fb

Εμπειρία μας από το ταξίδι στην Περσία

Μια βραδιά στην ωραιότερη, ίσως, πλατεία του κόσμου Ναχς,  Τζαχάν, Ισφαχάν, Ιράν.


Είναι ο μήνας του Ραμαζάν . Οι τελευταίες ακτίνες του ήλιου βάφουν ρόδινο τον κομψό τρούλο του μικρού τεμένους  Λοτφολάχ, αναδεικνύουν τις κομψές, λεπτεπίλεπτες περιελίξεις των ισλαμί ανθισμένων κλώνων που τον στολίζουν. Οι  οικογένειες έχουν καταλάβει κάθε ελεύθερο στρωμένο με  γρασίδι χώρο της πλατείας, έχουν απλώσει τις κουβέρτες , έχουν ανοίξει τα μικρά κατασαρολάκια με κάθε λογής λιχουδιά και ανυπόμονα περιμένουν, κρυφοκοιτάζοντας τα εφοδιασμένα με την κατάλληλη εφαρμογή κινητά τους,  τη δέουσα στιγμή για να ξεκινήσουν το μοναδικό γεύμα της  ημέρας. Τα μαυρομάτικα πιτσιρίκια τσαλαβουτάν στα νερά του σιντριβανιού ενώ γονείς, γιαγιάδες και παππούδες σιγοκουβεντιάζουν στις πρασιές .
Σου χαμογελούν καθώς περιδιαβαίνεις την πλατεία , ανταποδίδεις το χαμόγελο και αμέσως επιμένουν να κάτσεις μαζί τους, σε φιλεύουν από τους μεζέδες τους. Τα πρόσωπα τους φωτίζονται  όταν απαντάς στην κλασσική ερώτηση, «Ποια είναι η χώρα σου ;» «Είμαι Ελληνίδα» «Α, με τους Έλληνες έχουμε κοινή ιστορία, τους αγαπάμε πολύ».