Ferias de Andalucia – Οι μεγάλες γιορτές της άνοιξης: Ανδαλουσία – Γιβραλτάρ – Πτήσεις με Aegean | 02.05.2024 ( Πάσχα 2024)

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και πάμε να γνωρίσουμε τη Μάλαγα. Η πόλη ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. από τους Φοίνικες με την ονομασία Μάλακα. Εν συνεχεία κατελήφθη από τους Καρχηδόνιους, τους Ρωμαίους, το Βυζάντιο και το 711 από τους Μαυριτανούς. Επί της αραβικής κυριαρχίας (ως το 1492) ήταν το σπουδαιότερο λιμάνι του Εμιράτου της Γρανάδας. Τότε χτίστηκαν και τα δύο κάστρα της, το Αλκαθάβα και το κάστρο του Χιβραλφάρο. Μετά την επανάκτηση του εμιράτου από τους  βασιλείς της Ισπανίας, η Μάλαγα άρχισε να παρακμάζει. Τον 19ο αιώνα βιομηχανοποιήθηκε αλλά δεν κατάφερε να ισχυροποιηθεί. Το μεγαλύτερο πλήγμα το έζησε στον Ισπανικό Εμφύλιο, όταν υπήρξε προπύργιο των Δημοκρατικών και οι φασιστικές επιθέσεις ήταν αμείλικτες. Τα θύματα ήταν χιλιάδες και η καταστροφή της πόλης παροιμιώδης. Όμως, από τη δεκαετία του 1960 χάρη στον τουρισμό, η Μάλαγα γύρισε μία νέα σελίδα στην ιστορία της. Ένας από τους λόγους που οδήγησαν τους Ευρωπαίους τουρίστες στη Μάλαγα, πέρα από τον ήλιο, τη θάλασσα και τα όμορφα τοπία (πεδινά και ορεινά), ήταν, φυσικά και ο Πικάσο, από τους διασημότερους ζωγράφους του κόσμου.

Εμείς θα κάνουμε μία περιήγηση στη Μάλαγα. Μεταξύ άλλων θα δούμε το επιβλητικό μαυριτανικό κάστρο Αλκαθάμπα, του 8^ου αιώνα. Η λέξη αλκαθάβα στα μαυριτανικά σημαίνει φρούριο. Κάτω από τα τείχη βρίσκεται και το ρωμαϊκό αμφιθέατρο του 2ου αιώνα, από το οποίο σώζονται τμήματα: οι Μαυριτανοί αφαίρεσαν μέρη του για την κατασκευή του φρουρίου και εν συνεχεία οι Χριστιανοί άλλα κομμάτια για να κατασκευάσουν τον Καθεδρικό Ναό. Η κατασκευή του καθεδρικού κράτησε 2 αιώνες (1528-1728) λόγω οικονομικών δυσχερειών… Και ενώ στο αρχικό σχέδιο οι πύργοι-καμπαναριά ήταν 2, τελικά υψώθηκε μόνο ο ένας. Εξ ου και η ονομασία Μανκίτα, δηλαδή Μονόχειρ.

Μετά την περιήγησή μας στη Μάλαγα, θα ξεκινήσουμε για τη Γρανάδα, που είναι ο τελικός προορισμός μας για σήμερα. Η Γρανάδα είναι μία από τις ωραιότερες και πιο ιστορικές πόλεις της Ισπανίας. Είναι χτισμένη επί τριών λόφων της Σιέρρα Νεβάδα, στη συμβολή δύο ποταμών, του Χενίλ και του Ντάρο, σε υψόμετρο 738 μέτρων. Η πόλη απαρτίζεται από τρία τμήματα που ιδρύθηκαν σε διαφορετικές περιόδους: την Αντεκερουέλα, το Αλμπαϊθίν και την κυρίως Γρανάδα. Ο σπουδαίος ποιητής Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε σε χωριό 16 χλμ. από τη Γρανάδα, ενώ η ονομασία της πόλης οφείλεται στις ροδιές που φύονται στην περιοχή. Η πόλη φημίζεται και για τον κοσμοπολιτισμό και τη νυχτερινή ζωή της − λειτουργούν 3.000 καφέ, μπαρ και εστιατόρια…

