκε πριν από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Αμερικής. Διάφορες ομάδες ανθρώπων πέρασαν από την Σιβηρία τον Βερίγγειο πορθμό, όταν αυτός ήταν ακόμα ξηρά, πριν περίπου 15-20.000 χρόνια. Κατά την τελευταία περίοδο των παγετώνων, η στάθμη των ωκεανών ήταν πολύ χαμηλότερη από σήμερα(60 μέτρα), οπότε ο Βερίγγειος πορθμός από τη Σιβηρία στην Αλάσκα ήταν ξηρά - μια γέφυρα ανάμεσα στις δύο ηπείρους
Οι πρώτοι αυτοί έποικοι χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες:
Οι Ινουίτ ή Γιουπίκ, γνωστοί ως Εσκιμώοι πέρασαν από τη Σιβηρία και εγκαταστάθηκαν στις ΒΔ ακτές του αρκτικού ωκεανού γύρω στο 2000 π.Χ. Τα περίφημα σπίτια τους από πάγο, τα ιγκλού, χρησιμοποιούντο σπάνια ως μόνιμη κατοικία – συνήθως ήταν προσωρινά καταλύματα κατά τη διάρκεια του κυνηγιού.  
Οι Αλεούτοι εγκαταστάθηκαν στις Αλεουτίνες νήσους γύρω στο 1000 π.Χ. και κυνηγούσαν θαλάσσια θηλαστικά για τροφή και ρουχισμό.
Οι Αθαμπάσκοι ήταν νομάδες στο εσωτερικό.
Οι Τλινγκίτ ζούσαν στις θερμότερες ΝΑ ακτές.
Απόγονοι όλων αυτών των ομάδων υπάρχουν μέχρι σήμερα στην Αλάσκα.
Το 1741 ο Ολλανδός εξερευνητής Vitus Bering (Βίτος Μπέρινγκ), στην υπηρεσία του τσάρου της Ρωσίας ήταν ο πρώτος λευκός που πάτησε το πόδι του στη γη της Αλάσκας. Πέθανε από σκορβούτο πριν προλάβει να επιστρέψει στη Ρωσία, όμως το πλήρωμά του ανέφερε για τον τεράστιο αριθμό από ενυδρίδες και γουνοφόρες φώκιες που υπήρχε στις ακτές της Αλάσκας.
Έτσι, τους πρώτους μόνιμους οικισμούς εγκατέστησαν στην Αλάσκα Ρώσοι έμποροι. Αναζητώντας γουναρικά, εξερεύνησαν την ακτή από τις Αλεουτίνες ως την Καλιφόρνια. Στην περιοχή που οι Ινδιάνοι ονόμαζαν Αλάσκα (δηλ. μεγάλη στεριά) βρήκαν άφθονες γούνες θαλάσσιων ζώων, που αγόραζαν φθηνά από τους ιθαγενείς και πουλούσαν στους γουνεμπόρους. Στην περιοχή αυτήν, που της έδωσαν το όνομα Ρωσική Αμερική, εγκατέστησαν την πρωτεύουσά τους, το Νέο Αρχάγγελο (αργότερα Σίτκα).
Οι Βρετανοί έφθασαν όταν ο James Cook άρχισε τις εξερευνήσεις στην περιοχή αναζητώντας το βόρειο πέρασμα μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού ωκεανού. Από το νησί του Βανκούβερ, ο Κουκ έπλευσε το 1778 προς τη νοτιοκεντρική Αλάσκα (Cook Inlet) και συνέχισε προς τις Αλεουτίνες νήσους, τη θάλασσα του Μπέρινγκ και τον Αρκτικό ωκεανό.  
Την εποχή εκείνη η Αλάσκα ήταν αγριότοπος, όπου πολλοί πέθαιναν από πείνα, ασθένειες και επιδρομές Ινδιάνων. Πολλοί γενναίοι αγωνίζονταν να εξασφαλίσουν την αποικία στη Ρωσία και ανάμεσά τους ο Αλέξανδρος Μπαράνοφ και Γρηγόριος Σέλιχοφ. Αλλά οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να διαφυλάξουν το γουνεμπόριό τους από τη διείσδυση ξένων εμπόρων και ο τσάρος θεωρούσε πολυδάπανη τη συντήρηση της απόμακρης αυτής αποικίας. Επιθυμούσε να απαλλαγεί από αυτήν και θεωρούσε προτιμότερο να την έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες παρά ένας από τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές του. Καθώς ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Ουίλλιαμ Σιούαρντ οραματιζόταν την απόκτηση όλης της Βόρειας Αμερικής, ενθουσιάστηκε όταν πληροφορήθηκε τις προθέσεις του τσάρου. Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν μυστικά. Όταν έγινε γνωστό το σχέδιό του, ξεσηκώθηκε θύελλα αποδοκιμασίας από το Κογκρέσο και τον τύπο, που αποκαλούσε την Αλάσκα "Τρέλα του Σιούαρντ", "Ψυγείο του Σιούαρντ". Ο Σιούαρντ επέμεινε και στις 18 Οκτωβρίου 1867 η Αστερόεσσα κυμάτιζε στη Σίτκα. Το Κογκρέσο πολύ απρόθυμα ενέκρινε, μετά ένα χρόνο, το κονδύλιο για την αγορά, 7.200.000 δολάρια (περίπου μισό σεντ το στρέμμα), σε απίστευτα δηλαδή χαμηλή τιμή. Όμως η Αλάσκα αποδείχθηκε σύντομα ένα πραγματικό χρυσωρυχείο. Το 1880 ανακαλύφθηκε χρυσός στο Τζούνο, 18 χρόνια αργότερα κοντά στο Νόμε και το 1902 κοντά στο Φαίρμπανκς. Ως το 1906 περισσότερα των 7.000.000 δολαρίων είχαν αποσβεστεί μόνο από τον χρυσό.
Το 1900 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από τη Σίτκα στο Τζούνο.
Η Αλάσκα αποτέλεσε διαμέρισμα των ΗΠΑ που διοικείτο από την Πολιτεία του Όρεγκον. Επί δεκαεπτά χρόνια, το Κογκρέσο αρνούνταν να δώσει στην Αλάσκα οποιαδήποτε κυβέρνηση. Πάντως, το 1884 η Αλάσκα έγινε διαμέρισμα με κυβερνήτη, δικαστή και φοροεισπράκτορα. Η εξόρμηση για χρυσό περί τα τέλη του αιώνα, πρόσθεσε και άλλες κρατικές υπηρεσίες στην Αλάσκα. Το 1906 η Αλάσκα απέκτησε αντιπροσωπεία στο Κογκρέσο, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Έξι χρόνια παραχωρήθηκε αργότερα στους κατοίκους το δικαίωμα εκλογής νομοθετικού σώματος, αλλά το Κογκρέσο διατήρησε το βέτο στις αποφάσεις του.
Κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όταν οι Ιάπωνες κατέλαβαν μερικές από τις Αλεουτίνες, οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν τη στρατηγική σημασία της Αλάσκας και εγκαθίδρυσαν στο έδαφός της ένα ολόκληρο δίκτυο στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Ο πολεμικές ανάγκες είχαν ως αποτέλεσμα την αποπεράτωση, το 1942, της Δημόσιας Οδού Αλάσκας, από τη  Βρετανική Κολούμπια στο Φαίρμπανκς.
Μετά τον πόλεμο οι απαιτήσεις των κατοίκων για αυτοκυβέρνηση ικανοποιήθηκαν, με την ανακήρυξή της σε πολιτεία, το 1959 (επί προέδρου Αϊζενχάουερ). Η ανακήρυξη σε πολιτεία σήμαινε ότι οι κάτοικοι της Αλάσκας ήταν ελεύθεροι να αποφασίζουν τον τρόπο εκμετάλλευσης των φυσικών τους πηγών.
Το 1968 ανακαλύφθηκαν τεράστια αποθέματα πετρελαίου στο Prudhoe Bay, στον Αρκτικό ωκεανό. Ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας ολοκληρώθηκε το 1977 και έχει μήκος 1270 χιλιόμετρα από το Prudhoe Bay στο Valdez. Κύριοι κλάδοι της οικονομίας της Αλάσκας είναι το πετρέλαιο, η αλιεία, η ξυλεία και ο τουρισμός. Επίσης από το έδαφός της εξορύσσονται χαλκός, χρυσός, κασσίτερος, λευκόχρυσος και άργυρος.

