fb

Τάε Κβον Ντο (ή Ταεκβοντό)

Το Τάε Κβον Ντο (ή Ταεκβοντό) είναι η πιο δημοφιλής Κορεάτικη πολεμική τέχνη και το εθνικό σπορ της Κορέας. Είναι από τις πιο διαδομένες πολεμικές τέχνες παγκοσμίως και από το 2000 έγινε επίσημο Ολυμπιακό αγώνισμα.
Χαμένη μέσα στις καταγραφές της ιστορίας της χερσονήσου της Κορέας είναι η καταγωγή του Τάε Κβον Ντο.
Τοιχογραφίες άνω των 2000 χρόνων σε τάφους της Κορέας δείχνουν ανθρώπους να μονομαχούν χωρίς όπλα, χρησιμοποιώντας τα χέρια και τα πόδια τους και άλλους να παρακολουθούν αυτή την άοπλη μονομαχία.
Αν και οι ρίζες του αθλήματος χάνονται στα βάθη του χρόνου, οι κανονισμοί του θεσπίστηκαν στα μέσα του 20ου αιώνα. Συγκεκριμένα, μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο, που σηματοδότησε την απελευθέρωση της Κορέας από την Ιαπωνία, οι Κορεάτες θέλησαν να στραφούν και πάλι στην παράδοση τους και να αποτινάξουν τις επιρροές της κουλτούρας τους από άλλες χώρες.
Μετά και τον πόλεμο της Κορέας (1950-1953) έγινε η πραγματική έκρηξη του αθλήματος, που με σιγά και σταθερά βήματα θα κατακτούσε τον υπόλοιπο κόσμο.
Αξιωματικοί του στρατού, οι οποίοι επανέφεραν το άθλημα, διαμόρφωσαν το νέο του πρόσωπο, ενώ το 1956 καθιερώθηκε η σημερινή του ονομασία "Τάε Κβον Ντο", η οποία αποτελεί συνένωση των λέξεων Τάε (κλωτσιά), Κβον (γροθιά) και Ντο (τέχνη) και στα ελληνικά σημαίνει "Η τέχνη των χεριών και των ποδιών" ή "Η τέχνη της κλωτσιάς και της γροθιάς".

Βασικές αρχές του Τάε Κβον Ντο είναι η πειθαρχία και η αυτοσυγκέντρωση, οι οποίες βοηθούν το άτομο να αποδώσει σωματικά.
Αν και το Τάε Κβον Ντο διδάσκει και τη χρήση των χεριών στη μάχη, τόσο ως μέσου άμυνας όσο και ως μέσου επίθεσης, εν τούτοις είναι μια πολεμική τέχνη που βασίζεται στις κλωτσιές και γι' αυτό είναι από τις ιδανικές πολεμικές τέχνες για όσους έχουν ευλυγισία και όχι δύναμη.

Οι αρχές του Τάε Κβον Ντο είναι οι εξής:

  • Ευγένεια (Ye Ui)
  • Ακεραιότητα (Yom Chi)
  • Επιμονή (In Nae)
  • Αυτοέλεγχος (Guk Gi)
  • Ακατάβλητο Πνεύμα (Baekjul Boolgool)

Η επιτυχία ή αποτυχία της εκπαίδευσης εξαρτάται κυρίως από το πώς κανείς τηρεί και εφαρμόζει τις αρχές του οι οποίες θα πρέπει να λειτουργούν ως καθοδηγητές για όλους τους σοβαρούς μαθητές της τέχνης αυτής.