Σήμερα, μάλιστα, η Γρανάδα γιορτάζει! Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, στην πόλη λαμβάνει χώρα η Γιορτή των Σταυρών του Μαΐου (Cruces de Mayo). Ολάνθιστοι σταυροί στολίζουν τις πλατείες και τους δρόμους, σταυροί που φτιάχνονται όχι από ξύλο και μέταλλο, αλλά από εκατοντάδες άνθη και λουλούδια. Πρόκειται για μια παμπάλαια λαϊκή γιορτή που χρωστά τη γέννησή της στις αιωνόβιες παραδόσεις της καθολικής εκκλησίας: εκατοντάδες σταυροί επενδυμένοι με λουλούδια, στολισμένοι με πολύχρωμα μαντίλια και διάφορα διακοσμητικά στοιχεία, τοποθετούνται όχι μόνο σε κεντρικά σημεία και επίσημα κτίρια της Γρανάδας, αλλά και σε κάθε αυλή και καλντερίμι, σε κάθε στοά και σκεπαστό πέρασμα.

Μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Δείπνο και διανυκτέρευση στη Γρανάδα.

Μετά το πρωινό μας θα ξεκινήσουμε την επίσκεψή μας στην πόλη της Γρανάδας, με το σύμβολο της πόλης, το Ανάκτορο Αλάμπρα, ένα αριστούργημα της ισλαμικής αρχιτεκτονικής του 14ου αιώνα. Αν ένα κτίριο σε όλο τον κόσμο εκφράζει καλύτερα τη λέξη αραβούργημα, είναι αυτό το ανάκτορο. Χτίστηκε πάνω σε έναν καταπράσινο λόφο, ο οποίος περιβάλλεται από τα ποτάμια της πόλης. Αρχικώς ήταν καστρόπολη. Μετά, καθώς οι δυναστείες άλλαζαν, μετατράπηκε σε παλάτι με κήπους και κατοικίες των αυλικών, των αξιωματούχων και των υπηρετών. Η λεπτομέρεια στην αρχιτεκτονική και στη διακόσμηση καθενός κτιρίου, στο συγκρότημα Αλάμπρα, είναι απαράμιλλη.

Όταν το εμιράτο της Γρανάδας επανενώθηκε με τα βασίλεια της Ισπανίας, τον 15ο αιώνα, οι Καθολικοί βασιλείς Φερδινάνδος (της Αραγονίας) και Ισαβέλλα (της Καστίλης) μετακόμισαν στην Αλάμπρα και άλλαξαν χρήση σε πολλά από τα κτίρια. Σε μία από τις αίθουσες του παλατιού, το 1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος έλαβε την εντολή από το βασιλικό ζεύγος να ξεκινήσει για το εξερευνητικό ταξίδι του που οδήγησε στην ανακάλυψη της Αμερικής. Άρα η Αλάμπρα, πέρα από αρχιτεκτονικό αριστούργημα είναι και τοπόσημο που συμβολίζει την αλλαγή ολόκληρου του κόσμου. Σήμερα στεγάζει επίσης το ομώνυμο μουσείο, στο οποίο εκτίθενται αντικείμενα και κειμήλια του παλατιού, καθώς και το Μουσείο Τέχνης της Γρανάδας. Ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα είναι θαμμένοι στο παρεκκλήσι του Καθεδρικού Ναού.

Επίσης η Αλάμπρα περιβάλλεται από τους Κήπους Χενεραλίφε, έναν βοτανικό παράδεισο, γεμάτο γιασεμιά και αρωματικές τριανταφυλλιές, με λίμνες, καταρράκτες και σιντριβάνια. Αυτοί οι κήποι  σχεδιάστηκαν από τους Μαυριτανούς, για τη χαλάρωση του χαλίφη από τις απαιτητικές διαβουλεύσεις των ανακτόρων. Χρονικά η διαμόρφωσή τους συμπίπτει με το Αλάμπρα. Μέσα στους κήπους ωστόσο υπάρχουν και πολλά κτίσματα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να χρονολογηθούν με ακρίβεια. Το αρχιτεκτονικό στυλ τους είναι πολύ λιτό σε σύγκριση με τα ανάκτορα, αλλά ταιριάζει εξαιρετικά με το φυσικό περιβάλλον. Ολόκληρο το συγκρότημα των κήπων είναι ένα ξεχωριστό μνημείο της UNESCO.