...
περισσότερα

Από την Κριμαία στον Καύκασο

Ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Αζόφ, νότια της Ουκρανίας, ξεπροβάλει η Χερσόνησος της Κριμαίας, ένα από τα ελάχιστα μέρη του πλανήτη όπου η ιστορία αποτυπώνεται ζωντανά σε κάθε μία από τις πόλεις της. Ο δεσμός με την Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από αειθαλής, γι’ αυτό και κατά το μεσαίωνα ήταν γνωστή ως η Ταυρική χερσόνησος των αρχαίων Ελλήνων! Την ονόμασαν έτσι γιατί, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, την όργωσε ο Ηρακλής με ένα γιγάντιο ταύρο. Εδώ, κατέληξε η Ιφιγένεια και εδώ ήρθε ο Ορέστης, κυνηγημένος από τις Ερινύες, να βρει την αδερφή του. Κατά τον 7ο π.Χ. αιώνα, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες προκάλεσαν τον Δεύτερο Αποικισμό και οι Μιλήσιοι έφθασαν στην Ταυρική. Δημιούργησαν αξιόλογες αποικίες, ονόματα των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα. Το ελληνικό πνεύμα κυριαρχεί έντονα και το μόνο σίγουρο είναι πως νιώθουμε δέος μπροστά σε αυτήν την «χαμένη πατρίδα». Ακόμα και σήμερα, στην ευρύτερη περιοχή ζουν περίπου 7.000 Έλληνες.
Η χερσόνησος της Κριμαίας, υπήρξε για πολλούς αιώνες σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών. Γεωπολιτικά διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και αποτέλεσε «μήλο της έριδος» για λαούς που ζήτησαν κατά καιρούς να την κυριεύσουν. Από εδώ πέρασαν Έλληνες, Σκύθες, Ρωμαίοι, Γότθοι, Βενετοί, Γενοβέζοι, Βυζαντινοί, Οθωμανοί. Εδώ, κρίθηκε η μορφή του μεταπολεμικού κόσμου με τη Διάσκεψη της Γιάλτας. Εδώ, δημιούργησε ο Άντον Τσέχωφ μερικά από τα αριστουργήματά του, όπως ο «Βυσσινόκηπος». Σήμερα, μεταξύ άλλων, ξεχωρίζει για τα ιαματικά νερά της και τις εξαιρετικές ποικιλίες κρασιών.
Η εγκατάσταση των Ελλήνων στον Καύκασο, είναι ένα φαινόμενο που πρωτοεμφανίζεται στους αρχαίους χρόνους. Οι ελληνικές αποικίες στην Κριμαία και την ανατολική Μαύρη Θάλασσα, ιδρύθηκαν πολύ πριν οι περιοχές αυτές περιέλθουν στη σφαίρα επιρροής των Ρώσων. Μάλιστα, ο μύθος λέει, ότι στα βουνά του Καυκάσου εξόρισαν τον Προμηθέα οι θεοί του Ολύμπου, για να τον τιμωρήσουν που έκανε δώρο στους ανθρώπους την τέχνη της φωτιάς.
Τα κύματα σκάνε με δύναμη στην πεζοδρομημένη προκυμαία της Γιάλτας. Στο βάθος ένα πελώριο ομοίωμα αρχαιοελληνικής τριήρους που σερβίρει σάντουιτς και καφέδες. Η Γιάλτα ανακαλύφθηκε από τους αρχαίους Έλληνες όταν, έπειτα από πολλές μέρες στη θάλασσα, βρήκαν στεριά και αναφώνησαν
«Γιαλός, γιαλός!», από την αλλοίωση του οποίου προέκυψε η «Γιάλτα».
Το σκληρό πρόσωπο της Ιστορίας αντηχεί παντού, μέσα από μια περιοχή που αναγεννιέται καθημερινά από τις στάχτες της. Αγάλματα του Λένιν, στάμπες του Πούτιν, ρωσικές σημαίες, πρώην βετεράνοι, γούνες και άνθρωποι που ζουν σε μια χερσόνησο σιωπηρά υπό αμφισβήτηση. Πώς είναι η Κριμαία σήμερα; Το αρχαιοελληνικό παρελθόν της περιοχής μαζί με το ρωσικό- σοβιετικό της πόλης, συνθέτουν τελικά την εικόνα και τον χαρακτήρα μιας πόλης με τη δική της ξεχωριστή οντότητα στο χάρτη.
Το «Ελληνικό Σχέδιο» της Μεγάλης Αικατερίνης
Η Κριμαία, το 1783 πέρασε στη ρωσίδα αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β’ τη Μεγάλη. Και εδώ, η Ρωσία έχασε το 1856 τον Κριμαϊκό πόλεμο, όταν αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τις συνδυασμένες δυνάμεις της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όταν μετά το θάνατο του Στάλιν, ανέλαβε την ηγεσία του ΚΚΣΕ ο Ουκρανός Νικήτα Χρουτσώφ, θεώρησε καλό να δωρίσει την περιοχή στην πατρίδα του, την Ουκρανία, το 1954. Το γεγονός δεν είχε ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά, όταν κατέρρευσε η αυτοκρατορία, το πρόβλημα βγήκε στην επιφάνεια. Ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Έλληνες στη Ρωσία σχετιζόταν με την πανσλαβιστική ιδεολογία, η οποία αποσκοπούσε στον εκσλαβισμό του ελληνικού στοιχείου με κάθε τρόπο. Η πολιτική αυτή ακολουθήθηκε από τις ρωσικές αρχές, όταν εγκαταλείφθηκε το «Ελληνικό Σχέδιο» της Μεγάλης Αικατερίνης, που προέβλεπε την ανασύσταση της ελληνικής αυτοκρατορίας του Βυζαντίου, υπό ρωσικό έλεγχο βέβαια, και στη θέση του ακολουθήθηκε το πανσλαβιστικό ιδεώδες.
Το χρονικό ενός δημοψηφίσματος
Ήταν Φεβρουάριος του 2014. Ενώ η κρίση στην Ουκρανία επικρατούσε, φιλορώσοι στρατιωτικοί -οι λεγόμενοι «little green men»- με κινήσεις αστραπή, έκαναν κατάληψη σε κυβερνητικά κτίρια της περιοχής. Ένα μήνα μετά, οι κάτοικοι της Κριμαίας κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε δημοψήφισμα για την ένωσή τους με τη Ρωσία ή τη συνέχιση του ίδιου καθεστώτος, δηλαδή την παραμονή τους στην Ουκρανία με αυξημένη αυτονομία. Μέχρι τότε,  η Κριμαία ήταν μια ρωσόφωνη περιοχή, στην οποία συμβίωναν Ρώσοι, Ουκρανοί, Έλληνες και Τάταροι. Η Κριμαία «δόθηκε» στη Σοβιετική Ουκρανία με εντολή του Νικίτα Χρουστσόφ το 1954 και εκεί παρέμεινε μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Ξεχωριστό ρόλο έπαιζε πάντα η πόλη της Σεβαστούπολης, έδρα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Στο δημοψήφισμα που ακολούθησε, ψήφισε το 86,3% των ψηφοφόρων και απεφάνθησαν κατά 96,77% υπέρ της ένωσης με τη Ρωσία, αν και η διενέργεια του δημοψηφίσματος, όσο και το αποτέλεσμά του, καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα. Η Κριμαία, σήμερα, είναι μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας αλλά, αυτό το αναγνωρίζει μόνο η Μόσχα και, φυσικά, η τοπική κυβέρνηση της Κριμαίας. Από τότε, η χερσόνησος ζει σε ένα ιδιότυπο καθεστώς: για τη διεθνή κοινότητα θεωρείται ακόμη ουκρανικό έδαφος, ενώ η ίδια η Κριμαία λειτουργεί με βάση τους ρωσικούς νόμους και το Σύνταγμα.

...
περισσότερα

Ο Καναδάς από άκρη σε άκρη

Βρετανική οργάνωση, γαλλική ζωντάνια, ελβετική ακρίβεια, αμερικανική άνεση. Ο φιλόξενος και πολιτισμένος Καναδάς αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς μπορεί να λειτουργεί ένα δίκαιο κράτος ως προς τη φύση και τους ανθρώπους του και γι’ αυτό είναι και ένα από τα πιο αγαπημένα μας καλοκαιρινά ταξίδια.

Για τους Έλληνες ο Καναδάς ήταν τόπος μετανάστευσης, που λόγω του κρύου κλίματος δέχθηκε τους πιο τολμηρούς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία ήταν οι πιο «εξωτικοί» προορισμοί, καθώς ο Βορράς της Αμερικής θύμιζε περισσότερο Ευρώπη. Είναι αλήθεια αυτό που λένε για τους Καναδούς, ότι είναι Άγγλοι, με γαλλική συμπεριφορά και αμερικανικό μισθό, σε μια πραγματικά αχανή χώρα. Εκεί όπου οι αυτόχθονες Ινδιάνοι είναι η μειονότητα και οι μετανάστες από διάφορα μέρη του κόσμου η πλειονότητα.
Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα στον πλανήτη μετά τη Ρωσία, έχει μόνο 35 εκατομμύρια κατοίκους, και μάλιστα σε μια νότια ζώνη κατά μήκος των συνόρων με τις ΗΠΑ που δεν ξεπερνά τα 100 χιλιόμετρα πλάτους, γιατί πιο βόρεια το χιόνι δεν λιώνει... Δεν είναι, όμως, ίδια με τον γείτονά της προς τον Νότο, παρότι έχουν την ίδια γλώσσα, το ίδιο σύστημα διακυβέρνησης και σχεδόν την ίδια νοοτροπία.
Οι Καναδοί προσέχουν και διατηρούν τις ευρωπαϊκές τους ρίζες και δεν οπλοφορούν. Είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που ζήτησε δημοσίως συγνώμη στους αυτόχθονες για την εποικιστική της πολιτική, η μόνη χώρα που έχει χαρίσει δάνεια προς χώρες του Τρίτου Κόσμου χωρίς να ζητήσει αποπληρωμή και η μόνη χώρα που διατηρεί το κοινωνικό κράτος αλώβητο χάρη στην υψηλή φορολογία. Έχει την πολυτέλεια να το κάνει, γιατί είναι μεγάλη και πλούσια σε πόρους.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, για άλλο ένα ταξίδι εξερεύνησης του Versus, της μεγαλύτερης χώρας ανάμεσα σε δύο ωκεανούς. Όπως σας έχουμε συνηθίσει... Πρωτόγνωροι προορισμοί, χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα και στην πληρότητα: από άκρη σε άκρη. Από τον Ατλαντικό μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό, μέσα από πεδιάδες, λίμνες, ποτάμια, παγετώνες και μαγευτικά βουνά, θα ανακαλύψουμε μία από τις πιο ειρηνικές, πολιτισμένες και φημισμένες για τη διαφορετικότητά τους χώρες στον κόσμο. Είναι ένα ταξίδι αστικών και φυσικών τοπίων που λειτουργούν σε αρμονία και ηρεμούν τον ταξιδιώτη χωρίς να τον κουράζουν. Ο Καναδάς έχει λευκό και κόκκινο στη σημαία του, αλλά γαλάζιο και πράσινο χρώμα στα τοπία του...

...
περισσότερα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΣΕΤΣΕΝΙΑΣ

Η Δημοκρατία της Τσετσενίας βρίσκεται στη βόρεια πλαγιά του Μεγάλου Καυκάσου και στην παρακείμενη πεδιάδα Tersko -Sunzhenskaya. Τα τελευταία χρόνια, η Τσετσενική Δημοκρατία έχει γίνει γνωστή σε όλο τον κόσμο, καθώς οι μάχες στην επικράτειά της, ο βομβαρδισμός της πρωτεύουσας και πλουσιότερης πόλης στον Βόρειο Καύκασο, οι θάνατοι χιλιάδων ανθρώπων, προσφύγων, ομήρων, απαγωγών και όλα αυτά τα ακραία φαινόμενα, υπήρξαν στο επίκεντρο.
Η Αυτόνομη Περιφέρεια της Τσετσενίας δημιουργήθηκε το 1922 και στη συνέχεια συγχωνεύθηκε με την Αυτόνομη Περιφέρεια Ινγκού στην Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Τσετσενίας- Ινγκού. Το 1991 οι Τσετσένοι ηγέτες ανακοίνωσαν τη δημιουργία μιας κυρίαρχης και ανεξάρτητης Τσετσενικής Δημοκρατίας, χωρισμένης από την Ινγκουσετία και γενικά από τη Ρωσία. Ωστόσο, σύμφωνα με το Σύνταγμα που ισχύει στη Ρωσία, η Τσετσενία αποτελεί συστατικό στοιχείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

...
περισσότερα

Ιορδανία, ξέρετε ότι...

Η Πέτρα αποκαλύφθηκε το 1812 από τον Ελβετό ταξιδευτή Γιόχαν Λούντβιχ Μπέργκχαρντ, ο οποίος μπήκε στον φρουρούμενο χώρο παριστάνοντας τον Άραβα. Κάθε ώρα, ανάλογα με τη θέση του ήλιου, δίνει και άλλα χρώματα στην Πέτρα, το λαξευτό στολίδι των Ναβαταίων.

Λέγεται ότι ο βασιλιάς Ηρώδης και η βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα εκτιμούσαν ιδιαίτερα τις ιαματικές ικανότητες της Νεκράς Θάλασσας και την επισκέπτονταν συχνά

Μη φύγετε από τη χώρα χωρίς να πάρετε μαζί σας μπαχαρικά από το Αμμάν καθώς και καλλυντικά και άλατα μπάνιου από τη Νεκρά Θάλασσα.

Πιο αρωματική και πικάντικη σε σχέση με την ελληνική, η ιορδανική κουζίνα αγαπά πολύ το αρνί, το μοσχάρι, το κοτόπουλο και καθόλου το χοιρινό. Εθνικό πιάτο είναι το μανσάφ (αρνί μαγειρεμένο σε γιαούρτι, σερβιρισμένο σε ένα στρώμα από πιλάφι με ξηρούς καρπούς).

Κoufiah (καφίγια) είναι η παραδοσιακή μαντίλα που οι Άραβες σκέπαζαν το κεφάλι για να προστατευθούν από την αμμοθύελλα και κατόπιν έγινε σύμβολο του αγώνα των Παλαιστίνιων φελάχων.

Η Ιορδανία είναι μια χώρα 92.300 τ. χλμ., το 75% της οποίας είναι έρημος.

Η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας γεννήθηκε στο Κουβέιτ και είναι παλαιστινιακής καταγωγής. Έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων σε αμερικανικό πανεπιστήμιο στο Κάιρο. Μετά τον Πόλεμο του Κόλπου βρέθηκε με τους γονείς στης στο Αμμάν, όπου δούλεψε στη Citibank και μετά στην Apple.
Η γνωριμία με τον Αμντάλα, που τότε ήταν πρίγκιπας της χώρας, έγινε σε δείπνο σε φιλικό σπίτι το 1993. Παντρεύτηκαν πέντε μήνες αργότερα. Στην πρόταση γάμου ο πρίγκιπας, ο οποίος γνώριζε την αδυναμία της για τα γλυκά, της προσέφερε ένα σοκολατάκι...
Η βασίλισσα Ράνια ασχολείται ενεργά με την εκπαίδευση των νέων, τον τουρισμό, το Προσφυγικό και γενικώς έχει προσφέρει τα μέγιστα στο προφίλ της χώρας.

...
περισσότερα

Χαβιάρι, το "μαύρο διαμάντι"

Εμπορική ονομασία που δίνεται στα αβγά διαφόρων ψαριών και ιδιαίτερα των οξύρρυγχων, οι οποίοι ζουν στην Κασπία Θάλασσα και στον Εύξεινο Πόντο.
Αν και η Ρωσία είναι η πρώτη σε παραγωγή χώρα, το Ιράν κατέχει και αυτό μια σημαντική θέση στο χάρτη παραγωγής.
Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι χαβιαριού, το χαβιάρι σε κόκκους και το πιεσμένο χαβιάρι. Πωλείται φρέσκο ή παστεριωμένο και διαφοροποιείται ανάλογα με το μέγεθος, το χρώμα και το είδος της μουρούνας (οξύρρυγχου).
Beluga: Το ακριβότερο χαβιάρι, παράγεται από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος είδη ψαριού, που μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 800 κιλά! Τα αυγά έχουν γκρι χρώμα, είναι βαριά και ξεχωρίζουν το ένα με το άλλο. Έχουν το μειονέκτημα του να σπάνε εύκολα, και εάν συμβεί αυτό, το χαβιάρι γίνεται “λαδερό”.
Ossetra: Ένα πιο σπάνιο είδος του αγαπημένου και καλύτερου κατά πολλούς χαβιαριού, με χρώμα ελαφρώς κίτρινο και καφέ. Συνήθως “λαδερό”.
Sevruga: Το φθηνότερο χαβιάρι, χρώματος σκούρου γκρι, προέρχεται από τα μικρότερα σε μέγεθος ψάρια. Το πατημένο ή πιεσμένο χαβιάρι προέρχεται από τα πιο ώριμα αυγά, στο τέλος της εποχής του ψαρέματος μουρούνας. Χρειάζονται περίπου πέντε κιλά αυγά για να φτιάξουν ένα κιλό πιεσμένο χαβιάρι, το οποίο συνήθως είναι αρκετά αλμυρό αλλά και λαδερό.Μερικές φορές διαβάζουμε και για το κόκκινο χαβιάρι, το οποίο βέβαια είναι λανθασμένο, μιας και πρόκειται απλά για αυγά σολομού. Όταν θέλετε να απολαύσετε λίγο χαβιάρι, προτιμήστε το σκέτο και γευθείτε ένα κουταλάκι του γλυκού, κρύο και όχι παγωμένο. Αν σκέφτεστε να το συνδυάσετε με κάτι, δοκιμάστε το με λίγο βούτυρο, αλλά ποτέ με λεμόνι, αφού το αλλοιώνει!

Μερικές πληροφορίες για το Χαβιάρι
 Το χαβιάρι είναι χαμηλό σε θερμίδες.
 Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες όπως η Ισταμίνη, η Λυζίνη και η Ισολευκλίνη.
 Οι υπάρχουσες βιταμίνες στο χαβιάρι είναι: Βιταμίνη Α, Γ, PP, B2, B6 και B12.
 Είναι πλούσια πηγή ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.
 Θεωρείται ως ένα από τα πιο γνωστά Αφροδισιακά.
 Οι Belugas, που παράγουν το καλύτερο και ακριβότερο χαβιάρι, είναι τα μεγαλύτερα ψάρια του γλυκού νερού.

...
περισσότερα

Νησιά Φερόε - Τα ψαροχώρια των Βίκινγκς

Παραμυθένια φιόρδ, ζεν ατμόσφαιρα, «άγρια» παρθένα ομορφιά, ανέγγιχτη φύση, βαθύ μπλε του ωκεανού, σκανδιναβικός πεντακάθαρος αέρας, επιβλητικά βράχια στη θάλασσα, γραφικές κοιλάδες και πελώρια καταπράσινα βουνά. Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβει κανείς ότι βρίσκεται στον Παράδεισο; Αν σας κούρασε η αστική καθημερινότητα και θέλετε να ξεφύγετε από όλα, τότε οι Νήσοι Φερόε αποτελούν ένα ταξιδιωτικό «διαμάντι», έναν  εναλλακτικό προορισμό με αντιτουριστικό χαρακτήρα, όπως μόνο το Versus Travel ξέρει να προσφέρει, αποκλειστικά για αληθινούς εξερευνητές και φυσιολάτρεις ταξιδιώτες. Κάπου μεταξύ Σκωτίας, Νορβηγίας και Ισλανδίας συσπειρώνονται τα πανέμορφα ηφαιστειακά Νησιά Φερόε (Faroe Ιslands). Πράσινα, τραχιά και ανεμοδαρμένα από την απεραντοσύνη του βόρειου Ατλαντικού. Tα δεκαοκτώ ομιχλώδη νησάκια -εκ των οποίων τα δεκαεπτά είναι κατοικήσιμα- δεν μοιάζουν με τίποτε άλλο στην Ευρώπη. Μερικές φορές μάλιστα, η ομίχλη του καλοκαιριού δημιουργεί ένα άκρως μυστικιστικό τοπίο. Μια προσεκτική ματιά στον χάρτη φανερώνει την κοσμογονία που κάποτε συνέβη εδώ. Τα νησιά του συμπλέγματος ήταν ένα, αλλά κατακερματίστηκαν, με αποτέλεσμα να χωρίζονται από στενά φιορδ, των οποίων το πλάτος επιτρέπει την κατασκευή υποθαλάσσιων τούνελ. Έτσι, βρίσκονται τόσο κοντά μεταξύ τους, που δεν καταλαβαίνει κανείς ότι πέρασε από το ένα νησί στο άλλο. Σήμερα, αποτελούν αυτόνομη κοινοβουλευτική δημοκρατία που ανήκει στο βασίλειο της Δανίας. Το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι τα σπίτια των χωριών. Ξύλινα, βαμμένα με έντονα χρώματα ή με το παραδοσιακό μαύρο, ενώ οι στέγες είναι συχνά σκεπασμένες με χλοοτάπητα. Οι κάτοικοι, λόγω της απομόνωσης των νησιών, έχουν διατηρήσει τη δική τους παραδοσιακή σκανδιναβική κουλτούρα, ενώ έχουν και τη δική τους γλώσσα η οποία έχει τις ρίζες της από την εποχή των Βίκινγκς. Άλλωστε, οι σύγχρονοι Φερόες είναι απόγονοι των Βίκινγκς. Τα νησιά είναι συνδεδεμένα με σκανδιναβικούς θρύλους, ιστορίες ψαράδων και μύθους διαφόρων μοναχών. Ένας από τους πιο γνωστούς μύθους λέει ότι οι δύο πέτρινες στήλες που ξεπροβάλλουν από τη θάλασσα, δημιουργήθηκαν όταν δύο γίγαντες προσπάθησαν να σύρουν τα νησιά προς το δικό τους νησί (τη σημερινή Ισλανδία). Ακόμα, η πρωτεύουσα των νησιών, Τόρσχαβν (Tórshavn), φημίζεται πως έχει πάρει το όνομά της από τον Thor, τον Νορβηγό θεό του κεραυνού και της αστραπής. Επίσης, λέγεται ότι τον 6ο αιώνα μ.Χ. ένας Ιρλανδός μοναχός που έφθασε εκεί, τα χαρακτήρισε ως παράδεισο των πουλιών και των προβάτων. Κι έτσι πήραν το όνομά τους. Μάλιστα, στα τέλη του 7ου αιώνα, μοναχοί από την Ιρλανδία επισκέφθηκαν τα νησιά προς αναζήτηση ερημητηρίων για μοναχισμό. Σήμερα, στα νησιά υπάρχουν περίπου 70.000 πρόβατα και σχεδόν 2 εκατ. ζεύγη σπάνιων πτηνών. Εξερευνούμε σημεία στα οποία έχουν γίνει γυρίσματα για τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», κάνουμε πεζοπορία με φόντο απόκοσμα τοπία, επισκεπτόμαστε αρχαία παραπήγματα των Βίκινγκς τα οποία έχουν ξεμείνει στο νησί από Νορβηγούς θαλασσοπόρους, που ήταν από τους πρώτους ενοίκους των νησιών. Δοκιμάζουμε την παραδοσιακή φεροέζικη κουζίνα που αποτελείται από εξαιρετικά θαλασσινά και βιολογικό αρνί, απολαμβάνουμε αχνιστό καφέ με φόντο τα κύματα του Ατλαντικού, ενώ φεύγοντας προμηθευόμαστε με εξαιρετικά προϊόντα που κατασκευάζονται από μαλλί υψηλής ποιότητας. 

...
περισσότερα

ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Ένας προορισμός που τον χαρακτηρίζουν τα μεγαλειώδη, μαγευτικά και ακαταμάχητα γοητευτικά τοπία. Αντικρουόμενα στοιχεία - πάγος και φωτιά - συνθέτουν μια απέριττη, άγρια, ακατέργαστη και επιβλητική ομορφιά. Μια φύση μοναδική στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Η Ισλανδία, η "χώρα των πάγων",το δεύτερο μεγαλύτερο νησί και η πιο αραιοκατοικημένη χώρα της Ευρώπης, είναι από τη φύση καταδικασμένη στην απομόνωση: τα πιο κοντινά της μέρη είναι η Γροιλανδία που απέχει 290 km, τα νησιά Φερόες (420 km) και η Σκωτία (800 km), ενώ από την ηπειρωτική Ευρώπη η κοντινότερη χώρα είναι η Νορβηγία που απέχει 970 km.Μια "νέα γη" που ξεπήδησε από τους ατμούς και τη λάβα και τροφοδότησε τους θρύλους των Βίκινγκς. Μια χώρα περίφημη για την παρθένα φύση της και τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά της χαρακτηριστικά: θερμές πηγές, μεγαλοπρεπείς παγετώνες, ενεργά και ανενεργά ηφαίστεια, χιονοσκεπή βουνά, θερμοπίδακες (γκέιζερ), παγωμένες θάλασσες, ονειρικές λίμνες, ορμητικά ποτάμια, βροντώδεις καταρράκτες, απόκρημνα βράχια, βαθιές κοιλάδες, δαντελωτές ακτογραμμές, πολυσχιδή φιόρδ,σουρεαλιστικοί σχηματισμοί λάβας... Πέρα από αυτά όμως, είναι μια χώρα με πλούσια ιστορία, λογοτεχνία και λαϊκές παραδόσεις.
Το ταξίδι μας είναι αφιερωμένο στο μυστήριο της χώρας αυτής, στην ομορφιά των τοπίων της και στα αμέτρητα φυσικά της φαινόμενα. Ένα εκπληκτικό ταξίδι στη βορειότερη άκρη της Ευρώπης, που προσφέρει εικόνες αναπάντεχης ομορφιάς και συναρπαστικές εμπειρίες.