(Η είσοδος στο Ανάκτορο των Ναζαριστών και τους κήπους  Χενεραλίφε δεν περιλαμβάνονται. Εφόσον επιθυμείτε να το επισκεφθείτε  η κράτηση θα πρέπει να γίνει μόνο ατομικά)

Στη συνέχεια σας προτείνουμε, για το απόγευμα, μία απολαυστική βόλτα στην παλιά αραβική συνοικία Αλμπαϊθίν που είναι κι αυτή ολόκληρη ένα μνημείο της UNESCO. Περιβάλλεται από τείχη, βρίσκεται στους πρόποδες της Οροσειράς Νεβάδα και από τη μία πλευρά βρέχεται από τον Ντάρο. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η γειτονιά κατοικείται από τους αρχαίους χρόνους. Τα τείχη όμως χτίστηκαν το 1013. Όλη η Αλμπαϊθίν διατηρείται τέλεια, με στενά δαιδαλώδη δρομάκια και τα παραδοσιακά σπίτια Κάρμεν της Γρανάδας. Τα σπίτια αυτά είναι πανομοιότυπα: έχουν όλα αυλή με κήπο, και περιβάλλονται από ψηλούς τοίχους σαν μικρά φρούρια, μέσα στο φρούριο. Στη μαυριτανική Αλμπαϊθίν ζούσαν οι τεχνίτες, οι βιοτέχνες και οι αριστοκράτες της Γρανάδας. Με την έλευση του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας, η συνοικία γέμισε με εκκλησίες και χτίστηκε το Δικαστήριο της Γρανάδας. Τον 16ο αιώνα, όταν εκδιώχθηκαν οι Μορίσκος (δηλαδή οι Μαυριτανοί που είχαν αναγκαστεί από την Ιερά Εξέταση, μετά την επανάκτηση, να ασπαστούν τον καθολικισμό) η Αλμπαϊθίν σχεδόν ερήμωσε. Σήμερα στη βόλτα μας εκεί θα δούμε μεταξύ άλλων τα εντυπωσιακά τείχη, τους Πύργους του Αλκαθάβα (δηλαδή του φρουρίου), τα Μαυριτανικά Λουτρά, το παλατάκι Νταρ αλ Όρα, που έχτισε ο πρώτος σουλτάνος της δυναστείας Ναζαρί, τον ναό του Σαν Σαλβαδόρ που ήταν το πρώην κεντρικό τζαμί και φυσικά το Δικαστήριο.

Μία ακόμη πρόταση, είναι να επισκεφθείτε τη συνοικία των Ρομά με την ονομασία Σακρομόντε. Η συνοικία αυτή είναι η πιο γραφική της Γρανάδας. Είναι χτισμένη πάνω στον λόφο Βαλπαραΐσο, συνδέεται με την Αλμπαϊθίν, περιβάλλεται από τον ποταμό Νταρό και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Αλάμπρα. Οι Ρομά έφτασαν από την Ινδία στη Γρανάδα, όταν αυτή επανενώθηκε με τα ισπανικά βασίλεια. Κατοίκησαν στις αμέτρητες σπηλιές του λόφου Βαλπαραΐσο. Με τα χρόνια οι σπηλιές έγιναν ασβεστωμένα κατάλευκα υπόσκαφα σπίτια, ανάλογα με αυτά της Σαντορίνης. Σε αυτή τη συνοικία γεννήθηκε το φλαμένκο. Σήμερα, στη βόλτα μας στο Σακρομόντε θα ακούσουμε τους κατοίκους να παίζουν κιθάρα και να τραγουδούν τέτοιους σκοπούς. Τον 17ο αιώνα, στην κορυφή του λόφου χτίστηκε ο Καθεδρικός Σακρομόντε, για τον «ασφαλή προσηλυτισμό» των Ρομά. Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα εμπνεύστηκε τη διάσημη συλλογή ποιημάτων του «Τσιγγάνικο Τραγουδιστάρι» από τους Ρομά του Σακραμόντε.  Διανυκτέρευση στη Γρανάδα. 