...
περισσότερα

Γκόρι, η γενέτειρα του Ιωσήφ Στάλιν

«Ο Λένιν μας άφησε μια σπουδαία κληρονομιά κι εμείς τα κάναμε σκ…τά!». Αυτή είναι μία από τις περίφημες φράσεις του Ιωσήφ Στάλιν, Γενικού Γραμματέα του ΚΚΣΕ (1922-1953) την οποία απεύθυνε στο πολιτμπιρό όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στα εδάφη της ΕΣΣΔ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν μία φράση από αυτές που προκαλούσαν τρόμο στους συνεργάτες του για επερχόμενες συνέπειες. Όμως ο Στάλιν πραγματικά την εννοούσε, από τα βάθη της ψυχής του, γιατί μέσα του ένιωθε το άγχος και την πίεση να καταστήσει τη χώρα του μία υπερδύναμη. Και ο πόλεμος του χάλαγε τα σχέδια.
Ο Ιωσήφ ΒισαριόνοβιτςΤζουγκασβίλι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1879 στο Γκόρι της Γεωργίας, που τότε ήταν αποικία της τσαρικής Ρωσίας. Ήταν γιος ενός φτωχού τσαγκάρη, του ΒησαρίωνοςΤζουγκασβίλι και της ΚετεβάνΓκελάτζε, μιας θρησκευόμενης γυναίκας που ξενόπλενε για να συμπληρώσει το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Σε ηλικία επτά ετών έπαθε ευλογιά. Επέζησε, αλλά το πρόσωπό του έμεινε σημαδεμένο για το υπόλοιπο της ζωής του – αυτό το γεγονός του κόλλησε το παρατσούκλι «βλογιοκομμένος» από τα παιδικά χρόνια του ως την ύστατη στιγμή.
Υπήρξε πάντως πανέξυπνος και άριστος μαθητής – η αγάπη του για τη μελέτη συνεχίστηκε ως το τέλος. Αργότερα, ως ο Κορυφαίος της ΕΣΣΔ, διάβαζε νυχθημερόν και ενημερωνόταν προσωπικά για όλες τις πτυχές των έργων ανοικοδόμησης της χώρας. Από το αναγνωστήριό του πέρασαν επιστημονικά συγγράμματα, πολεοδομικές μελέτες, βιομηχανικά σχέδια και όλη η σοβιετική και αμερικανική λογοτεχνία της εποχής. Επίσης παρακολουθούσε με μανία κινηματογράφο – αγαπούσε ιδιαιτέρως τις ταινίες του Χόλιγουντ.
Ας πάμε όμως πίσω στο Γκόρι… Το 1888, με πρωτοβουλία της μητέρας του, η οποία ήθελε να τον δει ιερέα, γράφτηκε στην τοπική εκκλησιαστική σχολή, όπου έμαθε τα ρωσικά, τα οποία πάντα μιλούσε με τη χαρακτηριστική γεωργιανή προφορά. Και το 1894, σε ηλικία 15 ετών, βαπτίστηκε στο πνεύμα της ανταρσίας και της αμφισβήτησης ενάντιαστους ρώσους καταπιεστές οπότε και άρχισε να διαβάζει απαγορευμένα βιβλία του Κάρολου Δαρβίνου και του ρώσου στοχαστή και επαναστάτη ΝικολάιΤσερνισέφσκι. Τον ίδιο κιόλας χρόνολόγω των ιδεών του αποβλήθηκε από την εκκλησιαστική σχολή. Τότε απελευθερώθηκε και ακολούθησε τον δρόμο της επανάστασης για την επίλυση του «ρωσικού προβλήματος». Έγινε έναν κανονικός αναρχικός. Η τσαρική Ρωσία βρισκόταν σε αδιέξοδο. Ήταν μια χώρα τεράστια αλλά υπανάπτυκτη. Η ελίτ των αστικών κέντρων ζούσε στον κόσμο της και οι μάζες της υπαίθρου βούλιαζαν στην εξαθλίωση. Η πλειονότητα των ρώσων πολιτών ήταν αναλφάβητοι, θρησκόληπτοι και ανήμποροι να σκεφτούν κάτι περισσότερο από το μεροδούλι και το μεροφάι. Επίσης έπιναν βότκα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όλα αυτά ενώ ο δυτικός κόσμος ανέπτυσσε βιομηχανία, απολάμβανε τα πρώτα επιστημονικά θαύματα και έβλεπε μπροστά του έναν καινούργιο αιώνα γεμάτο υποσχέσεις. Αυτό ο Στάλιν και οι όμοιοί του δεν μπορούσαν να το δεχτούν.
Τελικά η κατάρρευση του τσαρικού καθεστώτος τον βρήκε μέλος της ηγετικής ομάδας των μπολσεβίκων. Στις 25 Οκτωβρίου 1917 έγινε μέλος του υπουργικού συμβουλίου της πρώτης υπό τον Λένιν κομμουνιστικής κυβέρνησης. Τότεάρχισε πλέον να γίνεται ο «τρίτος άνθρωπος» της Ρωσίας μετά τον Λένιν και τον Τρότσκι.
Το 1919 παντρεύτηκε τη Ναντέζντα Αλιλούγεβα, κόρη του ρώσου επαναστάτη Σεργκέι Αλιλούγεφ, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Βασίλικαι τη Σβετλάνα. Ο Βασίλι λόγω των καταχρήσεων έγινε παρανοϊκός και είχε άσχημο τέλος. Η Σβέτα (όπως την αποκαλούσε ο Στάλιν) το 1967 αυτομόλησε στη Δύση και έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα. Παρότι έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία για τον πατέρα της, όπως άλλωστε κι εκείνος, τον κατηγόρησε αργότερα ότι ώθησε τη μητέρα της σε αυτοκτονία. Η Νταντέζντα αυτοπυροβολήθηκε στη συζυγική κατοικία το 1932 ενόσω ο Στάλιν συνεδρίαζε με το πολιτμπιρό στο γραφείο του για την πορεία της εκβιομηχάνισης της χώρας. Φυσικά εκείνος δεν ξαναπαντρεύτηκε. Και μέχρι το τέλος της ζωής του αποκαλούσε τη Σβέτα «οικοδέσποινα».
Όταν έμεινε χήρος, ήταν ήδη 8 χρόνια ηγέτης της ΕΣΣΔ. Διαδέχτηκε στη θέση τον Λένιν μετά τον θάνατό του το 1924, με σκοτεινές, όπως λέγεται, διαδικασίες. Και αφού παραγκώνισε και τους τελευταίους αντιπάλους του στην Κεντρική Επιτροπή, από το 1928 άρχισε να κυβερνά την αχανή χώρα ως απόλυτος μονάρχης. Οι διωγμοί πάντως συνεχίστηκαν όσο ζούσε και έδωσαν τη δυνατότητα στον Στάλιν να καθυποτάξει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης και τη σοβιετική ελίτ στο σύνολό της. Κατά τη γνώμη του, και κατά τη γνώμη των στενών συνεργατών τουβλ. ΛαυρέντιΜπέρια, αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να γίνει πραγματικότητα το όραμα της ανοικοδόμησης της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του και έχοντας υιοθετήσει το δόγμα «Σοσιαλισμός σε Μία Χώρα» (σε αντίθεση με τον διεθνισμό του Τρότσκι), ο Στάλιν προώθησε τη συνολική και απόλυτη εκβιομηχάνιση της χώρας. Η ΕΣΣΔ ηλεκτροδοτήθηκε και υδροδοτήθηκε, ενώθηκε με οδικά δίκτυα, γέμισε εργοστάσια και ολοκαίνουργιες βιομηχανικές πόλεις, οι αγροί οργώθηκαν με τρακτέρ και μπουλντόζες, οι δρόμοι γέμισαν με αυτοκίνητα, λεωφορεία και τραμ, τα τρένα συνέδεσαν όλη τη χώρα, με δυο λόγια μέσα σε 10 χρόνια η ΕΣΣΔ έγινε η Νο2 μετά τις ΗΠΑ σε βιομηχανική ανάπτυξη. Ο στόχος είχε επιτευχθεί, με κόπο, με αίμα, με ταλαιπωρία, με διωγμούς, απειλές και αυτοκτονίες αλλά η χώρα είχε χτιστεί από το μηδέν. Ο Ρούσβλετ δεν έκρυβε τον θαυμασμό του για τον Στάλιν – εξάλλου η συνεργασία των δύο υπερδυνάμεων ήταν στενή και ισχυρή. Ο Γεωργιανός πλήρωνε σε χρυσό τον Αμερικανό που πάλευε με το Κραχ, για να αγοράσει τεχνογνωσία. Αυτό ήταν το dealμέχρι που μπήκε ανάμεσά τους ο Χίτλερ.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ μαινόταν η αιματηρή πολιορκία του Στάλιγκραντ, ενώ ο σοβιετικός στρατός θυσιαζόταν στα μέτωπα, ενώ ό,τι καινούργιο είχε χτιστεί καταστρεφόταν, ο Στάλιν μετέφερε ό,τι πολύτιμο υπήρχε στη χώρα (υλικό και ανθρώπους) στα Ουράλια, παρέμεινε μόνος του στη Μόσχα και πάλεψε με τους στρατηγούς να φτιάξει βαριά βιομηχανία. Όπλα, αεροπλάνα, βόμβες, πυραύλους. Το κατάφερε κι αυτό. Και όταν τελείωσε ο πόλεμος, και τον βρήκε νικητή, η ΕΣΣΔ είχε γίνει η δεύτερη σημαντικότερη πυρηνική δύναμη στον κόσμο, είχε αποκτήσει σχεδόν όλη την Ανατολική Ευρώπη και ο πληθυσμός της είχε αυξηθεί κατά 100 εκατομμύρια.
Όμως ο Στάλιν είχε πλέον κουραστεί. Στις 5 Μαρτίου 1953, πέθανε μόνος, νύχτα, μέσα στο γραφείο του από εγκεφαλική αιμορραγία. Τον βρήκε το επόμενο πρωί η πιστή του υπηρέτρια.
Υ.Γ. Καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε σπαρτιάτης όσον αφορά το προσωπικό του lifestyle. Το πατρικό του στο Γκόρι όπου κατοικούσαν οι γονείς του παρέμεινε όπως το είχε αφήσει. Απέκτησε ρεύμα και νερό μαζί με την υπόλοιπη ΕΣΣΔ.

 