Στη συνέχεια σας προτείνουμε, για το απόγευμα, μία απολαυστική βόλτα στην παλιά αραβική συνοικία Αλμπαϊθίν που είναι κι αυτή ολόκληρη ένα μνημείο της UNESCO. Περιβάλλεται από τείχη, βρίσκεται στους πρόποδες της Οροσειράς Νεβάδα και από τη μία πλευρά βρέχεται από τον Ντάρο. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η γειτονιά κατοικείται από τους αρχαίους χρόνους. Τα τείχη όμως χτίστηκαν το 1013. Όλη η Αλμπαϊθίν διατηρείται τέλεια, με στενά δαιδαλώδη δρομάκια και τα παραδοσιακά σπίτια Κάρμεν της Γρανάδας. Τα σπίτια αυτά είναι πανομοιότυπα: έχουν όλα αυλή με κήπο, και περιβάλλονται από ψηλούς τοίχους σαν μικρά φρούρια, μέσα στο φρούριο. Στη μαυριτανική Αλμπαϊθίν ζούσαν οι τεχνίτες, οι βιοτέχνες και οι αριστοκράτες της Γρανάδας. Με την έλευση του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας, η συνοικία γέμισε με εκκλησίες και χτίστηκε το Δικαστήριο της Γρανάδας. Τον 16ο αιώνα, όταν εκδιώχθηκαν οι Μορίσκος (δηλαδή οι Μαυριτανοί που είχαν αναγκαστεί από την Ιερά Εξέταση, μετά την επανάκτηση, να ασπαστούν τον καθολικισμό) η Αλμπαϊθίν σχεδόν ερήμωσε. Σήμερα στη βόλτα μας εκεί θα δούμε μεταξύ άλλων τα εντυπωσιακά τείχη, τους Πύργους του Αλκαθάβα (δηλαδή του φρουρίου), τα Μαυριτανικά Λουτρά, το παλατάκι Νταρ αλ Όρα, που έχτισε ο πρώτος σουλτάνος της δυναστείας Ναζαρί, τον ναό του Σαν Σαλβαδόρ που ήταν το πρώην κεντρικό τζαμί και φυσικά το Δικαστήριο.

Μία ακόμη πρόταση, είναι να επισκεφθείτε τη συνοικία των Ρομά με την ονομασία Σακρομόντε. Η συνοικία αυτή είναι η πιο γραφική της Γρανάδας. Είναι χτισμένη πάνω στον λόφο Βαλπαραΐσο, συνδέεται με την Αλμπαϊθίν, περιβάλλεται από τον ποταμό Νταρό και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Αλάμπρα. Οι Ρομά έφτασαν από την Ινδία στη Γρανάδα, όταν αυτή επανενώθηκε με τα ισπανικά βασίλεια. Κατοίκησαν στις αμέτρητες σπηλιές του λόφου Βαλπαραΐσο. Με τα χρόνια οι σπηλιές έγιναν ασβεστωμένα κατάλευκα υπόσκαφα σπίτια, ανάλογα με αυτά της Σαντορίνης. Σε αυτή τη συνοικία γεννήθηκε το φλαμένκο. Σήμερα, στη βόλτα μας στο Σακρομόντε θα ακούσουμε τους κατοίκους να παίζουν κιθάρα και να τραγουδούν τέτοιους σκοπούς. Τον 17ο αιώνα, στην κορυφή του λόφου χτίστηκε ο Καθεδρικός Σακρομόντε, για τον «ασφαλή προσηλυτισμό» των Ρομά. Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα εμπνεύστηκε τη διάσημη συλλογή ποιημάτων του «Τσιγγάνικο Τραγουδιστάρι» από τους Ρομά του Σακραμόντε.  Διανυκτέρευση στη Γρανάδα.

Αφήνουμε σήμερα τη Γρανάδα και αναχωρούμε για την Κόρδοβα, ιστορική πόλη, χτισμένη στις όχθες του θρυλικού Γκουαδαλκιβίρ.

Η Κόρδοβα αρχικά ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους το 169 π.Χ. με την ονομασία Κόρντουμπα. Γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της όταν κατακτήθηκε από τους Μαυριτανούς τον 8ο αιώνα και έγινε η πρωτεύουσα του εμιράτου της Δαμασκού. Έως και τον 13ο αιώνα, που επανενώθηκε με τα βασίλεια της Ισπανίας, φημιζόταν για τους υποδηματοποιούς της που κατασκεύαζαν δερμάτινα παπούτσια και για τους αργυροχόους της, οι οποίοι προέρχονταν από τη Δαμασκό. Το ιστορικό κέντρο της Κόρδοβα είναι ολόκληρο ένα μνημείο της UNESCO. Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό αμάλγαμα διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών με κυρίαρχο, όμως, το αραβικό στοιχείο.