...
περισσότερα

Ντόχα, η πρωτεύουσα του Κατάρ και του AlJazeera

Ιδρύθηκε μόλις το 1820, όταν το Κατάρ ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, σαν επέκταση της κοντινής πόλης Αλ Μπίντα και λειτουργούσε περίπου για έναν αιώνα ως λιμάνι αλίευσης μαργαριταριών. Μη φανταστείτε όμως τίποτα μεγαλειώδες. Ας πούμε ότι ήταν κάτι σαν ψαροχώρι, που δεν ξεχώριζε καν από την γειτονική Αλ Μπίντα στις χαρτογραφήσεις της εποχής. Σε πρωτεύουσα αναδείχθηκε πρόσφατα, το 1971, όταν το Κατάρ έπαψε να είναι αγγλικό προτεκτοράτο.
Θεωρητικά η πόλη θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό λιμάνι της αραβικής χερσονήσου, ωστόσο τα πολύ ρηχά νερά δυσκόλευαν τα πλοία να ελλιμενιστούν. Έτσι το ψάρεμα και τα μαργαριτάρια αποτελούσαν την κύρια πηγή εσόδων των κατοίκων της. Το 1907 υπήρχαν 350 καΐκιααλίευσηςμαργαριταριώνκαι 6.300 ψαράδες. Οι τιμές του πολύτιμου κοσμήματος ήταν διπλάσιες σε σχέση με τον προηγούμενο αιώνα και όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά. Όμως εκείνη τη χρονιά έγινε το μοιραίο – οι τιμές έπεσαν με την ανάπτυξη της καλλιέργειας μαργαριταριών. Ο εμίρης Τζασίμ Αλ Θανί αναγκάστηκε να πουλήσει μισοτιμήςόλη τη σοδειά και η κατάσταση άρχισε να πιέζει. Τότε ιδρύθηκε και το πρώτο τελωνείο του Κατάρ, στο λιμάνι της Ντόχας.
Η οικονομία της πόλης και συνακολούθως της χώρας ξαναείδε μία σχετική ανάκαμψη τις δεκαετίες του 1920 και του 1930. Ήτανμετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Οθωμανοί παρέδωσαν το Κατάρ στους Βρετανούς και άρχισε να γίνεται εκμετάλλευση των πετρελαιοπηγών. Τα μαργαριτάρια είχαν πλέον βγει από τον οικονομικό χάρτη των κρατικών εσόδων – το τελικό χτύπημα το έδωσε το κραχ. Η Ντόχα ως εκ τούτου δεν μπορούσε να συντηρήσει τους ψαράδες κατοίκους της και άρχισε να αδειάζει. Μέχρι τις δεκαετίες 1960 και 1960 που εντατικοποιήθηκε η εξόρυξη πετρελαίου. Τότε, προκειμένου να μπορεί να γίνει ελεύθερα το εμπόριο του πολύτιμου καυσίμου, άρχισαν και οι εργασίες κατασκευής του λιμανιού. Τη δεκαετία 1970 ήταν πια αρκετά βαθύ για να υποδέχεται τα μεγάλα φορτηγά πλοία. Και ήδη από το 1971 η Ντόχα είχε γίνει η πρωτεύουσα του ανεξάρτητου πλέον Κατάρ. Όλα τα άλλα είναι ιστορία.
Το παλιό ψαρολίμανο με τα ρηχά νερά μετατράπηκε αστραπιαία σε μία υπερσύγχρονη πόλη. Τα παραδοσιακά δίχωρα σπίτια που ήταν χτισμένα με λάσπη, πέτρα και κοράλλια έδωσαν τη θέση τους σε θεαματικούς ουρανοξύστες. Έγινε αποστράγγιση τμημάτων της παραλίας και κατασκευάστηκαν παραλιακές οδοί, συνοικίες και τεχνητά νησιά. Οι πολυεθνικές έρχονταν η μία μετά την άλλη. Οι κατασκευαστικές έκαναν διαγωνισμού μεγαλείου. Και το 1996 εξέπεμψε για πρώτη φορά το παναραβικό δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι AlJazeeraως το αντίπαλον δέος του αμερικανικού CNN.
Η Ντόχα σήμερα, πέρα από μία εξωπραγματική μητρόπολη, που συνδυάζει το παραδοσιακό στοιχείο με τον φουτουρισμό, αποτελεί και ισχυρότατο επιχειρηματικό κέντρο στον Περσικό Κόλπο και στον αραβικό κόσμο εν γένει. Ως εκ τούτου, ο πληθυσμός της είναι κυρίως αλλοεθνής. Οι κάτοικοι αυτής της μεγαλούπολης έρχονται από την Ινδία, το Πακιστάν, τη Σρι Λάνκα, το Νεπάλ, τις Φιλιππίνες, το Μπαγκλαντές, το Ισραήλ, τη Συρία, την Παλαιστίνη, την Τουρκία, τον Λίβανο, την Ιορδανία, τη Βόρεια και Νότια Αφρική, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ευρώπη και την Αυστραλία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται στην Ντόχα, σε όλες τις επαγγελματικές κατηγόριες – από υψηλόβαθμα στελέχη μέχρι βαστάζοι και θυρωροί. Και συνεννοούνται στα αγγλικά, που είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα της χώρας. Ηπρώτηείναιτααραβικά. Οι επαγγελματικοί μετανάστες μέχρι το 2004 απαγορευόταν να έχουν ιδιοκτησία γης στην Ντόχα. Σήμερα μπορούν να αγοράσουν ακίνητα, σε κάποιες μεμονωμένες περιοχές όπως το Περλ, η Δυτική Όχθη της Λίμνηςκαι η Λουσαΐλ. Τα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει. Μέχρι  νεωτέρας.

...
περισσότερα

Βόλτα σε γοητευτικά φιόρδ

Ομορφιά εξωτική, πρωτόγνωρα συναισθήματα. Εντυπωσιακά «εφέ», τοπία που μοιάζουν ανέγγιχτα, άγρια και επιβλητικά που σε καθηλώνουν. Μεγαλόπρεπες κορυφές, πανάρχαιοι παγετώνες με μπλε ανταύγειες και ακτογραμμές απο δαντελωτά φιόρδ. Ίσως αυτές οι λέξεις να μπορούν να περιγράψουν την απίστευτη εμπειρία που ζήσαμε! Απολαύσαμε κρουαζιέρα στο Σόγκνεφιορντ, ένα από τα μεγαλύτερα και βαθύτερα φιορδ της Νορβηγίας. Το μήκος του ξεπερνά τα 200 χλμ και το βάθος του τα 1000 μέτρα. Τεράστιο και αχανές χάνεται στον ορίζοντα... Η δεύτερη ακόμα πιο συγκλονιστική περιπέτειά μας ήταν στο φιόρδ Γκέιρανγκερ, όπου απολαύσαμε πρώτα τη μαγική θέα από ψηλά, στο δρόμο Ornevegen-Eagle Road, που είναι γνωστός ως ο «δρόμος του αετού», λόγω της απόκρυμνης πλαγιάς και των απότομων στροφών του. Έπειτα, κατεβήκαμε στο χωριό και στην προβλήτα αντικρίσαμε ίσως το πιο όμορφο φιόρδ, γεμάτο από σμαραγδί πράσινο και διάφανα νερά... Τραβήξαμε παραμυθένιες φωτογραφίες στους ορμητικούς καταρράκτες που απλώνονται ο ένας κατά μήκος του άλλου. Από τη μια πλευρά το «Νυφικό πέπλο» (Brudesloret), από την άλλη ο μεγάλος καταρράκτης «Οι επτά αδελφές» (De syv sostrene) και απέναντι «Ο μνηστήρας». Δεν ξέραμε τι να πρωτοθαυμάσουμε. Άλλωστε, ποιος μπορεί να δώσει ερμηνεία στα μυστήρια της φύσης; Kανείς.

...
περισσότερα

ΧΑΝΣΕΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: Η πρώτη κοινή αγορά

Βρισκόμαστε στον 13ο αιώνα μ.Χ., όταν οι εμπνευσμένοι έμποροι γερμανικών πόλεων της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας συλλαμβάνουν τη «μεγάλη ιδέα» ενός εμπορικού συνασπισμού, με σκοπό να ανοίξουν νέες μεγάλες αγορές και να διασφαλίσουν τα κέρδη τους. Πρώτη τους κίνηση η διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας και του εμπορίου, η κατάργηση των δασμών και η ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών ανάμεσα στις πόλεις αυτές.
Βλέποντας τα μέλη του συνασπισμού να ευημερούν, την «Ένωση» ακολουθούν και οι κυριότερες εμπορικές πόλεις της εποχής, όπως το Λονδίνο, η Μπριζ στο Βέλγιο, το Μπέργκεν της Νορβηγίας και η ρωσική πόλη Νόβγκοροντ.

Στα μέσα του 13ου αιώνα η «Χάνσα», δηλαδή η «Ένωση», αριθμούσε 77 πόλεις. Η εξέλιξη ήταν ραγδαία, με αποτέλεσμα τον 15ο αιώνα, που ήταν και η χρυσή της εποχή, η Χάνσα να έχει καταφέρει να επιβάλει μονοπώλιο στο εμπόριο της Βαλτικής. Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει κάποια ομοσπονδιακή οργάνωση, ούτε καν στρατός για να ελέγξει την κατάσταση.
Έτσι η Χανσεατική Ένωση αποτέλεσε την πρώτη απόπειρα εμπορικής ένωσης της Ευρώπης, την πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια δημιουργίας μιας οικονομικής ευρωπαϊκής κοινότητας.
Για πάνω από τρεις αιώνες οι χανσεατικές πόλεις κέρδιζαν πλούτο, δύναμη και ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, καθώς οι ανταλλαγές δεν ήταν μόνο εμπορικού αλλά και πολιτισμικού περιεχομένου.

Με τη δημιουργία των εθνικών κρατών και την προσπάθεια κάποιων να χειραγωγήσουν την Ένωση προς ίδιον όφελος η προσπάθεια ατόνησε μέχρι που εγκαταλείφθηκε εντελώς.

...
περισσότερα

Γιατί στη Ρωσία με το Versus

Σας παρουσιάζουμε με μεγάλη υπερηφάνεια το καλύτερο πρόγραμμα στις μεγαλειώδεις μητροπόλεις της Ρωσίας, Μόσχα και Πετρούπολη. Με πλήρεις ξεναγήσεις από έλληνα εξαιρετικά καταρτισμένο αρχηγό που θα σας συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Με εκπληκτικές εκδρομές στο Ζαγκόρσκ, στο Πέτερχοφ, στο Τσάρσκογιε Σελό και κρουαζιέρα στον Νέβα (όλα περιλαμβάνονται στην τιμή). Και φυσικά με ξεναγήσεις στα μεγαλύτερα μουσεία της Ρωσίας, όπως το Ερμιτάζ, το Θησαυροφυλάκιο του Κρεμλίνου και το Μουσείο των Κοσμοναυτών.
Στο πρόγραμμα αυτό σας δείχνουμε όλο το μεγαλείο της Ρωσίας, τόσο της τσαρικής όσο και της σοβιετικής. Παλάτια, σοβιετικοί ουρανοξύστες, απέραντα πάρκα του λαού και των τσάρων, εκπληκτικοί ναοί, το φρούριο-φυλακή του Ντοστογιέφσκι, πόλεις κοσμήματα της αρχιτεκτονικής και της ιστορίας. Η Ρωσία είναι μία χώρα θρύλος. Αυτό αποτυπώνεται στις δύο μεγαλύτερες και ομορφότερες πόλεις της με τον πιο συναρπαστικό τρόπο. Εμείς ετοιμάσαμε για σας ένα υπερπλήρες πρόγραμμα, στο οποίο θα σας δείξουμε κάθε πτυχή της παράξενης και απίθανης ιστορίας της.

Στην Αγία Πετρούπολη με το Versus travel
Είναι η πιο ευρωπαϊκή, η πιο αριστοκρατική και η πιο ιδιαίτερη πόλη της Ρωσίας. Το απόλυτο σκηνικό μιας αναγεννησιακής ταινίας, η πιο πιστή μεταφορά πίσω στην εποχή των τσάρων. Εμείς θα κάνουμε μία σπάνια κρουαζιέρα στον Νέβα, για να απολαύσουμε τα όμορφα κανάλια, τα παλάτια, τις ροκοκό και αναγεννησιακές επαύλεις, τους πανέμορφους κήπους με τα αγάλματα.
Αλλά θα πάμε και στις Βερσαλλίες της Ρωσίας, το Πέτερχοφ, και στο Χωριό των Τσάρων, το Τσάρσκογιε Σελό, για να δούμε τις πολυτελέστατες τσαρικές εξοχικές κατοικίες, με τους απίστευτους κήπους και τα παβιγιόν. Θα πάμε επίσης στο μοναδικό Ερμιτάζ, στους καταπληκτικούς ναούς Άγιος Ισαάκιος και Χυμένο Αίμα καθώς και στο Φρούριο Πέτρου & Παύλου όπου είχε φυλακιστεί ο Ντοστογιέφσκι. (Όλα περιλαμβάνονται στην τιμή)

Στη Μόσχα με το Versus travel
Είναι η πρώτη πρωτεύουσα της Ρωσίας και η πόλη η οποία σηματοδότησε με τον πιο ενδιαφέροντα τρόπο τη συναρπαστική ιστορία αυτής της χώρας. Εμείς θα τη δούμε ολόκληρη, από τους Λόφους των Σπουργιτιών (πρώην Λόφοι του Λένιν) με το Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ (μία από τις θρυλικές 7 Αδελφές του Στάλιν) και το Ολυμπιακό Στάδιο, μέχρι το Κρεμλίνο με τους ναούς του, την Κόκκινη Πλατεία, το Θέατρο Μπαλσόι, τα μουσεία, τα πολύ εντυπωσιακά πάρκα Ζαράντιε και Έκθεση Επιτευγμάτων της Εθνικής Οικονομίας, το ιστορικό εμπορικό κέντρο GUM με τα 1000 καταστήματα κ.α.
Αλλά θα πάμε εκδρομή και στο κοντινό Ζαγκόρσκ, το Βατικανό της Ρωσίας. Μια παραμυθένια πολιτεία του 14ου αι. με εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό ρυθμό, που αναπαριστά όλη την εξέλιξη της ρωσικής αρχιτεκτονικής μέχρι τον 19ο αι. Εκεί θα επισκεφθούμε το εν ενεργεία μοναστήρι της Λαύρας, που είναι κέντρο της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας και κατοικία του πατριάρχη της Ρωσίας. (Όλα περιλαμβάνονται στην τιμή)

Το πλήρες πρόγραμμα του Versus
Αποκλειστικά στο Versus σας παρουσιάζουμε με υπερηφάνεια το πιο πλήρες πρόγραμμα εκδρομών, ξεναγήσεων και επισκέψεων σε μουσεία και παλάτια, με τα πάντα να περιλαμβάνονται στην τιμή και τίποτα να μην σας ζητείται έξτρα στο ταξίδι. Έτσι είστε σίγουροι ότι δεν θα βρεθείτε προ εκπλήξεων που θα ανεβάσουν το κόστος. Οι είσοδοι σε μουσεία και παλάτια, η κρουαζιέρα στον Νέβα και οι ξεναγήσεις μας στα διάφορα ειδικά αξιοθέατα, αν πληρώνονταν τοπικά, θα κόστιζαν παραπάνω από 250 ευρώ!
Πέρα λοιπόν από το εκπληκτικό Ερμιτάζ στην Πετρούπολη, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία στην Ευρώπη και το παλαιότερο στον κόσμο, θα επισκεφτούμε το απίθανο Θησαυροφυλάκιο των τσάρων στη Μόσχα. Εκεί θα δούμε άμαξες, ενδυμασίες, έπιπλα, βαρύτιμα κοσμήματα αλλά και τα διάσημα αβγά Fabergé που δώριζαν παραδοσιακά οι τσάροι στις τσαρίνες κάθε Πάσχα… Επίσης στη Μόσχα θα πάμε στο μοναδικό Μουσείο των Κοσμοναυτών, στο οποίο θα μάθουμε όλη την ιστορία της ρωσικής κατάκτησης του Διαστήματος και θα δούμε πολλά ρούχα, εργαλεία και παραφερνάλια των διάσημων αστροναυτών και φυσικά του Γιούρι Γκαγκάριν!

...
περισσότερα

Όπλενατς, το μαυσωλείο των Καραγεώργεβιτς

Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Όπλενατς κρύβει μέσα του θεμελιώδη κομμάτια της Ιστορίας του σερβικού έθνους.  Εδώ βρίσκεται το μαυσωλείου του Βασιλικού Οίκου των Καραγεώργηδων, ένας δυναστικός οίκος που ιδρύθηκε στις αρχές του 1800 από τον Καραγεώργη Πέτροβιτς. Ο Πέτροβιτς υπήρξε ηγέτης της Σερβίας στον ξεσηκωμό εναντίον της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας, και παρότι υποστηρίχθηκε από τη Ρωσία, δεν κατάφερε να επιβιώσει. Ο Οίκος του ωστόσο εξακολούθησε να απολαμβάνει την ίδια ισχύ: το 1903 μάλιστα το σερβικό κοινοβούλιο ανέθεσε στον Πέτρο Καραγεώργεβιτς τον θρόνο του Βασιλείου της Σερβίας. Βασίλευσε ως Βασιλιάς Πέτρος της Σερβίας, ενώ λίγο πριν την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διετέλεσε βασιλιάς του νεοσύστατου Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, προδρόμου της κατοπινής Γιουγκοσλαβίας. Το όνομα «Γιουγκοσλαβία» μάλιστα καθιερώθηκε από τον γιο του, Αλέξανδρο Α’, το 1929. Η οικογένεια των Καραγεώργηδων υποστήριζε πως έλκυε την καταγωγή της από τα βουνά του Μαυροβουνίου, και την περιοχή του Τσέτινιε.
Το μαυσωλείο στο Όπλενατς στεγάζει σήμερα τα λείψανα πολλών μελών της Βασιλικής Οικογένειας, όντας ένα σημαντικό προσκύνημα, θρησκευτικό και πολιτικό, της Σερβίας.

...
περισσότερα

Σαουδική Αραβία και οι πόλεις

Η εκκωφαντική σιωπή της ερήμου, η ατελείωτη άμμος, οι ρομαντικές νύχτες κάτω από τα αστέρια, και τα μοναδικά φυσικά φαινόμενα, υπόσχονται να σας πλανέψουν και να σας παρασύρουν σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και φαντασία… Πίνουμε το καλύτερο τσάι της ζωής μας (κυριολεκτικά) στη μέση του πουθενά με φόντο την αχανή έρημο. Αξία ανεκτίμητη.  Ζούμε τη μαγεία της νύχτας στην έρημο, τραβάμε ινσταγκραμικές φωτογραφίες με το επικό ηλιοβασίλεμα, κάνουμε παρέα με τους βεδουίνους και γινόμαστε ένα με την κουλτούρα και τον πολιτισμό τους. Θαυμάζουμε γιγάντια κάστρα, ενώ χανόμαστε στα σοκάκια ερειπωμένων πόλεων που ακόμα τις κυνηγούν φαντάσματα, ζώντας κάτι από έναν άλλο «Λόρενς της Αραβίας». Ανακατευόμαστε με το πλήθος σε πολύχρωμες αγορές στα χωριά και στις πόλεις, καθώς μυρίζουμε πλούσια αρώματα και μπαχαρικά τα οποία μας μεταφέρουν νοερά πίσω στο χρόνο…

Αν και μέχρι πριν από 2 χρόνια, ήταν «απαγορευμένη» χώρα για να επισκεφθεί ένας μη μουσουλμάνος, καθώς δεν εκδίδονταν βίζες σε τουρίστες και μόνο οι μουσουλμάνοι μπορούσαν να εισέλθουν για να προσκυνήσουν στη Μέκκα, τα πράγματα πλέον άλλαξαν ριζικά, καθώς ο επικεφαλής Τουρισμού της Σαουδικής Αραβίας, σουλτάνος Μπιν Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ, ανακοίνωσε επίσημα πως η Σαουδική Αραβία «ανοίγει» τις πύλες της για όλους, προκειμένου να γίνει πιο φιλική απέναντι στον τουρισμό. Ουσιαστικά, η Σαουδική Αραβία βρίσκεται στα σύνορα της Ερυθράς Θάλασσας και του Περσικού Κόλπου στα δυτικά και ανατολικά με την Υεμένη, το Ομάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να γειτονεύουν στα νότια. Στα βόρεια, την Ιορδανία, το Ιράκ και το Κουβέιτ. Αυτή η θέση δίνει στη χώρα τεράστια στρατηγική σημασία, καθώς οι ακτές της ελέγχουν δύο κύριες θαλάσσιες οδούς: τον Περσικό Κόλπο, μέσω του οποίου περνά ένα μεγάλο μέρος του πετρελαϊκού εμπορίου στον κόσμο και την Ερυθρά Θάλασσα, το λιμάνι εισόδου και εξόδου των πλοίων που διέρχονται μέσω της διώρυγας του Σουέζ, μέσω Ευρώπης και των ανατολικών ακτών της Αφρικής και της Ασίας.


Η Σαουδική Αραβία ιδρύθηκε από τον Ίμπν Σαούντ το 1923 και εξακολουθεί να διοικείται από τους απόγονους του, υπό την μορφή απόλυτης μοναρχίας. Πρόκειται για μια χώρα που αποτελείται στο 100% από μουσουλμάνους και κυβερνάται βάση της Σαρίας, η οποία σύμφωνα με το Ισλάμ είναι ο νόμος του Θεού. «Ο Αλλάχ είναι ο μοναδικός Θεός και ο Μωάμεθ ο προφήτης του» είναι η φράση-υπογραφή που αναγράφεται στη σημαία της χώρας.

«Marhaba!» δηλαδή «Καλώς ήρθατε!» μας λένε στα αραβικά λοιπόν κι εμείς ως ένδειξη εκτίμησης απαντάμε «Marhabtain!». Αν και λανθασμένα υπάρχει η άποψη ότι οι κάτοικοι δεν είναι ιδιαίτερα δεκτικοί με τους τουρίστες, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει, αφού αν σεβαστείς τους νόμους της χώρας και δεν παραβείς κάποιο πρωτόκολλο όλα κυλάνε ομαλά. Όσο για τους Σαουδάραβες, είναι ιδιαίτερα ανοιχτοί άνθρωποι, κάποιοι μάλιστα μπορεί να καλέσουν τουρίστες σπίτι τους για να πιούν τσάι και να δοκιμάσουν εκπληκτικούς χουρμάδες, το παραδοσιακό προϊόν του έθνους.

Καθώς ξεκινά το κάλεσμα για προσευχή (Salah) -κάτι που συμβαίνει πέντε φορές την ημέρα- ολόκληρο το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας παραλύει. Στις τοπικές αγορές, οι μουσουλμάνοι φεύγουν από τις στοές για να προσευχηθούν, ενώ μάλιστα η αστυνομία φτάνει στην αγορά για να τους υπενθυμίσει αυτό το καθήκον τους, τιμωρώντας όσους δεν το κάνουν. Οι αψίδες γύρω από την πόλη Τζέντα, σηματοδοτούν τα όρια των περιοχών όπου μπορούν να ταξιδεύουν οι μη μουσουλμάνοι. Πέρα από αυτές, ο δρόμος οδηγεί στη Μέκκα. Η παραβίαση του νόμου, μάλιστα, μπορεί να οδηγήσει σε φυλάκιση ή ακόμη και σε θανατική ποινή. Αξιοσημείωτο είναι, ότι δεν επιτρέπεται κάποιος να μιλά στο δρόμο σε γυναίκες. Η μόνη εξαίρεση είναι όσες γυναίκες είναι μετανάστριες εκεί, έχοντας βέβαια κι εκείνες ασπαστεί τον ισλαμισμό.

Ακόμα πιο πρωτοφανές μάλιστα, είναι ότι οι άνδρες που είναι χρόνια φίλοι στη Σαουδική Αραβία λένε «γεια» τρίβοντας τις μύτες τους ή πηγαίνουν βόλτα κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου και προσοχή δεν πρόκειται για σημάδι ομοφυλοφιλίας, καθώς κάτι τέτοιο τιμωρείται ρητά, όπως και οι εξωσυζυγικές σχέσεις.

Για τις γυναίκες οι κανόνες είναι ιδιαίτερα αυστηροί. Υποχρεούνται να φορούν «σκληροπυρηνικές» μαντήλες και μαύρες κελεμπίες (αμπάγια), με τις περισσότερες να φορούν μπούργκα. Όσον αφορά τις τουρίστριες, για τις βόλτες τους στο Ριάντ ή σε άλλα σημεία της χώρας είναι υποχρεωμένες να είναι γενικότερα καθώς πρέπει, ωστόσο δεν είναι υποχρεωμένες να φορούν μπούργκα.

Η χώρα μάλιστα είναι τόσο αυστηρή στο θέμα του ντυσίματος για τις γυναίκες, που απαγόρευσε μέχρι και την κυκλοφορία της Barbie, γιατί θεωρήθηκε άσεμνη. Ωστόσο, με την υπογραφή του «κηδεμόνα» τους (δηλαδή άντρα, πατέρα ή αδερφού), οι γυναίκες μπορούν να βγουν εκτός σπιτιού για καφέ ή φαγητό, να σπουδάσουν και αισίως από το 2017 να οδηγούν και αυτοκίνητο. Πλέον, ανάμεσα στις τελευταίες τροποποιήσεις του κράτους, μια τουρίστρια άνω των 25 ετών θα μπορεί να βγάλει visa και να επισκεφθεί τη Σαουδική Αραβία ακόμα και μόνη της, εάν επιθυμεί κάτι τέτοιο!