Το πιο σημαντικό μνημείο της πόλης, που εκφράζει απόλυτα το παραπάνω αμάλγαμα, είναι ο Καθεδρικός Μεθκίτα (στα αραβικά τζαμί). Θεωρείται το μεγαλύτερο τέμενος του δυτικού κόσμου. Αρχικά ήταν ρωμαϊκός ναός. Στα ερείπιά του έχτισαν οι Βησιγότθοι εκκλησία που τιμούσε τον Άγιο Βικέντιο. Εν συνεχεία οι Άραβες μοίρασαν το κτίσμα σε δύο τμήματα, τζαμί και εκκλησία. Το 785, όμως, ο τότε εμίρης προχώρησε σε λύση πιο ριζική: κατεδάφισε τα πάντα και οικοδόμησε ένα μεγαλοπρεπές τέμενος. Οι διάδοχοί του το επεξέτειναν και το βελτίωσαν. Οι χριστιανοί άρχοντες, όταν ανακατέλαβαν την περιοχή, το μετέτρεψαν σε Καθεδρικό της Κοίμησης της Θεοτόκου. Το 1523, όμως, προέβησαν σε πιο ρηξικέλευθη λύση: ανέγειραν σταυροειδή ναό γοτθικού ρυθμού στο εσωτερικό του τζαμιού. Οκτακόσιοι πενήντα κίονες από γρανίτη, όνυχα και μάρμαρο, ύψους 4-13 μέτρων και συνδεόμενοι με πολύχρωμες αψίδες, στηρίζουν τα 19 κλίτη του οικοδομήματος. Οι πολυέλαιοι, οι ξύλινες οροφές με τα χρυσοποίκιλτα ψηφιδωτά, οι θόλοι και οι κόγχες του ναού, αλλά κυρίως ο πλούτος στη διακόσμηση του μιχράμπ κόβουν την ανάσα. Μιχράμπ είναι η κυκλική εσοχή στα τεμένη, που υποδεικνύει την κατεύθυνση προς τη Μέκκα.

Αυτές τις μέρες η Κόρδοβα γιορτάζει μία από τις μεγαλύτερες και πιο δημοφιλείς γιορτές που προσελκύουν επισκέπτες από την Ανδαλουσία και ολόκληρη την Ισπανία: τη Γιορτή των Αυλών (Feria de los Patios). Κατά τη διάρκεια της γιορτής αυτής, τα περισσότερα σπίτια και δημόσια κτίρια ανοίγουν τις ολάνθιστες αυλές τους στους επισκέπτες και η πόλη ευωδιάζει γιασεμί και γαρύφαλλο! Όποια διαδρομή κι αν ακολουθήσει κανείς στην πόλη, θα συναντήσει δεκάδες «πάτιος» που μπορεί να επισκεφθεί ο καθένας και να θαυμάσει έναν απίστευτο πλούτο λουλουδιών, χρωμάτων και αρωμάτων.

Αφήνουμε την… πολύχρωμη και ευωδιαστή Κόρδοβα και συνεχίζουμε για τη Σεβίλλη. Η ιστορική διαδρομή της Σεβίλλης αποτελεί την απεικόνιση της ιστορίας όλης της Ανδαλουσίας και των διαφορετικών πολιτισμικών επιρροών που διαμόρφωσαν την ταυτότητά της ανά τους αιώνες. Ρωμαίοι, Βησιγότθοι, Άραβες και χριστιανοί άφησαν βαθιά σημάδια στην αρχιτεκτονική και την κουλτούρα της πόλης - χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, η επιγραφή που βρέθηκε σε μια παλιά πύλη της: «Ο Ηρακλής με έκτισε, ο Ιούλιος Καίσαρ με περιέβαλε με τείχος και πύργους και ο Άγιος Βασιλιάς με πήρε». Σπάνια, ετερόκλητα και ασυνήθιστα μνημεία συνθέτουν ένα σύνολο απίστευτης αρχιτεκτονικής.