ΡΙΑΝΤ – Στον «Κήπο» της «Βασίλισσας της Ερήμου»

Χτισμένη στο κέντρο της αραβικής χερσονήσου, η πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας είναι μια υπερσύγχρονη μητρόπολη στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά ο παλιός αραβικός κόσμος με τον 21ο αιώνα. Γιγαντιαία εμπορικά κέντρα, εμβληματικοί ουρανοξύστες, σημαντικά αξιοθέατα και μνημεία, αλλά και υπερπολυτελή τζιπ, συνθέτουν τον «κήπο» (όπως χαρακτηριστικά σημαίνει στα αραβικά η ονομασία «ριάντ») μια πόλης που βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας και στο ζενίθ της οικονομικής της ισχύος ως πρώτης χώρας στην εξαγωγή πετρελαίου. Στα σοκάκια του Σουκ-αλ Τουμαΐρι με την ανατολίτικη ατμόσφαιρα θα ανακαλύψετε χειροποίητα αριστουργήματα, ενώ στα Malls το shopping ξεπερνά κάθε καταναλωτική μανία, υπερβαίνοντας κάθε luxury προσδοκία. Λίγο έξω από την πόλη, η αχανής έρημος θα σας μυήσει στην αρχαία πόλη Dir’iyah, η οποία ενδείκνυται για εξερευνήσεις και ξεναγήσεις στη μακραίωνη ιστορία της Σαουδικής Αραβίας.

ΤΖΕΝΤΑ – «H Νύμφη της Ερυθράς Θάλασσας»

Υπήρξε ιστορικό σταυροδρόμι προσκυνητών και εμπόρων, και πάνω απ’ όλα η παραδοσιακή πύλη του δρόμου για τη Μέκκα: η Τζέντα είναι η πιο συναρπαστική από τις μεγάλες πόλεις της Σαουδικής Αραβίας, με έναν αέρα κοσμοπολίτικο και φιλελεύθερο που δεν συναντά κανείς σε κανένα άλλο μέρος της χώρας. Οι επισκέπτες λατρεύουν την αρχιτεκτονική της πόλης, τα πολύβουα σουκ, την υπέροχη ακτογραμμή, την πολυπρόσωπη ταυτότητα της πόλης αλλά και την παγκόσμιας κλάσης κουζίνα της.
Η εμπορική πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας βρίσκεται στην περιοχή όπου λέγεται πως βρισκόταν η τελευταία κατοικία της «μητέρας της ανθρωπότητας», της Εύας. Σήμερα, η Τζέντα είναι μία ταχύτατα αναπτυσσόμενη μητρόπολη, που εν πολλοίς αντιπροσωπεύει τον εκσυγχρονισμό ολόκληρου του βασιλείου. Η «Νύμφη της Ερυθράς Θάλασσας» ισορροπεί ανάμεσα στο παλιό και στο καινούριο και επιδεικνύει τα χαρίσματά της στους επισκέπτες, που την κατατάσσουν ως τον Νο1 προορισμό στη Σαουδική Αραβία.

ΑΛ ΟΥΛΑ – Mια μυστηριακή πόλη-φάντασμα που μοιάζει με... λαβύρινθο

H Al’ Ula αποτελεί πραγματικά ένα αίνιγμα για τον ταξιδιώτη. Βρίσκεται στη βορειοδυτική Σαουδική Αραβία και μοιάζει σα να είναι λαβύρινθος. Ιδρύθηκε πριν από 2000 χρόνια από τους Ναβαταίους σε μια όαση της ερήμου και ήταν το κέντρο για τη διακίνηση μπαχαρικών, μεταξιού και άλλων ειδών πολυτελείας, προς την Αίγυπτο και την Ινδία. Μάλιστα, στη Βίβλο αναφέρεται ως «πόλη της Δαιδάν» και κατά το μεγαλύτερο μέρος της είναι χτισμένη από άμμο. Σήμερα, έχει μετατραπεί σε ερείπια, ωστόσο υπάρχουν πολλά απομεινάρια της παραδοσιακής αραβικής αρχιτεκτονικής. Αυτή η πανάρχαια πόλη, έχει θρησκευτική σημασία για τους μουσουλμάνους, οι οποίοι πιστεύουν πως ο Μωάμεθ πέρασε από την Al’ Ula το 630 μ.Χ. στο δρόμο του για τη μάχη του Tabuk μεταξύ των Αράβων και των Βυζαντινών. H φτωχή όμως υποδομή της πόλης δεν πληρούσε τις σύγχρονες προδιαγραφές, γι΄ αυτό και εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της. Η τελευταία οικογένεια την εγκατέλειψε το 1983 και δύο χρόνια μετά έκλεισε και το τελευταίο τζαμί. Σήμερα, αποτελεί μεγάλο πόλο έλξης για τους τουρίστες, αφού η μυστηριακή της ατμόσφαιρα καθιστά ένα γοητευτικό ταξίδι στο παρελθόν…

Ριτζάλ Αλμά – ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα

Το χωριό έχει μακρά και πλούσια Ιστορία. Χρονολογείται, ως οικισμός, 900 χρόνια πριν το σήμερα και υπήρξε διαχρονικά σημαντικός εμπορικός κόμβος και πέρασμα που ένωνε την Υεμένη με την ιερή Μέκκα, τη Μεδίνα αλλά και με ολόκληρη την περιοχή του Λεβάντε (τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ανατολική Μεσόγειο).
Σήμερα στο Ριτζάλ Αλμά θα δούμε 60 ανακαινισμένες πολυώροφες κατοικίες οι οποίες περιβάλλονται από αρχαία τείχη. Είναι κατασκευασμένες από πέτρα και λάσπη και έχουν ξύλινα περβάζια και παράθυρα, βαμμένα σε έντονα χρώματα. Εδώ λοιπόν αρχίζει το φοβερά ενδιαφέρον του πράγματος.
Παραδοσιακά, μέχρι και σήμερα, τα οικοδομήματα κατασκευάζονται από τους άνδρες. Οι γυναίκες κάθε σπιτιού, αναλαμβάνουν τη διακόσμηση, δηλαδή τη ζωγραφική. Τα παράθυρα, τα κουφώματα, οι πόρτες, είναι δημιουργήματα των γυναικών. Στα εσωτερικά των σπιτιών, οι τοίχοι και τα ξύλινα ή μεταλλικά έπιπλα είναι κι αυτά ζωγραφισμένα. Το συγκεκριμένο είδος ζωγραφικής-τοιχογραφίας ονομάζεται Αλ-Κατ. Τα μοτίβα ποικίλουν: αναπαριστούν κυρίως γεωμετρικά σχήματα και ενίοτε σχέδια λουλουδιών. Αυτή η ζωγραφική είναι, παραδοσιακά, η προίκα της κάθε οικοδέσποινας. Όσο πιο πολλά ερεθίσματα έχει (π.χ. μουσική, ανάγνωση, γνώση τεχνών), τόσο πιο περίτεχνη και η ζωγραφική της.
Οι γυναίκες σε αυτό το χωριό ανταγωνίζονται μεταξύ τους, ποια θα ζωγραφίσει καλύτερα το σπίτι της, διότι αυτό δηλώνει, εδώ και αιώνες, πόσο ικανή και άξια σύζυγος είναι.
Τα χρώματα που χρησιμοποιούν ποικίλουν και εξαρτώνται από το στυλ της κάθε ζωγράφου. Οι πιο συντηρητικές προτιμούν σκούρες και στιβαρές αποχρώσεις. Οι πιο νέες και τολμηρές ζωγραφίζουν με πιο φωτεινά χρώματα: κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, τιρκουάζ, λευκό και μαύρο. Η οικονομική επιφάνεια του νοικοκυριού επίσης παίζει ρόλο στην ποσότητα της ζωγραφικής διακόσμησης.
Πέρα από τη ζωγραφική, οι γυναίκες στο Ριτζάλ Αλμά, υφαίνουν και ό,τι ύφασμα υπάρχει μέσα στο σπίτι. Τα μοτίβα των υφαντών ακολουθούν πάντα τα μοτίβα των τοίχων. Με δυο λόγια η ζωγραφική και τα υφαντά που θα δούμε σήμερα, μέσα και έξω από τα σπίτια στο Ριτζάλ Αλμά αξίζουν σίγουρα περίοπτη θέση σε ένα μεγάλο και διεθνές μουσείο εικαστικών τεχνών.
Το άλλο ενδιαφέρον είναι πως ολόκληρο το χωριό, στην άριστη κατάσταση που θα το δούμε στην ξενάγησή μας, είναι αναπαλαιωμένο από τους κατοίκους του. Οι κάτοικοι συμμετείχαν και στην αναπαλαίωση του κάστρου, στο κέντρο του οικισμού. Είναι ένα από τα πολλά κάστρα της περιοχής αλλά επελέγη επειδή ήταν το μεγαλύτερο και διέθετε τους περισσότερους ορόφους ώστε να γίνει ένα μεγάλο μουσείο. Το οικοδόμημα είναι τουλάχιστον 400 ετών. Η αναπαλαίωση ολοκληρώθηκε το 1985 και το μουσείο εγκαινιάστηκε με την ονομασία Μουσείο των Ανθρώπων με την Πιο Λαμπρή Κληρονομιά. Με περίπου 2.000 εκθέματα, περιλαμβάνει τοιχογραφίες, υφαντά, έπιπλα, αρχαιότητες, συλλογές χειρογράφων, εργαλεία και όπλα.

 

...
περισσότερα

Κομοτηνή

Η Κομοτηνή βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της Ελλάδας και είναι πρωτεύουσα του νομού Ροδόπης.
Με την ύπαρξή της να βεβαιώνεται από την ύστερη αρχαιότητα, το πάλαι ποτέ μικρό βυζαντινό οχυρό των Κομοτηνών ή Κουμουτζηνών αναδείχθηκε σε σημαντικό αστικό κέντρο στην Υστεροβυζαντινή περίοδο.
Η σημαίνουσα θέση της στην περιοχή της Θράκης εδραιώθηκε στα χρόνια της Οθωμανικής περιόδου, στην τελευταία περίοδο της οποίας αναδείχθηκε σε διοικητικό κέντρο της ευρύτερης περιφέρειας.
Η πρόσκαιρη κατάκτησή της από τους Βούλγαρους στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, η απελευθέρωσή της κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο και η έκβαση του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου οδήγησαν στην οριστική ενσωμάτωσή της στην ελληνική επικράτεια, το 1920.
Στα μεταπολεμικά χρόνια η πόλη αναπτύχθηκε χάρη στην κεντρική της γεωγραφική θέση και τη σημασία της ως διοικητικό κέντρο, διατηρώντας τον χαρακτήρα της, και επηρεασμένη, ως ένα βαθμό, από τα ιδιαίτερα γνωρίσματα των μειονοτικών ομάδων.

Η Κομοτηνή σήμερα είναι μια πόλη πολυπολιτισμική με έντονο τον χαρακτήρα της φοιτητούπολης. Ο πληθυσμός είναι εξαιρετικά πολύγλωσσος για το μέγεθός της.
Αποτελείται από ντόπιους Έλληνες, Έλληνες απογόνους προσφύγων από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, Έλληνες Μειονοτικούς (Τουρκόφωνους, Πομάκους και Αθίγγανους, κυρίως Μουσουλμάνους στο θρήσκευμα) και απογόνους Αρμενίων προσφύγων
Την δεκαετία του 1990  εγκαταστάθηκαν σε αυτή και παλιννοστούντες ομογενείς από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ  (κυρίως Γεωργία, Αρμενία, Ρωσία, Ουκρανία και Καζακστάν).
Ο πληθυσμός της, κατά την απογραφή του 2011, είναι 55.812 κάτοικοι. Στο πανεπιστήμιο της φοιτούν περίπου 10.000φοιτητές.

...
περισσότερα

Νησιά Λοφότεν

Τα Νησιά Λοφότεν σχηματίζουν ένα αρχιπέλαγος, που αποτελείται από πολλά μικρά νησάκια στα ανοικτά της βορειοδυτικής ακτής της Νορβηγίας.
Βρίσκονται αρκετά πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο, στο ίδιο επίπεδο με τη βόρεια Αλάσκα, τη Σιβηρία και τη Γροιλανδία.
Λόγω του ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού όμως, έχουν πολύ ηπιότερο κλίμα, που τα καθιστά προσβάσιμα σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του έτους, καθότι ο ωκεανός δεν παγώνει, εκτός βέβαια από περιπτώσεις ακραίων φαινομένων και καταιγίδων.
Ο χειμώνας είναι ήπιος για την περιοχή, με θερμοκρασίες γύρω στους 0° C, ενώ το καλοκαίρι μπορεί να είναι ζεστό - δροσερό για τα δικά μας δεδομένα - με θερμοκρασία κοντά στους 23° C.
Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι τα μικρά ψαροχώρια με τα χαρακτηριστικά ποικιλόχρωμα ξύλινα σπίτια τους (τα Rorbuer), που υπάρχουν στις ακτές των φιόρδ, καθώς και οι παγετώνες, που από τις απόκρημνες πλαγιές βυθίζονται και χάνονται απότομα στη θάλασσα.

...
περισσότερα

Εμπειρία ταξιδιού Ιορδανίας

Μία γη προικισμένη από την ίδια την Ιστορία, στολισμένη με ιδιαίτερα φυσικά τοπία, με μια ανεπανάληπτη ποικιλία που εκπλήσσει το επισκέπτη. Κάθε μας μέρα στην Ιορδανία μας αποκαλύπτει κάτι διαφορετικό. Η παγκόσμιας αξίας λαξευμένη Πέτρα, η ζέστη Ερυθρά Θάλασσα με τα γυμνά βουνά της, το μοναδικό βύθισμα της Νεκράς Θάλασσας, η υπέροχη αίγλη της Γέρασας, οι βιβλικοί τόποι, ο αραβικός κοσμοπολιτισμός του Αμμάν και η πανέμορφη, βραχώδης έρημος του Γουάντι Ραμ.
Η Ιορδανια δεν είναι απλά μια ακόμα αραβική χώρα που θα συμπληρώσει τις προηγούμενες αναμνήσεις μας. Η ανατολική όχθη του Ιορδάνη που εξετάζουμε εχονυχιστικά, υπήρξε μέρος της "εύφορης ημισελήνου" της προϊστορικής εποχής, κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού μαζί με τη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο, ήταν επίσης η βιβλική χώρα των Μοαβιτών και των Αμμωνιτών, πέρασμα για το Μωϋσή, η Ιορδανία ήταν ένα κομμάτι της πλούσιας ελληνιστικής κτήσης της "Κοίλης Συρίας" όπου ιδρύθηκε η "Δεκάπολις" όπου έμειναν πολλοί βετεράνοι του μακεδονικού στρατού.
Η ίδια περιοχή υπήρξε ρωμαϊκή επαρχία με μεγάλη ανάπτυξη, μεγάλες πόλεις και πολλά δημόσια έργα, ήταν σταθμός για τους εμπορικούς δρόμους των Ναβαταίων που διαφέντευαν τη Δυτική Αραβία και λάξευαν ναούς στον αμμόλιθο. Και του κουβάρι της ιστορίας της Ιορδανίας δεν τελειώνει με το θαύμα της Πέτρας που στολίζει εδώ και 20 αιώνες τα περάσματα δίπλα στην έρημο. Μέχρι και τον 6ο αιώνα, οι διάσπαρτες χριστιανικές βασιλικές κοσμούνταν με μωσαϊκά και ελληνικές επιγραφές.
Η Ιορδανία ήταν από τις πρώτες περιοχές που δέχτηκαν το Ισλάμ και επηρεάστηκαν πολιτιστικά από τις μεγάλες δυναστείες της νέας θρησκείας, αργότερα δέχτηκε τους σταυροφόρους και τέλος έγινε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Ιορδανία στην πρόσφατη ιστορία της έμελλε να βρεθεί στο επίκεντρο γεωπολιτικών ανακατατάξεων, παρόλα αυτά άντεξε ως μια ισχυρή κρατική οντότητα με μια ευέλικτη και συνάμα σταθερή μοναρχία.
Και μόνο αυτή η σύντομη ιστορική αν αναδρομή στη χώρα που επισκεπτόμαστε δημιουργεί ένα δέος και μια περιέργεια για να την γνωρίσουμε σε βάθος, όπως της αξίζει.
Το συμπλήρωμα όμως στην ιστορία και τα μνημεία είναι η ίδια η επιβλητική φύση της Ιορδανίας: έρημος, υψομετρικές διακυμάνσεις, ξερά βουνά και οάσεις, καλλιέργειες και ποτάμια στο Βορρά, το βαθύπεδο της Νεκράς Θάλασσας που είναι ένα μοναδικό φαινόμενο από μόνο του, ο κόλπος της Άκαμπα που μοιράζεται ανάμεσα σε τέσσερις χώρες, τα διαβρωμένα φαράγγια και η κοιλάδα του Ιορδάνη.

...
περισσότερα

Ιορδανία - Πέτρα

Στην άκρη της Αραβικής ερήμου θα βρεθείτε ξαφνικά στη μέση μιας ολοζώνατανης και ταυτόχρονα νεκρής αρχαίας πολιτείας, δημιούργημα Αράβων νομάδων, γνωστών ως Ναβαταίοι.
Το όνομα της «Πέτρα». Το χρώμα της ροδοκόκκινο καθώς λοξεύτηκε σε πάνω σε ψαμμιτικά πετρώματα. Μπροστά σας θα ζωντανέψουν εικόνες από το παρελθόν. Πλήθος από καραβάνια με καμήλες φορτωμένες με πλούτη , αγοραστές και έμποροι από τη Μέση Ανατολή.
Η Πέτρα αποτέλεσε πρωτεύουσα της αυτοκρατοράς των Ναβαταίων για περισότερο από 2000 χρόνια. Στη συνέχεια παράκμασε και για περισότερο από 300 χρόνια παρέμεινε στην αφάνεια οπού και ανακαλύφθηκε και πάλι για το δυτικό κόσμο από το Ελβετό εξερευνητή Γιόχαν Μπουρκχαρντ το 1812.
Η πρόσβαση στη πόλη είναι δυνατή μόνο διασχίζοντας μια απέραντη χαράδρα μήκους ενός χιλιομέτρου, χωμένη μέσα στο συμπαγή βράχο ύψους εως και 100 μέτρων και από τις 2 πλευρές και φτιαγμένη από την πολύχρωμη άμμο της ερήμου. Μόλις διανύσετε την τελευταία και πιο στενή στροφή του σικ, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με την επιβλητική πρόσοψη του «Αλ Καζνεχ», του θησαυροφυλακίου, την τεγροδόχο του οποίου πυροβολούσαν με μανία οι Βεδουίνοι πιστεύοντας ότι περιείχε το χαμένο θησαυρό του βασιληά Σολομώντα.
Θα περπατήσουμε και μετά το Αλ Κανέζ για να επισκεφτεί εκατοντάδες άλλα εξίσου εντυπωσιακά κτίσματα όπως οι βασιλικοί τάφοι, το ελληνικό μοναστήρι και το ρωμαικό θέατρο.  Τα δυο τελευταία μνημέια υποδεικνύουν περίτρανα τις επιρροές που δέχτηκαν οι Ναβαταίοι από την παρουσία των Ελλήνων και στη συνέχεια των Ρωμαίων στη περιοχή της Πέτρας.
Η Πέτρα θεωρείται εθνικός θησαυρός και ένα από τα πιο αξιόλογα τουριστικά αξιοθέατα της Ιοαρδανίας. Η UNESCO ανακύρηξε τη Πέτρα ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς  και πρόσφατα η περιελήφθει στα Εφτά Σύγχρονα Θαύματα του Κόσμου.

...
περισσότερα

Γιατί Ιορδανία Μόνο με το Versus

“Τα χωριά που προσπερνάμε είναι όλα βγαλμένα από το ίδιο καλούπι, πανομοιότυπα. Σπίτια απρόσωπα, μονώροφα, ή διώροφα, σε χρώματα μπεζ- κίτρινο -ροζ.
Βρισκόμαστε στο φαράγγι Ουάντι Μουζίμπ. Εδώ δεν υπάρχει άλλο χρώμα εκτός από το μπεζ, από πάνω μέχρι κάτω, με διάφορες φωτοσκιάσεις - ακόμα και οι θάμνοι έχουν το ίδιο «ξερό» χρώμα.
Όσο κατευθυνόμαστε εσωτερικά της ερήμου, η διαδρομή γίνεται όλο και πιο όμορφη. Η άμμος, αλλού σαν κόκκινο πιπέρι καγιέν και αλλού πιο ανοιχτόχρωμη, με μονολιθικούς τεράστιους βράχους, σαν λιωμένα κεριά.
Ηλιοβασίλεμα πάνω στο λόφο. Για δύο ώρες, αμίλητοι, απολαμβάνουμε τα χρώματα του ουρανού, της ερήμου και των λόφων να αλλάζουν κάθε λεπτό που περνάει. Μαγευτικό τοπίο σπάνιας ομορφιάς.
Η νύχτα είναι κρύα και φωτεινή. Ο ουρανός είναι τόσο καθαρός που τα αστέρια και ο γαλαξίας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι έχουν πλησιάσει. Η ησυχία της ερήμου απλώνεται παντού.”
Στο Versus σχεδιάσαμε ένα ταξίδι με περίσσια ποιότητα και διάθεση για πρωτόγνωρες εμπειρίες.
Μια διανυκτέρευση κάτω απ’ τα αστέρια που δείχνουν τον δρόμο στα καραβάνια μας θυμίζουν πού βρισκόμαστε και αιχμαλωτίζουν το βλέμμα και τη σκέψη μας. Το θαύμα συνεχίζεται για ώρες και για χιλιόμετρα... Στην Πέτρα χάνουμε την αίσθηση της απόστασης ή του χρόνου. Και όσο προχωράμε, το τοπίο αλλά και τα μνημεία και τα θαύματα της φύσης γίνονται ακόμα πιο μυστηριώδη.
Είναι, βλέπετε, ταξίδι του Versus, άρα αντίθετα από τα συνηθισμένα. Αλήθεια, υπάρχει πιο αξέχαστη εμπειρία από μια διανυκτέρευση κάτω από τα άπειρα αστέρια ορατά από μια έρημο, αλλά και δείπνο «μαγειρεμένο» κάτω από το έδαφος; Οι πρώτοι ταξιδιώτες που το έζησαν μας μετέφεραν τον ενθουσιασμό τους. Περιμένουμε να ακούσουμε και εσάς...

...
περισσότερα

Σχόλια Πελατών

Παρόμοιοι Προορισμοί

Με μια ματιά

Προορισμοί: Αγία Πετρούπολη, Ελσίνκι, Στοκχόλμη, Κοπεγχάγη, Οσλο, Βαρναμούντε (Βερολίνο), Ταλίν,

Αναχωρήσεις: Μάιος 7,18,29|Ιούνιος  9,20|Ιούλιος  1,12,23|Αύγουστος  3,14,25

Κρουαζιερόπλοιο: Regal Princess

Χάρτης Ταξιδιού 12ήμερη κρουαζιέρα «Σκανδιναβία & Ρωσία από Αγία Πετρούπολη»

Πληροφορίες για τις Χώρες Countries Info