Άφιξη και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας, δείπνο και διανυκτέρευση στη Σεβίλλη.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Εάν επιθυμείτε να επισκεφθείτε τη Μεθκίτα της Κόρδοβα, παρακαλείσθε να το δηλώσετε εγκαίρως στον αρχηγό της εκδρομής, ώστε με τη βοήθειά του, και με τον τοπικό ξεναγό, να γίνει η προαγορά των εισιτηρίων. Το αντίτιμο καταβάλλεται επί τόπου.

Σήμερα το πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στην πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας, τη Σεβίλλη. Χτισμένη στις όχθες του ποταμού Γουαλδακιβίρ, 76 χλμ. από τις εκβολές του στον Ατλαντικό, ιδρύθηκε -σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία- από τον Ηρακλή με την ονομασία Ίσπαλις. Κατακτήθηκε από τους Φοίνικες, τους Καρχηδόνιους και τους Ρωμαίους. Στους ρωμαϊκούς χρόνους αναδείχθηκε σε ακμαιότατο εμπορικό κέντρο. Τότε κατασκευάστηκε το υδραγωγείο της. Οι Άραβες την κατέλαβαν το 712 μ.Χ., αραβοποίησαν την ονομασία της σε Ισμπιλίγια και την οχύρωσαν. Ο Φερδινάνδος Γ´ την κατάκτησε το 1248 και ισπανοποίησε την αραβοποιημένη ονομασία σε Σεβίγια.

Με τη σημερινή μας περιήγηση θα αφεθούμε στη γοητεία της πόλης της Κάρμεν: θα επισκεφτούμε το ιστορικό της κέντρο, θα περιπλανηθούμε στα γραφικά σοκάκια με τα ανθοστόλιστα μπαλκόνια και τα υπέροχα πάτιος σε μία από τις πιο διάσημες εβραϊκές συνοικίες, τη Σάντα Κρουζ και θα θαυμάσουμε τον τρίτο μεγαλύτερο σε μέγεθος Καθεδρικό Ναό με τον Τάφο του Χριστόφορου Κολόμβου και το καμπαναριό - παλιό Μιναρέ Χιράλδα (Giralda) ύψους 93 μέτρων. 

Πολύ κοντά βρίσκεται ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία, το Βασιλικό Παλάτι Αλκάθαρ (Alcazar).

Στη βόλτα μας στο ιστορικό κέντρο θα δούμε επίσης τη μεσαιωνική εβραϊκή γειτονιά Σάντα Κρουθ, θα περιπλανηθούμε στα γραφικά σοκάκια με τα ανθοστόλιστα μπαλκόνια και τα υπέροχα αίθρια και θα πάμε σε δύο χαρακτηριστικές πλατείες της Σεβίλλης: την Πλατεία της Ισπανίας και την Πλατεία της Αμερικής. Η πρώτη διαμορφώθηκε το 1929 για τη Διεθνή Ιβηρο-Αμερικανική Έκθεση, με κτίρια νέο-μαυριτανικού, νεομπαρόκ και νέο-αναγεννησιακού ρυθμού. Η Πλατεία της Αμερικής κατασκευάστηκε μεταξύ 1913 και 1916, με αφορμή την ίδια έκθεση και περιλαμβάνει το Μουσείο Λαϊκών Τεχνών, το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Βασιλικό Περίπτερο. Κάθε ένα από τα μουσεία είναι χτισμένο σε διαφορετικό στυλ: νέο-μαυριτανικό και νέο-αναγεννησιακό αντίστοιχα. Το βασιλικό περίπτερο προϋπήρχε και είναι γοτθικό. Αμφότερες οι πλατείες βρίσκονται στο Πάρκο της Μαρίας Λουίζας, που απλώνεται κατά μήκος του Γουαλδακιβίρ και είναι το μεγαλύτερο της Σεβίλλης.

Η περιήγησή μας ολοκληρώνεται σε δύο από τους πιο ευχάριστους και εντυπωσιακούς δημόσιους χώρους της Ισπανίας, την Πλατεία Ισπανίας και την Πλατεία Αμερικής. Απόγευμα ελεύθερο. Για το βράδυ σάς προτείνουμε να παρακολουθήσετε ένα φλαμένκο στην πατρίδα του και να αφεθείτε στον έντονο και γεμάτο πάθος ρυθμό του. Δείπνο και διανυκτέρευση.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Εάν επιθυμείτε να επισκεφθείτε τα μνημεία του Αλκάθαρ και τον καθεδρικό της Σεβίλλης, η κράτηση εισιτηρίων θα πρέπει να γίνει μόνο ατομικά μέσω των επίσημων ιστοσελίδων τους.

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και ελεύθερη μέρα για να κάνουμε βόλτα στην πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας, τη Σεβίλλη, ή να επισκεφθείτε μουσεία και μνημεία. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία που μπορείτε να επισκεφτείτε είναι το Βασιλικό Παλάτι Αλκάθαρ (Alcazar). Αμέτρητα δωμάτια που ποικίλλουν σε αρχιτεκτονικό στιλ -από ισλαμικό σε νεοκλασικό- πάτιος και μοναδικής ομορφιάς κήποι συνθέτουν την εικόνα του παλατιού, το οποίο υπήρξε κατοικία πολλών μοναρχών. Σήμερα χρησιμοποιείται για να φιλοξενήσει τη βασιλική οικογένεια ή τους αρχηγούς κράτους που επισκέπτονται την πόλη, και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO από το 1987. Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας και διανυκτέρευση.

Αφήνουμε σήμερα τη Σεβίλλη και συνεχίζουμε τη διαδρομή μας στην Ανδαλουσία, με πρώτο μας σταθμό τη Χερέθ ντε λα Φροντέρα. Η Χερέθ, σε όλη την ιστορία της ήταν μία οινοπαραγωγός πόλη και περιοχή, η οποία έγινε πανίσχυρη με την ανακάλυψη των νέων γαιών. Εμπορευόταν κρασί και άλλα γεωργικά προϊόντα μέσω της Σεβίλλης και συγκέντρωσε πλήθος γαιοκτημόνων. Λόγω της εγγύτητας με την Αφρική έγινε και κέντρο εμπορίου λευκής σαρκός. Οι σκλάβοι προορίζονταν για τους αμπελώνες. Σήμερα η Χερέθ ντε λα Φροντέρα είναι διάσημη για το μπράντι Jerez, το οποίο έχει Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Το κρασί παραγόταν στην περιοχή από τους ρωμαϊκούς χρόνους, με την απόσταξη να καθιερώνεται από τους Άραβες. Η πόλη διαθέτει ένα πανέμορφο ιστορικό κέντρο και ένα καλοδιατηρημένο αραβικό φρούριο του 11ου αιώνα.

Συνεχίζουμε για την πόλη Κάδιθ, τα αρχαία Γάδειρα κοντά στο Στενό του Γιβραλτάρ. Είναι μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ιβηρικής χερσονήσου και σημαντικό επίνειο της Ανδαλουσίας. Πάλλευκα κτίσματα, δαιδαλώδη δρομάκια που οδηγούν σε πλατείες και καταπράσινα πάρκα, αλλά και εντυπωσιακά κτίρια με έντονη την επιρροή από τη μαυριτανική αρχιτεκτονική, συνθέτουν τη σύγχρονη εικόνα της. Έχει επίσης πολλά πάρκα με τροπικά φυτά, που όπως λέγεται, έφερε ο Κολόμβος επιστρέφοντας από τα ταξίδια του στον Νέο Κόσμο.

Επόμενος σταθμός της ημέρας το θρυλικό Γιβραλτάρ. Το Γιβραλτάρ είναι μια μικρή βραχώδης μύτη στο νότιο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου. Στο σημείο εκείνο, γνωστό και ως Στενό του Γιβραλτάρ, ενώνονται η Μεσόγειος Θάλασσα με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ως απομεινάρι της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, το Γιβραλτάρ αποτελεί Βρετανικό Έδαφος. Δεν ανήκει στη Βρετανία αλλά εμπίπτει στη δικαιοδοσία της.

Ο Βράχος του Γιβραλτάρ, πέρα από σημάδι των ναυτικών που μπαίνουν και βγαίνουν από τη Μεσόγειο, είναι διάσημος για τα σπήλαιά του. Και συγκεκριμένα για το Σπήλαιο Γκόραμ όπου έχουν βρεθεί πέτρινα εργαλεία, εστίες (τζάκια) και οστά ζώων, που χρονολογούνται από περίπου 40.000 χρόνια πριν και μαρτυρούν ότι κατοικούνταν από τους Νεάντερταλ. Κατά την αρχαιότητα, το Γιβραλτάρ θεωρούνταν τόπος θρησκευτικής και συμβολικής σημασίας. Ο Βράχος ήταν η βόρεια από τις Ηράκλειες Στήλες των αρχαίων Ελλήνων. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Ηρακλής χρησιμοποίησε την υπεράνθρωπη δύναμή του για να χωρίσει το όρος που ένωνε την Ευρώπη με την Αφρική και να περάσει ανάμεσα του. Κάνοντας αυτό, ένωσε τον Ατλαντικό με τη Μεσόγειο και σχημάτισε το Στενό του Γιβραλτάρ.

Ο βράχος όμως είναι διάσημος και επειδή φιλοξενεί τη μόνη αποικία πιθήκων στην Ευρώπη. Λένε ότι οι πίθηκοι ήρθαν μαζί με τους Μαυριτανούς το 711. Θα περάσουμε λοιπόν τα σύνορα και αρχίσουμε την ξενάγησή μας (Ο χώρος στο Γιβραλτάρ είναι αρκετά περιορισμένος, οπότε τα πούλμαν σταθμεύουν στην είσοδο και η ξενάγηση γίνεται με μικρά ειδικά οχήματα και ξεναγό)

Θα αρχίσουμε από το Europa Point, το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης απέναντι από την Αφρική και στη συνέχεια θα ανηφορίσουμε στον Βράχο, περνώντας από τα παλιά παραπήγματα του βρετανικού στρατού.

Η θέα του κόλπου και της Αφρικής από ψηλά είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Επόμενος σταθμός μας θα είναι η σπηλιά του Αγίου Μιχαήλ, με τους σταλακτίτες και τους σταλαγμίτες, η οποία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε μετατραπεί σε νοσοκομείο.

Θα δούμε τους πιθήκους του Βράχου. Κατηφορίζοντας, θα περάσουμε από Βρετανικά Τούνελ του 18^ου αιώνα, που έσκαψαν οι βρετανοί στρατιώτες μέσα στον Βράχο, κατά την Πολιορκία των Ισπανών μαζί με τους Γάλλους. Εκείνη ήταν η 14η και τελευταία πολιορκία του Γιβραλτάρ. Στην ξενάγησή μας ακολουθεί το μαυριτανικό κάστρο με την παλιά πόλη. Ανηφορίζουμε τον φιδωτό ορεινό δρόμο και θα ανέβουμε στην Σιέρρα Νεβάδα με προορισμό έναν ακόμη καταπληκτικό οικισμό της Ανδαλουσίας, τα Λευκά Χωριά. Είναι συνολικά 25 χωριά, όλα ορεινά, χτισμένα πάνω σε γκρεμούς και φαράγγια. Εμείς θα πάμε στο το πιο όμορφο απ’ όλα, τη Ρόντα. Άφιξη και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση στη Ρόντα.

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και  θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τη Ρόντα. Η Ρόντα, λοιπόν, είναι χτισμένη αντικριστά πάνω σε 2 γκρεμούς που χωρίζονται από το φαράγγι Τάχο. Από τη μια πλευρά είναι η Παλιά Ρόντα και από την άλλη η Νέα Ρόντα. Οι δύο Ρόντες ενώνονται με τη Νέα Γέφυρα, η οποία κατασκευάστηκε τον 18ο αιώνα. Η Ρόντα πέρα από την ομορφιά της, είναι διάσημη και για τις ταυρομαχίες. Η αρένα της, η Πλάθα ντελ Τόρος, κατασκευάστηκε το 1785 και είναι η μεγαλύτερη αρένα στην Ισπανία και μία από τις παλιότερες σε ολόκληρη τη χώρα.

Στη συνέχεια, ελεύθερος χρόνος για καφέ ή ψώνια. Τελευταίος σταθμός της ημέρας η Μάλαγα, όπου αργά το βράδυ θα μεταβούμε στο αεροδρόμιο της πόλης.

Το παραπάνω πρόγραμμα είναι ενδεικτικό.
Η σειρά των εκδρομών/ξεναγήσεων ενδέχεται να αλλάξει αν κριθεί αναγκαίο, για την καλύτερη εκτέλεση του προγράμματος, χωρίς ωστόσο να παραλειφθεί καμία από τις επισκέψεις που περιγράφονται.
Το τελικό ενημερωτικό αποστέλλεται
περίπου 3-5 ημέρες πριν από την εκάστοτε αναχώρηση.